Կա տեսակետ, որ հիմա պետք է հարձակման անցնել ու Սերժի հրաժարականի պահանջով նետվել գրոհի։ Անշու՛շտ. դա քննարկման ենթակա տեսակետ է, և պետք է հասկանալ, թե ով ինչ է հասկանում հարձակման տակ։ Ամեն դեպքում, ճիշտ կլինի, որ մենք մեր և ուրիշների փորձը հաշվի առնենք։

Թագավորն այնքան մերկ է, որ նրա վրա կարելի է ուսումնասիրել իշխանության անատոմիան։ Գիտես անատոմիան՝ կարող ես վիրահատել։

Տիգրան Սարգսյանի հեռացումով հսկայական հարված հասցվեց «Մեկ օլիգարխի տնտեսության» կառուցման գործին։ Սերժ Սարգսյանի գլխավորած օլիգարխիան էական կորուստ ունեցավ։

Աստված տա՝ Աշոտյանին վերանշանակեն այդ պաշտոնում, որ կարողանա շարունակել կատաղի եւ սկզբունքային պայքարը դրամահավաքության դեմ:

Ի՞նչ է սպասվում նախարարներին «Ապահով Հայաստանում»։

Ոնց որ նախընտրական շրջան էլ չէ, հետաքրքիր է, Տարոնն իր ծաղիկաբաժանման «գործընթացն» ի՞նչու է նկարում: Թեպետ, ո՞վ գիտե: Տիգրան Սարգսյանն էլ ապրիլի 3–ի առավոտյան էր «ծաղիկ» բաժանում, բայց իջավ երկոն և ...

ի՞նչ էր ոչ վաղ անցյալում հայտարարում Սերժ Սարգսյանը. ճիշտ է՝ «Խոշորին պետք է գլխից բռնել»։ Մի խոսքով, «Вор должен сидеть в тюрьме! ... Будет сидеть!!!» ։

Վարչապետը նախագահի հավակնորդ է կամ քավության նոխազ։ Տիգրան Սարգսյանինը երկրորդ դեպքն է։ Սերժ Սարգսյանը նրան «փուռը» տվեց, որպեսզի խուսափի սեփական աթոռի կորստից։

Մեր «տրեխավորներն» իրենց «իմաստուն» կառավարման շնորհիվ կարողացան երկիրն այն օրի հասցնել որ հայտնի կարգախոսը հանգիստ կարող ենք վերաձեւակերպել ու ասել՝ «Առա՛ջ դեպի նախնադար»:

Ոչիշխանական ուժերի գործողություններն են բերել ներքաղաքական փոփոխությունների և հանգեցրել Տիգրան Սարգսյանի հեռացմանը։ Ոչ մի արտաքին գործոնի մասին խոսք չի կարող լինել։

Բոլոր բարձրաստիճան պաշտոնյաների շրջակայքում անմիջապես հայտնվում են մարդիկ, ովքեր ձևավորում են նրա տեղեկատվական հոսքերը: Բացառություն չէ նաև ոստիկանապետ Վլադիմիր Գասպարյանը:

Դեռ երեկ Տիգրանն անսասան էր թվում, իսկ այսօր նա արդեն պետք է պատրաստվի դատախազությանը տրվելիք ցուցմունքներին՝ օֆշորի, միլիարդավոր դոլարի հասնող վարկերի, բյուջետային «ատկատների» ու այլ հոդվածների գծով։

Շատ զարմանալի է, եթե չասենք՝ զավեշտական, երբ անցած վեց տարին Սարգսյանը բնորոշում է որպես «ամենածանր», «ամենատաժանակիր», իսկ Տիգրան Սարգսյանի աշխատանքն էլ «ամենաանշնորհակալ»:

Թող զարմանալի չթվա, բայց որոշել եմ պաշտպանել ՍԴ–ին ու մասնավորապես՝ ՍԴ անդամ Ֆելիքս Թոխյանին։

Սերժ Սարգսյանի ձևավորած գաղջ մթնոլորտում միամիտներ այլևս չեն մնացել։ Իսկ սեփական թիմակիցներին ու ճղճղացող հաճախորդներին հնարավոր չէ անվերջ զոհաբերել...

Սերժ Սարգսյանն ուժ տեսավ և վախից որոշում կայացրեց։ Նա մեկ անգամ չէ, որ ապացուցել է. ընկրկում է հանրային ալիքի առաջ։

Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի նյարդերն արդեն տեղի են տալիս։ Կլիենտը հուզվում է, կլիենտը նյարդայնանում է։

«Վերջի բոլշեւիկից» սնվող բոլոր «մոլագարների» ու «սադրիչների» անունները պետք է մեկ առ մեկ՝ «ոսկե» տառերով գրվի ՄԻՊ զեկույցում, ինչպես նաև Սերժ Սարգսյանի հուշերում: