Պետք է հեռանալ, որովհետև զոռով սիրելի չես լինի։ Եվ ամենակարևորը՝ պետք է հեռանալ, որովհետև մոտդ չի ստացվում։ Քոնը չի։

Եթե սրա կամ նրա «մարդու» տեսությամբ եք ուզում առաջնորդվել, ապա Քոչարյանի թիվ մեկ «մարդը» Սերժ Սարգսյանն էր։ Այլ հարց է, որ երկրորդ նախագահն այնքան էլ հաջողված կադր չի համարում նրան։

Թուրքական կողմն այսպիսի պահվածքի հնարավորություն է ստացել «Ֆուտբոլային» դիվանագիտության արդյունքում:

Սերժ Սարգսյանի համար հայ–թուրքական արձանագրությունների վավերացման հետ կապված «ողջամիտ ժամկետներն» ավարտվել են Բուրսայում Գյուլի կնոջ պատրաստած համեղ քյաբաբներն ուտելուց անմիջապես հետո։

Տարատեսակ բան են կատարվում իշխանական համակարգի ներսում։ Մեկը «ճաք տվածի» պես դուրս է տալիս ու փորձում վերանշանակվել, իսկ մյուսը՝ բաց տեքստով խոսում առկա խնդիրներից ու հրապարակավ մերժում պաշտոնը։

Սերժի արտահաստիքային մամլո խոսնակին մարտական առաջադրանք են տվել։ Հովիկին թույլ են տվել հետ պտտեցնել «կուտակայինը», բայց փոխարենը հանձնարարել են լծվել Սերժի վերարտադրության գործին։

Ինքնազոհողության կարելի է գնալ միայն արժեքների համար։ Դա մեծարվում է։ Լրիվ հակառակն է, երբ մարդը, հանուն պաշտոնի, միացնում է իր իսկ հետհաշվարկը։

«Քաղաքականությամբ զբաղվելու համար խելք պետք չի» : Ընդամենը պետք է կատարել «արդար, ազնիվ ու ճիշտ» «Վերջի բոլշեւիկի» հրահանգները:

Չէ, Հովիկ Աբրահամյանն, իրոք, համոզված է, որ քաղաքականության մեջ խելք պետք չէ։ Եթե համոզված չլիներ, ապա վարչապետի աթոռին նստած՝ մամլո խոսնակի ֆունկցիա չէր կատարի, այն էլ՝ հանդես գալով իր իսկ շահերի դեմ։

Քոչարյանի հարցազրույցը կարելի է գնահատել որպես թափանցիկ ակնարկների ու կոշտ գնահատականների «բուկետ»։

1998–ից հետո առաջին անգամ ՀՀԿ–ն մենակ է մնացել։ Նույնիսկ ՕԵԿ–ը չի ուզում հանրապետականների, կամ ավելի ճիշտ՝ Սերժ Սարգսյանի կողքը մնալ։

ՀՀԿ խմբակցությունում բոլորն էլ գալուստներ են կամ մանվելներ՝ անկախ կրթական մակարդակից, կրոնական պատկանելությունից ու սեռական կողմնորոշումից։

Աբրահամյանն ընտրության լայն հնարավորություն չունի։ Նա կա՛մ պետք է կցվի Սերժ Սարգսյանին ու վերածվի Տիգրան Սարգսյանի՝ շատ ավելի ուժգին հարվածներ ստանալով բոլոր կողմերից, քան իր տխրահռչակ նախորդը, կա՛մ գնա հակառակ ուղղությամբ։

Դատելով ամենից՝ շուտով Սերժ Սարգսյանը կքննադատի նաև «Ֆուտբոլային դիվանագիտություն»-2–ը՝ ԵՄ–ի հետ ասոցացման գործընթացը։

Երբ հաճոյանում էր Գյուլին, մեր ֆուտբոլային թիմի մարզաշապիկից հանում էր Արարատ լեռան պատկերը ու Հայաստան Գյուլի այցի ժամանակ անջատում էր Ծիծեռնակաբերդի լույսերը...

«Հայրենասիրությամբ» հեռու չես գնա, մանավանդ որ բոլորն արդեն գիտեն, որ թագավորը մերկ է։

ՀՀԿ–ի սև շենքը դառնալու է կա՛մ կոռուպցիայի թանգարան, կա՛մ մանկապարտեզ, կա՛մ Լֆիկն այն կսարքի «Երևան սիթի»։

Մնաց կառավարության տնտեսական բլոկը: Հավանաբար, նախարարական այդ պորտֆելներին արժանի թեկնածուներին էլ կնշանակի կամ կվերանշանակի «ժողովուրդը»։