Սևակ Մինասյան. «Երևանի ավագանու ընտրության քարոզչության փուլը նոր է մեկնարկել, բայց ՀՀԿ–ն ներկայացնող Տարոն Մարգարյանն արդեն հասցրել է «չեբուրաշկայական» պատմությունների մեջ ընկնել՝ փորձելով հետ չմնալ իր ղեկավարից։ Չէինք հասցրել մարսել Տարոնի ֆեյսբուքյան պատմությունները, երբ նոր բան մեջտեղ եկավ»։

Սևակ Մինասյան. «Մայիսի 5–ին տեղի է ունենալու Երևանի ավագանու ընտրությունները։ Իշխանությունները փորձում են իջեցնել դրա քաղաքական նշանակությունը և մայրաքաղաքի ղեկավարին ներկայացնել ընդամենը զիբիլ թափողի դերում։ Միգուցե Տարոն Մարգարյանին միայն ա՞յդ դերն է վերապահված նախագահական նստավայրից, բայց դա չի նշանակում, որ քաղաքապետը զիբիլ թափող է։ Երևանի ընտրությունները նախևառաջ քաղաքական ընտրություններ են»։

Ապրիլի 9-ին ես նույնպես լինելու եմ հրապարակում: Գնալու եմ այնտեղ, բայց ոչ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի համար, և չեմ էլ ուզում որեւէ մեկը գա Րաֆֆիի համար, քանի որ Րաֆֆին էլ չի գալիս իր համար, և ինքն էլ չգիտի, թե ինչի համար է գալիս:Ես գնալու եմ Սաշիկ Սարգսյանի համար: Գնալու եմ, որ օգնեմ Սաշիկին հասկանալ, որ ինքը չպետք է երկրի դժգոհության մասին դատի հաշվելով, թե քանի մարդ է դուրս եկել փողոց և քանի մարդ է «on line» հետևելով հանրահավաքներին՝ «տժժում» Րաֆֆու վրա։

Կարեն Հակոբջանյան. «Նույնիսկ անզեն աչքով է երևում, որ իշխանությունները պայքարում են ԲՀԿ–ի, ՀԱԿ–ի ու մասամբ նաև ՀՅԴ–ի դեմ և, ինչպես ԱԺ և նախագահական ընտրությունների ժամանակ, աջակցում են «իրավատիրոջը»։ Պատահական չէ, որ ՀՀԿ–ի կարմիրշորտիկավոր քարոզիչը քափուքրտինքի մեջ մտած պայքարում է ԲՀԿ–ի, այլ ոչ թե իր շեֆին դժոխք տանելու պատրաստակամություն հայտնած Րաֆֆու դեմ»։

Սևակ Մինասյան. «ՕԵԿ առաջնորդը հիմա հանգիստ կարող է հայտարարել, թե ինձ՝ 3–րդ արդյունքն ապահոված թեկնածուիս էիք մեղադրում, բայց տեսեք թե ինչ է անում պաշտոնական տվյալներով 2-րդ տեղը գրաված թեկնածուն, մինչդեռ ես 2008թ. ընտրությունների ժամանակ նախագահի աթոռի հիմնական հավակնորդը չէի և չէի հայտարարել, թե Սարգսյանը միայն իմ դիակի վրա կերդվի ու զուգահեռաբար նրանից պաշտոններ չէի պահանջել։ Արթուրն, ի դեպ, այդպես էլ վարվում է»։

Սևակ Մինասյան. «Րաֆֆի Հովհաննիսյանի երեկվա սակավամարդ հանրահավաքը բաղկացած էր երկու հատվածից՝ թատերական և հաճախորդական։ Թատերական հատվածը «ծիրանագույն» կամ ավելի ճիշտ՝ «դդմագույն» հեղափոխության հետևորդների «դուխը» տեղը պահելու և ապրիլի 9-ին հնարավորինս շատ մարդ հավաքելու, իսկ հաճախորդական հատվածը՝ Րաֆֆու բուն ցանկությունները վերահաստատելու նպատակով էր բեմադրված»։

Արթուր Մինասյան. «Երեկ Ազատության հրապարակում տեղի ունեցած հանրահավաքի ժամանակ հնչած ելույթների բովանդակությունից ու հատկապես «Ժառանգություն» կուսակցության ղեկավար Րաֆֆի Հովհաննիսյանի խոսքից վերջապես պարզ դարձավ, թե ինչ է նա պատրաստվում անել և հատկապես ինչ չի պատրաստվում անել ապրիլի 9-ին կայանալիք հանրահավաքում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Ինձ համար զուտ սպորտային հետաքրքրություն է ներկայացնում այն հարցը, թե ինչպես է ավարտելու Հայաստանի քաղաքական դաշտում իր ընտանեկան բիզնեսը Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ընդհանրապես և ինչպես է նա ապրիլի 9–ին փորձելու դուրս գալ իր՝ «Երդումը թույլ կտամ միայն իմ դիակի վրա» արտահայտության տակից՝ մասնավորապես»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Րաֆֆի Հովհաննիսյանի թեթև ձեռքով հայաստանյան քաղաքական կյանքը տեղափոխվեց անդրշիրիմյան հարթություն։ Քաղաքական գործընթացներն արդեն գնահատվում են չարի և բարու, դժոխքի և դրախտի կտրվածքներով»։

