Սևակ Մինասյան. «Քվեարկության օրվա մոտենալուն զուգընթաց Սարգսյանի շրջապատում հասկացան, որ խաղի մեջ է մտնելու ընտրողը և խառնելու է բոլորի խաղաքարտերը։ Այդպես էլ եղավ։ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի օգտին արձանագրված ավելի քան կես միլիոն ձայները շտկում մտցրեցին նախապես պլանավորված թատրոնի սցենարում՝ ստիպելով «դերասաններին» հաշվի նստել իր հետ»։

Կորյուն Մանուկյան. «Րաֆֆի Հովհաննիսյանի քայլերի ու պայքարի անկեղծության առումով հասարակական կարծիքը հիմնականում երկու մասի է բաժանվել։ Մի մասը գտնում է, որ «Ժառանգության» ղեկավարն անկեղծ է, և հետևաբար հարկավոր է նրան աջակցել ու հասնել իշխանափոխության։ Մյուս մասի կարծիքով՝ այս ամենը խաղ է, որի սցենարը համաձայնեցված է Սերժ Սարգսյանի հետ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Դժվար է ասել, թե ինչու Հայկը որոշեց այդպես վարվել իրեն պատգամավորական մանդատի տեր դարձրած Սերժ Սարգսյանի հետ, բայց փաստն այն է, որ դա տեղի ունեցավ։ ՀՀԿ–ից դեռ պաշտոնապես չեն հաստատել կամ հերքել Հայկի ասածները։ Մնում է միայն ենթադրել, թե ինչու»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե Րաֆֆին կարծում է, որ իր ամեն մի ելույթի սկզբնական հատվածում Սերժի հասցեին դրականորեն արտահայտվելով կշահի նրա համակրանքն ու նրանից կստանա գողացված իշխանությունը, ապա առնվազն մանկամիտ է։ Տիկին Ռիտայի առողջությամբ հետաքրքրվելն էլ գործին չի կարող օգնել»։

Կորյուն Մանուկյան. «Բոլորը, այդ թվում՝ իշխանության տարբեր թևերը տեսան, որ «գյոզալական» ընտրություններն անգամ չեն օգնում Սարգսյանին, ու նա պարտվում է նույնիսկ «վարսավիրանոցային» PR անող Րաֆֆի Հովհաննիսյանին։ Այս ամենը վկայում է, որ Սերժ Սարգսյանը Բրեժնևի տիպի գործչից աստիճանաբար վերածվում է փտած ՍՍՀՄ–ի վերջին ղեկավարներից մեկի՝ Չեռնենկոյի»։

Սևակ Մինասյան. «Րաֆֆին հակասում է ինքն իրեն, քանզի մինչև այսօր հայտարարել էր, թե դրսի ուժերը չեն որոշելու ընտրությունների հարցը, այլ ժողովուրդն է իշխանության հարցը լուծելու։ Հիմա ստացվում է, որ նա Սերժի հետ հանդիպումից հետո շտապում է ոչ թե Ազատության հրապարակ իր զրույցի մանրամասներով կիսվելու, այլ դեսպաննների հետ հարցեր քննարկելու։ Սա ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ հավաքվածներին էշի տեղ դնելու դրսևորում»։

Սևակ Մինասյան. «Ինչպիսի որոշում էլ կայացնի Սերժը՝ «քաշվելու» է։ Սա, իրոք, պատային վիճակ է նրա համար։ Ինչպես հայտնի հեքիաթում է ասվում՝ աջ գնաս ձիդ կկորցնես, ձախ գնաս՝ գլուխդ։ Մի խոսքով, խիարն ամեն դեպքում թարս բուսնեց Սերժի համար»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ակնհայտ է, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանին ձայն են տվել հիմնականում ընդդեմ Սերժ Սարգսյանի քվեարկողները։ Արդյունքում ժողովուրդն ի դեմս Րաֆֆիի հաղթել է։ Նախնական տպավորությունս այն է, որ անսպասելի խթանի հետևանքով ստեղծված այս վիճակում Րաֆֆին չի պատկերացնում, թե ինչ պետք է անի ստացած ձայների հետ։ Դա էր, թերևս, պատճառը, որ նրա հանրահավաքը ասուլիս դարձավ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հեղափոխականներին խորհուրդ կտայի հեղափոխության տեղն ու ժամը նախապես չհայտարարել կամ գոնե այնպես անել, որ Րաֆֆու տան մոտ հերթապահող ոստիկանները գլխի չընկնեն այդ մասին։ Կոնսպիրոլոգիան այս գործում լավագույն տարբերակն է»։

Րաֆֆի Հովհաննիսյանն այժմ ընտրության առաջ է կանգնած։ Նա դարձել է Սերժին դեմ քվեարկած մարդկանց, այսինքն՝ հայաստանցիների ճնշող մեծամասնության ձայների մարմնավորողը։ Սակայն այդ ձայներն արագ կփոշիանան, եթե նա չընտրի կոշտ և ոչիմիտացիոն պայքարի ճանապարհը։ Փեսայական լրատվամիջոցներն այժմ փորձում են «փշե–փշե» անել ու էժանագին «քաղաքացիականության» ճանապարհով տանել «Ժառանգության» առաջնորդին, բայց ամեն ինչ Րաֆֆիի ձեռքերում է։ Նա պետք է ընտրություն կատարի։

Սևակ Մինասյան. «Փետրվարի 18–ին տեղի ունեցած քվեարկության արդյունքներն ամենախայտառակ ձևով կեղծվել են։ Ժողովրդավարություն խաղացող Սերժ Սարգսյանի դերասանությունն ավարտվեց ընտրատեղամասերը փակվելուց րոպեներ անց։ Երբ հաշվարկներից պարզ դարձավ, որ գրեթե բոլոր ընտրատեղամասերում Րաֆֆի Հովհաննիսյանը հաղթում է ՀՀԿ թեկնածուին, իշխանությունը գնաց լկտիության և դադարեցրեց տեղեկատվության տրամադրումը»։

Սևակ Մինասյան. «Եվ այսպես` ընտրական միջոցառումն ավարտվեց։ Զոհեր և վիրավորներ կարծես չկան։ Հանրապետությանը հասցված վնասի չափերը ճշտվում են։ Այս պահին միայն կարող ենք ասել, որ Սերժ Սարգսյանը քվեարկելուց հետո լրագրողների հետ անմիջական շփման մեջ մտավ և զարմանալիորեն «կիքս» չտվեց, ինչը լուրջ առաջընթաց պետք է համարել և գրանցել ՀՀԿ թեկնածուի ակտիվում»։

Կորյուն Մանուկյան. «Որքան էլ Սերժ Սարգսյանն իր ուզած տոկոսները «խփի» ֆարսի վերածված այս ընտրություններում, միևնույն է նա տապալեց քարոզարշավն ու պարտվեց։ Ընդ որում, Սարգսյանը տապալվեց քարոզարշավում՝ շրջապատված լինելով բացառապես ֆեյք–մրցակիցներ Րաֆֆի Հովհաննիսյանով, Հրանտ Բագրատյանով ու Պարույր Հայրիկյանով։ Նա այնքան «կիքս» թույլ տվեց ու իր մասնակցությամբ այնպես անլրջացրեց ընտրությունները, որ ստվերում թողեց անգամ «էպոսագետին»»։

Սևակ Մինասյան. «Դատելով ամենից՝ ընտրական իրավունք ունեցող ՀՀ քաղաքացիների ճնշող մեծամասնությունը բոյկոտելու է ֆարսի վերածված ընտրությունները, և դա տրամաբանական է։ Ճիշտ է, Սերժ Սարգսյանի «վաստակավոր մրցակիցներն» ամեն ինչ արեցին, որ փետրվարի 18–ին ապահովեն մարդկանց ներկայությունն ընտրատեղամասերում, սակայն նրանց քաղաքական յալանչիությունը հազիվ թե արդյունավետ լինի»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Եթե հավատալու լինենք ՀՀԿ ղեկավարի ելույթներին, ապա նա մենակ մնալիս հոնգուր–հոնգուր լացել է և իրեն պատեպատ տվել Լևոն Տեր–Պետրոսյանի ու Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահության շրջանում, քանզի տեսել է բազում անարդարություններ և հազիվ է իրեն զսպել, որպեսզի խարակիրի չանի»։

Կորյուն Մանուկյան. ««Հակաիմպերիալիստական» Պարույր Հայրիկյանը վերջին երկու շաբաթվա ընթացքում այնպես պայթեցրեց իմպերիալիստական Ռուսաստանի և արևմտամետ Սերժի շուրջ տարիներ շարունակ շրջանառվող միֆը, որ էլ չասելու։ Հայրիկյանը զուգահեռաբար «փչացրեց» նաև «անկախ» մամուլին։ Ճիշտ է, ինքն էլ հետը «փչացավ», բայց ակամայից ահագին դրական գործ արեց»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Երբ Սերժ Սարգսյանը Գյումրիում հայտարարում էր 100–ից 90, 80, 70 կամ 60 տոկոս «խփելու» մասին, զուգահեռաբար «խփում» էր նաև իր կողմից գովերգված «մրցակիցներ» Րաֆֆի Հովհաննիսյանի, Հրանտ Բագրատյանի ու Պարույր Հայրիկյանի տոկոսները»։

Սևակ Մինասյան. «Որպես քաղաքական գործիչ Բագրատյանի միակ փրկությունն այն է, որ հրապարակավ ընդունի քաղաքական սխալը, անառակ որդու պես վերադառնա նախկին թիմ և իր ղեկավարած գրեթե մեկհոգանոց «Ազատություն» կուսակցությունը լուծարելուց հետո մտնի ստեղծվելիք ՀԱԿ կուսակցության մեջ, այլապես կկորչի քաղաքական դաշտից այնպես, ինչպես վարչապետի պաշտոնից ազատվելուց հետո էր կորել մինչև 2007թ. Տեր–Պետրոսյանի քաղաքական վերադարձը։»