Քանի դեռ Տիգրան Սարգսյանը չի կանգնել դատարանի առաջ, ապա յուրաքանչյուր հարկատու՝ փոքրից մինչև խոշոր, բարոյական իրավունք ունի թաքցնել իր հարկերը։

«Քոքված» ՀՀԿ–ականներն ու պաթոլոգիկ իշխանամետներն առանձին զրույցներում չեն թաքցնում իրենց դժգոհությունը «նախաձեռնողականությունից», բայց Էդվարդ Նալբանդյանը կարող է հանգիստ լինել իր թշերի համար, քանզի դրանք փաստաբան ունեն։

Հայրիկյանը հայտարարեց, որ հեսա կզանգի «նախագահին» ու վերջինս ոստիկանների հախից կգա (փաստորեն, «քաշեց» հավաքի իրական պատվիրատուին՝ ցույց տալով նրա ականջները)։

ՀՀ-ում թուղթն ափսոսող չկա: Մեր աղբի վճարի համար այնքան թուղթ են վատնել, որ հետո էլի դառնալու է զիբիլ: Աղբ:

Տիգրան Սարգսյանի հեռացմամբ պայքարը ոչ թե ավարտվել է, այլ թևակոխել է նոր փուլ (Ծառուկյանի ու Աբրահամյանի խնամիությունը քաղաքական կատեգորիա չէ):

Վարչապետ–գործարարներ հանդիպմանը ներկա չէին Սերժ Սարգսյանի բիզնես–պրոյեկտի երեք խորհրդանիշները՝ երիտօլիգարխիան, Սաշիկը և Տիգրան Սարգսյանը։

Զոքանչ-մոքանչների անունով գրանցած–մրանցած անշարժ ու շարժական գույքերը, ֆիանսական կապիտալն ու բիրդանաղայական նիստուկացը պարտակել հնարավոր չէ եւ ոչ մի օրենքով:

Ոչսևական չորս ուժեր՝ մարդիկ, էլֆեր, հոբբիթներ, գաճաճներ։ Միավորվում ու հաղթում են։ Ասեք, որ սիմվոլիկ է...

Եթե օֆշորային գործը չի բացահայտվում և Տիգրան Սարգսյանն այդ ու մի շարք այլ ավելի խոշոր հափշտակումների համար քրեական պատասխանատվության չի ենթարկվում, ապա ո՞ր գործարարը կհավատա Հովիկ Աբրահամյանի խոսքերին ու ներդրումներ կանի։

Կբարձրացնեն կոչումնավորների ու շքանշանակիրների համար սահմանված ամսական վճարները եւ վերջիններս վազելով «չեստ կտան» միակուսակցական համակարգի ձգտող ՀՀԿ-ին: Ինչպես ժամանակին «չեստ էին տալիս» Ցեկա-յին:

Գործարար միջավայրի զարգացման ելքը մեկն է։ Եվ այն ամենից լավ գիտեն իրենք՝ գործարարները։ Պետք է նրանց չխանգարել։ Կապիտալը չի սիրում, երբ խանգարում են։

«Հորս արև՝ ամեն ինչ լավ է լինելու, եկե՛ք համերաշխ ապրենք ու բոլորս հավասար լինենք օրենքի առաջ» խոսքերով բան չես փոխի, այլ միայն քմծիծաղ կառաջացնես բիզնես աշխարհում։

Սերժ Սարգսյանի «էստի համեցեք» ոճի ճառը ֆրանսիացի ներդրողներին այնքան էլ արժանահավատ չթվացին: Ի՞նչ իմանան, գալու են՝ ո՞ւր ընկնեն: Քանի՞ հոգի է «փայ» մտնելու ...

Իրավիճակը փոխելու միակ տարբերակը մեր երկրի ներսում փոփոխություններն են։ Պետք է գան նրանք, ովքեր իրականում տեսնում են։ Տեսնում են պատերազմին տանող վտանգավոր միտումները ու կարող են դրանց դեմն առնել:

Սարգսյանը անկախ Հայաստանի նախագահի աթոռին է հասել, բայց իրեն պահում է իր երիտասարդ տարիների թաքնված երազանքների հերոս հանդիսացող ռայկոմի քարտուղարի պես։

Նա թեքվում է դեպի ու Օլանդն ու սփրթնած քարանում. Ֆրանսիայի նախագահն արագ շարժումով ձեռքը տանում է դեպի երեսը, պոկում դիմակն ու անդուր ձայնով սկսում հռհռալ։

Նոր-նոր ինքնաթիռից դուրս եկող Ֆրանսիայի նախագահին այսպես ներկայացրեց հեռուստաընկերություններից մեկը՝ «Ֆրանսուա Օլանդը հեռվից է ժպտում Սերժ Սարգսյանին»:

Պարտադիր, բայց ոչ պարտադրված «տրյուկի» շրջանակներում, փաստորեն, գործատուների վրա են բարդում աշխատողներից գումար պահելու գործը՝ կամավոր–պարտադիր սկզբունքով՝ «Ինչքան էլ փող հավաքենք, էլի քյար ա» ծրագրի շրջանակներում։