Սերժ Սարգսյանի «էստի համեցեք» ոճի ճառը ֆրանսիացի ներդրողներին այնքան էլ արժանահավատ չթվացին: Ի՞նչ իմանան, գալու են՝ ո՞ւր ընկնեն: Քանի՞ հոգի է «փայ» մտնելու ...

Իրավիճակը փոխելու միակ տարբերակը մեր երկրի ներսում փոփոխություններն են։ Պետք է գան նրանք, ովքեր իրականում տեսնում են։ Տեսնում են պատերազմին տանող վտանգավոր միտումները ու կարող են դրանց դեմն առնել:

Սարգսյանը անկախ Հայաստանի նախագահի աթոռին է հասել, բայց իրեն պահում է իր երիտասարդ տարիների թաքնված երազանքների հերոս հանդիսացող ռայկոմի քարտուղարի պես։

Նա թեքվում է դեպի ու Օլանդն ու սփրթնած քարանում. Ֆրանսիայի նախագահն արագ շարժումով ձեռքը տանում է դեպի երեսը, պոկում դիմակն ու անդուր ձայնով սկսում հռհռալ։

Նոր-նոր ինքնաթիռից դուրս եկող Ֆրանսիայի նախագահին այսպես ներկայացրեց հեռուստաընկերություններից մեկը՝ «Ֆրանսուա Օլանդը հեռվից է ժպտում Սերժ Սարգսյանին»:

Պարտադիր, բայց ոչ պարտադրված «տրյուկի» շրջանակներում, փաստորեն, գործատուների վրա են բարդում աշխատողներից գումար պահելու գործը՝ կամավոր–պարտադիր սկզբունքով՝ «Ինչքան էլ փող հավաքենք, էլի քյար ա» ծրագրի շրջանակներում։

Դրսում «փոխզիջվելուն» միշտ պատրաստ իշխանությունը չի կարող սկզբունքային լինել ներսում։ Ժամանակն է նրա հետ գալ «փոխզիջումային» համաձայնության։

«Ամերիկացիներն առաջարկում են հողերը հանձնել Ադրբեջանին, որպեսզի վիժեցնեն ռուս–ադրբեջանական գործարքն ընդդեմ Հայաստանի»,– հայտարարում են 5–րդ շարասյան ներկայացուցիչները։

Իշխանական բուրգի ներսում կա նաև «տաշած քարերի» «շտռաֆ բատ»։ Դա նախագահական նստավայրն է։ Խորհրդականների հաստիքը «բեզռազմեռնի» է։

Ռուսաստանը իրեն վատ պահեց՝ ՄՄ սուրացող և գյուլիստաններից տուն չեկող Սերժի նախագահած Հայաստանին տալով ավելի քիչ միավոր, քան Ադրբեջանին։ Ռուսները գիտեն, որ Հայաստանի գլխին ինչ «օյին» էլ բերեն, ՀՀԿ ղեկավարը ժամերով շնորհակալություն է հայտնելու Պուտինից։

Մենք է մտածում էին՝ ա՛յ մարդ, էսպես էլ տո՞ն կլինի, երկրի ղեկավարը ՌԴ-ում է, իսկ կաթողիկոսն էլ Վատիկանում է: Էս տոնական օրով մեկը հաղթանակած ժողովրդին է անտեր թողել, մյուսն էլ՝ հաղթանակած հոտին։ Այն էլ լավ էր, մեկը կեսից եկավ։

Սերժ Սարգսյանի նախագահության շրջանում, փաստորեն, ավանդույթ է դառնում այն, որ տոնական կամ սգո օրերից առաջ հարվածներ ենք ստանում այդ տոնի կամ սգո թեմաներով։

Սերժ Սարգսյանի «Եւ, եւ»-ի ու «Կամ, կամ»-ի արտաքին քաղաքական աճպարարության հետեւանքը սա էր լինելու: Բայց դե, գեներալ Մանվելն ի՞նչ է հասկանում այս ամենից, համ էլ հո չէ՞ր ասելու, թե «սաղ Վերջի բոլշեւիկն ա մեղավոր»:

Ամերիկացիները հաշիվ–ապրանքագիր են ներկայացնում Սերժ Սարգսյանին ու նրա միջոցով Հայաստանին։

Գործող իշխանությունը մեզ տանում է պատերազմի։ «Ֆուտբոլային դիվանագիտություն», «և, և», «կամ, կամ», «Ամեն ինչին համաձայն եմ, միայն փող տվեք» և այլն, այս ամենը մեկ մարդու իշխանության հետևանք է։

Եթե Վոլինկինն առաջարկում է որոշ ՀԿ–ների դեմ պայքարել, ապա Հեֆերնն առաջարկում է հողերը հանձնել Ադրբեջանին։ Հետևաբար, ՀՀ–ում ՌԴ դեսպանի դեմ խոսացողները պետք է առվազն քարերով «լարեն» Հեֆերնին։

Պաշտոնական Վաշինգթոնը բաց տեքստով Հայաստանի պարտության ու կապիտուլյացիայի կոչ է անում՝ այդ ամենը ներկայացնելով որպես խաղաղության հասնելու ձգտում։

Ե՛վ Տեր–Պետրոսյանի, և՛ Քոչարյանի, և՛ Ծառուկյանի խոսքերն ուղղված էին Սերժ Սարգսյանին, սակայն երեքին էլ արձագանքեց նորանշանակ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը։ Սարգսյանի լռությունն այս առումով շատ ուշագրավ է։