Սևակ Մինասյան. «Րաֆֆին հընթացս վերախմբագրում է ՀՀ սահմանադրությունը։ Եթե նա համոզված է, որ ինքն է հաղթել (Րաֆֆին, կրկին համեստաբար, մշտապես հայտարարում է, որ փետրվարի 18–ին ժողովուրդն է հաղթել), եթե նա առաջարկում է կիսել իշխանությունը ժողովրդի հետ, ապա ստացվում է, որ Րաֆֆու ցանկությունների կատարման դեպքում իշխանությունը կիսով չափ է պատկանելու ժողովրդին, ինչը կիսով չափ հղի լինելու պես մի բան է»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հայաստանի ոչ մի վարչապետ որոշումներ կայացնելու այս չափի ազատություն չի ունեցել, որքան դա կա Տիգրան Սարգսյանի մոտ, բայց արի ու տես, որ հիմա սկսել են տարածել, թե բա չեք ասի, վարչապետին չեն թողել, որ աշխատի և այդ իսկ պատճառով է երկրի տնտեսությունն այս օրին»։

Սևակ Մինասյան. ««Բազե» հավաքների ժամանակ առավոտյան Աշոտյանին տեսնողները չեն նկատել, որ նրա աչքերն ուռած են եղել լացի հետևանքով։ Արմենն անգամ մտերիմների շրջանում չի բողոքել ստրկատիրական կարգերի դեմ, այլ անսահմանորեն քծնել է «ստրկատերերին»։ Հետևաբար՝ բաց է մնում այն հարցը, թե ինչու է Աշոտյանը բողոքում մի շրջանից, երբ ինքը «շորտիկը» հագին ազատորեն թռչկոտելու հնարավորություն է ունեցել»։

Սևակ Մինասյան. «Ֆեյսբուքում վխտացող «ֆեյքերի» կարծիքով՝ Տարոն Մարգարյանը շատ լավ քաղաքապետ է, իսկ իրական օգտատերերի մեծ մասը հակառակ կարծիքին է։ Թվային գերակշռությունը, բնականաբար, «ֆեյքերի» կողմն է։ Իրականում շատ դժվար է գնահատել Տարոն Մարգարյանի գործունեությունը, քանզի նա «ֆեյք» քաղաքապետ է, այսինքն՝ դրածո»։

Կարեն Հակոբջանյան. «ՀՀԿ ղեկավարի ցանկությունն այն է, որ ընտրությունները, հետընտրական գործընթացները և ընդհանրապես ամեն ինչ լինի ապաքաղաքական։ Պատահական չէ, որ իշխանությունների սիրած կոչը «Մի՛ քաղաքականացրեք»–ն է։ Չքաղաքականացումն, ըստ իշխող ռեժիմի, բարիի հոմանիշն է։ Ի դեպ, Րաֆֆին ամբողջությամբ տեղավորվել է իշխանության գծած սցենարի մեջ և դիրքավորվել ապաքաղաքական, այն է՝ «բարի» դաշտում»։

Կորյուն Մանուկյան. «Մայիսի 5–ին Տարոնը, ի տարբերություն 2009–ի, արդեն որպես ՀՀԿ ցուցակի առաջին համար է ներկայանում ընտրողներին և ֆորմալ առումով հայտ ներկայացնում ընտրովի դառնալ, բայց քանի որ նրա «ընտրությունը» փորձ է արվելու ապահովել Րաֆֆիի կողմից շատ հարգված «զորավարի» պետական ոստիկանական մեքենայի օգնությամբ, ապա մենք կրկին հնարավորություն չենք ունենա մայրաքաղաքի ղեկին տեսնել սեփական «ես»–ն ունեցող քաղաքապետ, եթե, իհարկե, ոչիշխանական ուժերին չհաջողվի խափանել Տարոնի համար տոկոս «խփելու» ծրագրերը»։

Կորյուն Մանուկյան. «Սերժ Սարգսյանից «վաստակավոր մրցակիցներ» կոչումը ստացած Րաֆֆին ու Հրանտը հետընտրական շրջանում պայքարում են Սերժին իր վատ շրջապատից փրկելու համար։ «ժառանգության» ղեկավարը մասնագիտացել է մարզպետների (հատկապես՝ Լիսկայի), իսկ «Ազատության» ղեկավարը՝ օլիգարխների հարցում։ Ինչ վերաբերում է Սերժի մյուս «վաստակավոր մրցակցին»՝ Պարույր Հայրիկյանին, ապա նա նույնպես սիրում է պայքարել մութ ուժերի դեմ։ Բնականաբար՝ Սերժն այդ մութ ուժերի մեջ չի մտնում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Առջևում Երևանի ավագանու ընտրություններն են։ Մասնակցության հայտ է ներկայացրել նաև «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը։ Իսկ դա նշանակում է, որ աշխատանքային լայն ճակատ է բացվում ոչ միայն կարմիրշորտիկավոր Արմեն Աշոտյանի, այլև հին ու նոր, բացահայտված ու սկսնակ «դհոլների»՝ Արտաշես Գեղամյանի հոգեզավակների համար»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Որքան էլ Րաֆֆին հիմա փորձի բոցաշունչ ճառեր արտասանել և «թունդ ընդդիմադիր» խաղալ, նրա գործողությունները հստակորեն տեղավորվում են Սերժի առաջարկած սխեմաների մեջ։ Նույնիսկ հրապարակից դուրս գալն ու հացադուլը դադարեցնելը տեղի ունեցավ այն բանից հետո, երբ Սարգսյանն իր մամլո խոսնակի շուրթերով սպառնաց, թե Րաֆֆիի «կապրիզները» ժամ առ ժամ պակասեցնում են նրա՝ «երկխոսացված» լինելու շանսերը»։