Մեկին խաբել են, մյուսին առել են, մյուսի միամտությունից են օգտվում, բայց դա էական չի ...

Տիգրան Սարգսյանն «ասլան» է կտրել ու հրահանգել է իր նախարարներին լայնածավալ հարձակում գործել ոչիշխանական ուժերի վրա: Այս «զորաշարժը» սպասելի էր:

Փաստորեն, ինչքան վատ վիճակում է հայտնվել Տիգրան Սարգսյանը, որ որոշել է «փուռը» տալ իր սիրելի, չափազանց սիրելի, կասկածելիորեն սիրելի Դավիթին

Անտեղի մի՛ թպրտացեք. ամեն ինչ վաղուց պարզ է ու բացահայտված։ Մնում է վերջաբանը գրել, ու վերջ։

Այժմ եկել է «Ֆլեշի» փողերով (ըստ Սուրեն Սուրենյանցի) կառավարության ու անձամբ Սերժ Սարգսյանի հետույքը փրկելու ժամանակը։ Դրա համար էլ Ժիրայրը չի իջնում «1in.am»–ների էջերից։

Ներդրվածներն իրենց դրսեւորում են այն 20 տոկոսի նման, որը դեմ չէ Սերժ Սարգսյանին եւ նրա իշխանությանը: Բայց զարմանալիորեն հայտնվում են դեմ արտահայտվող 80 տոկոսանոց զանգվածի շահերը պաշտպանող նախաձեռնության հարթակում:

Առանց «Սերժի՛կ, հեռացի՛ր»–ը կյանքի կոչելու չես կարող տեր լինել երկրին և հակառակը՝ «Մենք ենք տերը մեր երկրի» կարգախոսի կյանքի կոչումով է միայն հնարավոր «Վերջի բոլշևիկին» հեռացնել Բաղրամյան 26–ից։

Եթե Սարգսյանն անկեղծորեն համոզված է, թե Հայաստանի անվտանգության մակարդակը վերջին հինգ տարիներին բարձրացել է, ապա նոր խոր մոլորության մեջ է։ Իսկ եթե նա գիտի իրականությունը, բայց խոսում է խոսելու համար, ապա խաբեությամբ է զբաղված։

Ասում է՝ «Կամ, կամ», փոսն է ընկնում, իսկ երբ ասում է «և, և», էլի փոսն է ընկնում:

«Առավոտը» պետք է թարգի իր «և՛, ... և՛»–ը և անցնի «կամ, կամ»–ին, այն է՝ կա՛մ շարունակի մնալ «չեզոք» ու սեփական բիզնեսը վարել համեմատաբար տանելի մեթոդներով, կա՛մ մտնի «1in.am»-ի տիրույթ՝ պատրաստ լինելով համարժեք պատասխանի։

Դժվարը առաջին երեք օրն է լինելու։ Հետո իշխանության հոտն առնելիս նույնիսկ զզվանք կառաջանա։ Ինքներդ էլ կզարմանաք, թե ոնց կարելի էր կառչած մնալ մի բանից, որն այդքան տհաճություն պատճառեց բոլորին, այդ թվում՝ նաև ձեզ։

Հեռուստաեթերի գովազդը լավագույնս է ներկայացնում մեր պետության իրական վիճակը, նրանում արտացոլված է մեր երկրի պատկերը:

Արևմուտքը «քցեց» հայ ժողովրդին, Սերժը «քցեց» Արևմուտքին, իսկ Պուտինը «փչացրեց» Արևմուտքին ու պատժեց Սերժին։ Արդյունքում՝ Հայաստանը հայտնվեց «Գազպրոմի» դուստր ձեռնարկության կարգավիճակում։

Վարչապետին չէր խանգարի «պախմելը»։ Ասում են թթվի ջուրն օգնում է, քանզի և՛ «շողուլի» է բերում, և՛ նոր լիտրեր նվաճելու ցանկություն առաջացնում։ Համարյա «և, և» է ստացվում։

Տիգրան Սարգսյանը ուղերձ է հղում ակտիվիստներին, որով, ըստ էության, պատրաստակամություն է հայտնում գնալ որոշակի զիջումների (օրինակ՝ ավելի քիչ թալանել)` ակնարկելով, որ դրա համար ակտիվ քաղաքացիներն իրենց պետք է «ճիշտ պահեն»:

«Ես ընտրվել եմ, որովհետև 80 տոկոսը դեմ է ինձ»։ «Աղդամն իմ հայրենիքը չէ, բայց ես ողջունում եմ Ղրիմի հանրաքվեն»։

Համաձայնությունը նշանակում է, որ հնարավոր է Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականը, և նման սցենարը կլինի Տիգրան Սարգսյանի վախճանը։ Ավելի ճիշտ՝ տնտեսությունը մեկ մարդու ձեռքում կենտրոնացնելու քաղաքականության վախճանը։

Արևմուտքը կգոռա, քացի կտա, կասի, որ սանկցիաներ կկիրառի, բայց դա հին ու «բարի» ավանդույթ է։ Ուկրաինացիներին տրվող օգնությունը «թվիթերյան» գրառումներից այն կողմ չի անցնի։