Ի՞նչ երաշխիք, որ «Նոր» կառավարությունը, Սերժ Սարգսյանի «խստապահանջ» հայացքի ներքո գործելով, կարող է ինչ-որ դրական արդյունքներ արձանագրել: Երաշխիք չկա:

«Վերնիսաժում» տեղի ունեցած ցավալի միջադեպը մեծ ուրախություն է պարգևել «անկախ» լրատվամիջոցներին ու նրանց տերերին։ Պատճառն այն է, որ հնարավորություն է ստեղծվել «չերեզ» ԲՀԿ–ական պատգամավորի փեսա՝ «բոչկա» գլորել ԲՀԿ–ի ուղղությամբ։

Իշխանությունը բոլոր մահացու մեղքերն այն աստիճան վերցրեց իր վրա, որ շարքային քաղաքացուն մեղքի ոչ մի բաժին չմնաց, բացի մեկից։

Կառավարության ծրագիրը տիգրանսարգսյանականից տարբերվում է միայն «նյուվասյուկիստական» բլեֆների բացակայությամբ, ինչն, անշու՛շտ, առաջընթաց է, սակայն, ինչպես Սերժ Սարգսյանի տատը կասեր, մենք դրա՞ համար էինք հավաքվել։

Եթե Ջավադյանը կրկին ներկայացվում է ԱԺ–ին, ապա դա նշանակում է, որ Սերժ Սարգսյանը խրախուսում է փոխարժեքային «աֆյորան»։

ՀՀԿ–ն ցանկանում է ևս 10 տարի լինել իշխանություն։ Ավելի ճիշտ՝ Սերժ Սարգսյանը ՀՀԿ–ի «անտուրաժով» ուզում է մի 10 տարի էլ «բարեշրջել» Հայաստանը ու մի այդքան էլ Ամանորի գիշերը զբաղեցնել հեռուստատեսային եթերը։

Քանի դեռ Տիգրան Սարգսյանը չի կանգնել դատարանի առաջ, ապա յուրաքանչյուր հարկատու՝ փոքրից մինչև խոշոր, բարոյական իրավունք ունի թաքցնել իր հարկերը։

«Քոքված» ՀՀԿ–ականներն ու պաթոլոգիկ իշխանամետներն առանձին զրույցներում չեն թաքցնում իրենց դժգոհությունը «նախաձեռնողականությունից», բայց Էդվարդ Նալբանդյանը կարող է հանգիստ լինել իր թշերի համար, քանզի դրանք փաստաբան ունեն։

Հայրիկյանը հայտարարեց, որ հեսա կզանգի «նախագահին» ու վերջինս ոստիկանների հախից կգա (փաստորեն, «քաշեց» հավաքի իրական պատվիրատուին՝ ցույց տալով նրա ականջները)։

ՀՀ-ում թուղթն ափսոսող չկա: Մեր աղբի վճարի համար այնքան թուղթ են վատնել, որ հետո էլի դառնալու է զիբիլ: Աղբ:

Տիգրան Սարգսյանի հեռացմամբ պայքարը ոչ թե ավարտվել է, այլ թևակոխել է նոր փուլ (Ծառուկյանի ու Աբրահամյանի խնամիությունը քաղաքական կատեգորիա չէ):

Վարչապետ–գործարարներ հանդիպմանը ներկա չէին Սերժ Սարգսյանի բիզնես–պրոյեկտի երեք խորհրդանիշները՝ երիտօլիգարխիան, Սաշիկը և Տիգրան Սարգսյանը։

Զոքանչ-մոքանչների անունով գրանցած–մրանցած անշարժ ու շարժական գույքերը, ֆիանսական կապիտալն ու բիրդանաղայական նիստուկացը պարտակել հնարավոր չէ եւ ոչ մի օրենքով:

Ոչսևական չորս ուժեր՝ մարդիկ, էլֆեր, հոբբիթներ, գաճաճներ։ Միավորվում ու հաղթում են։ Ասեք, որ սիմվոլիկ է...

Եթե օֆշորային գործը չի բացահայտվում և Տիգրան Սարգսյանն այդ ու մի շարք այլ ավելի խոշոր հափշտակումների համար քրեական պատասխանատվության չի ենթարկվում, ապա ո՞ր գործարարը կհավատա Հովիկ Աբրահամյանի խոսքերին ու ներդրումներ կանի։

Կբարձրացնեն կոչումնավորների ու շքանշանակիրների համար սահմանված ամսական վճարները եւ վերջիններս վազելով «չեստ կտան» միակուսակցական համակարգի ձգտող ՀՀԿ-ին: Ինչպես ժամանակին «չեստ էին տալիս» Ցեկա-յին:

Գործարար միջավայրի զարգացման ելքը մեկն է։ Եվ այն ամենից լավ գիտեն իրենք՝ գործարարները։ Պետք է նրանց չխանգարել։ Կապիտալը չի սիրում, երբ խանգարում են։

«Հորս արև՝ ամեն ինչ լավ է լինելու, եկե՛ք համերաշխ ապրենք ու բոլորս հավասար լինենք օրենքի առաջ» խոսքերով բան չես փոխի, այլ միայն քմծիծաղ կառաջացնես բիզնես աշխարհում։