Հովիկ Աբրահամյանը չի կարողանում նույնիսկ Տիգրան Սարգսյանի չափ լինել ու վերածվել է Բաղրամյանի 26-ի մամլո խոսնակի:

Վ. Բաղդասարյանի հետ կապված պատմությունը ևս մեկ անգամ ապացուցում է, որ Սերժ Սարգսյանի կադրային բազայում մնացել են միայն «անառակ որդիները» ու նմանատիպ դեմքերը։

Իշխանության անվավեր անձնագիրն այդպես էլ մնաց անվավեր։ Երկրի ներսում ոչ մի գործարք այլևս չէր կարողանում անել. նույնականացման քարտ չուներ, երկրից հեռանալ էլ չէր կարող. կենսաչափական անձնագիր չուներ։

Սերժ Սարգսյանը ՀՀԿ–ում բոլշևիկյան գաղջ մթնոլորտ է ձևավորել։ Գարշահոտությունը տարածվել է ամենուրեք։ Մելիք–Ադամյան փողոցը, հետևաբար, շտապ քիմմաքրման կարիք ունի։

«Նոր» կառավարության ձեւավորումից անմիջապես հետո ոմանք, ավելի կոնկրետ՝ ինքնահռչակ «քաղտեխնոլոգներ» ու նմանատիպ «գիտունիկներ» սկսել են շրջանառել մի հարցադրում, որ առավելապես զառանցանք է հիշեցնում:

Այսպես շարունակվելու դեպքում ոչ թե խորհրդային ժամանակներում, այլ միջնադարում կհայտնվենք։

Թովմասյանը խոստացել էր անպատասխան չթողնել իրեն «չաթլախ» անվանած պատգամավորին։

Մեկ օլիգարխի տնտեսություն, որտեղ բոլորը խաբված ու սնանկ են։ Մեկ թշի դիվանագիտություն, որից միայն քաշքշում են։

Սերժ Սարգսյանի բնական դաշնակիցներ են, չզարմանա՛ք, նրա բնական հակառակորդները։

Հիմա բոլորս ականատեսն ենք լինելու, թե ինչպես է Հովիկ Աբրահամյանը պարտադիր, բայց ոչ պարտադրված շոուներով զբաղվում։ Եկել է նոր վարչապետին «ի ցույց դնելու» ժամանակը։

Մանվել Գրիգորյանը հիանալի բնութագիր է տվել Սերժ Սարգսյանին, երբ նրան կոչել է «Վերջին բոլշևիկ»:

Սերժ Սարգսյանից պահանջվեց 20 օր, մինչդեռ եթե 18 նախարարություններից 10-ում նույն նախարարները վերանշանակվեցին։ Նման «նոր» կառավարության ձեւավորման համար մի քանի օրն էլ բավական էր:

ՀՀ անկախության տարիներին պաշտոնյաների մեծ մասն աչքի է ընկել թալանով, բայց 2008–ից այս կողմ այդ թալանը հասավ աննախադեպ չափերի։ Տիգրանն այդ թալանի խորհրդանիշն է։

Միկոյանի արձանը «կակռազ» կխորհրդանշի նժդեհյան համարվող ՀՀԿ–ից բոլշևիկյան ԽՄԿԿ–ին անցումը։

Սերժ Սարգսյանին այս կառավարությունից տարանջատելը կրկնադհոլություն է, քանզի մի կողմից փորձ է արվում մաքրել նրան, իսկ մյուս կողմից փորձ է արվում Սարգսյանի ձախողումները բարդել այլոց վրա։

Հայաստանը սովետական «գենսեկի» տիպի ղեկավար պահելու ռեսուրս չունի, որքան էլ որ Սերժ Սարգսյանը ձգտի դրան, և որքան էլ որ ՀՀԿ խոսնակը խանդավառված «ավետի» այդ ցանկության մասին։

Շարմազանովը չի նշում, թե որտեղ է լինելու Սերժ Սարգսյանը, առաջիկա տասնամյակում ո՞ր աթոռին է նստած լինելու նա: Ժողովրդին «լիակատար երջանկություն» պարգեւելու համար դա էլ պետք է ասեր:

Սերժ Սարգսյանը նորանշանակ վարչապետի առջեւ խնդիր դրեց շարունակել Տիգրան Սարգսյանի քաղաքականությունը: