Թե ասա՝ ա՛յ, տիկին, դու ի՞նչ գիտես, թե օտար տղամարդը ինչից է բավարարվում: Դա էլ հո ՀՀԿ նախընտրական ծրագրին վերաբերող հարց չէ՞, որ վստահ ենք՝ անգիր գիտես եւ կարող ես անգիր պատասխանել՝ հնթացս ձոներգելով ոչ օտար, հակառակը՝ հարազատ տղամարդուն՝ Սերժ Սարգսյանին:

Սերժ Սարգսյանի կառավարման 6 տարիները ձախողումների շրջան է եղել: Եվ քանի դեռ Սերժ Սարգսյանը զբաղեցնում է իր պաշտոնը՝ Հայաստանը միայն ձախողումներ է ունենալու:

Սերժ Սարգսյանը հաշվել էր, որ եթե մի 300 հոգու լավ պահի ու քսի տա հանրության վրա, ապա գաղջ մթնոլորտն ապահոված կլինի ու ինքը հեշտությամբ ձուկ կբռնի պղտոր ջրում:

«Գնե՛ք 4 կտոր հաց 6-ի գնով և 5-րդը կստանաք անվճար»,–ասում է Հայաստանի իշխանությունն ու հայտարարում, թե մտածում է ժողովրդի մասին։

Սարգսյանի հեռացումից հետո նրան պաշտպանելու են միայն «անկախները», բայց ոչ թե հավատարմությունից ելնելով, այլ քանի որ շատ լավ հասկանում են, որ հայկական «Նյուրնբերգը» ներառելու է նաև իրենց։

Յանուկովիչի կուսակցությունը «որակյալ ու ուժեղ չէր», այնպես, որ այն, ինչ տեղի ունեցավ այնտեղ միանգամայն սպասելի էր, շարունակում են «վերլուծել» ՀՀԿ-ականները: Իսկ իրենք որակյալ ու ուժեղ են, հետն էլ այնպիսի կուսակցություն են, որ «նահանջներ չի ապրում»:

Երկրորդ նախագահը հիացած չէ ՄՄ–ին անդամագրվելու քաղաքական որոշմամբ և դա համարում է Սերժ Սարգսյանի արկածախնդրության հետևանք, որի արդյունքում վատացել են Հայաստանի հարաբերություններն ինչպես Արևմուտքի, այնպես էլ ՌԴ–ի հետ։

Մնում է գուշակել, թե ՀՀԿ–ից ով է կարդալու այն տեքստը, որն օրերս արտասանեց Յանուկովիչի գլխավորած «Ռեգիոնների կուսակցության» ներկայացուցիչը։

Ողջ օրը գրեթե բոլորը բառարաններ էին թերթում՝ պարզելու «չաթլախ» բառի ստուգաբանությունը:

Եթե Տիգրան Սարգսյանին թվում է, թե ինքը եվրաքարոզիչից վերածվելով Մաքսային միության «վկայի»՝ կարողացել է Կրեմլի «դաբրոն» ստանալ, ապա նա չարաչար սխալվում է։

Միայն Հրայր Թովմասյանը չի «ճաք տված». ճաքած է ամբողջ պետական համակարգը՝ վերևից ներքև։ Հիմնավորումներ՝ ինչքան ուզես։

Ըստ, Ս. Սարգսյանի լավ հայը, ով նաև համատեղությամբ կենդանի լեգենդ է, պետք է Ամերիկայում զբաղվի քաղաքականությամբ ու երկար տարիներ վեջին բառերով վիրավորի ՀՀ իշխանություններին, այդ թվում` Ս. Սարգսյանին:

Եվրամայդանում բազմաթիվ հայաստանցի «գրոհայիններ» են եղել, տասնյակ «զոհեր» ենք ունեցել, «արյունը» հոսել է լիտրերով։ Հայ «գրոհայինները» պայքարել են առաջին գծում, հարձակվել են «Բերկուտի» վրա, կրծքով փակել են դիպուկահարների արձակած գնդակների ճանապարհը...

«Մերոնք» էլ են հայտարարում, որ չեն հեռանալու, «մերոնք» էլ համատարած սնանկության պայմաններում «տժժում» են... Բայց դրանից հո բովանդակությունը չի՞ փոխվում։ Հիշե՛ք Յանուկովիչի զուգարանակոնքը. երջանկությունը ոսկու մեջ չէ։

Յուրի Վարդանյանին նախարար նշանակելով՝ Սերժը ոչ թե ուզեցել է օգտագործել կենդանի լեգենդի իմիջը, այլ ի ցույց դնել մարդկային այն որակները, որոնք անհրաժեշտ են իշխանական բուրգի ներսում հայտնվելու համար։

ՀՀ–ում ԱՄՆ դեսպան Ջոն Հեֆերնը Սերժ Սարգսյանի համար քաղաքական փաստաբանություն անելու «փեշակը» փոխարինել է տնտեսական փաստաբանությամբ (բնականաբար՝ ոչ առանց անձնական շահի)։

«Տաբուրետկան» շատ հաճախ այլ նպատակներով է օգտագործվում։ Սերժը պետք է այդ մասին միշտ հիշի։ Մանավանդ Յանուկովիչի օրինակը բոլորիս աչքի առաջ է։

Դե, հազիվ 7 միլիոն հատկացնեին Քեշիշյանին, որ «Գարեգին Նժդեհ» նկարեր: Փելեշյանը կարող է սպասել եւ ընդհանրապես կարող է չնկարել, երբ արդեն կան քեշիշյաններ: Ծնունդդ շնորհավո՛ր, Փելեշյան…