Սասուն Հովհաննիսյան. «Քաղաքագիտական ինչպիսի՞ տերմին կկիրառեիք` բնորոշելով նրան, ով երկրի քաղաքական մի շարք կարևորագույն հարցերում համակարծիք է լինում այն իշխանության հետ, որի դեմ հանդես է գալիս` մոլորության մեջ գցելով մարդկանց, որոնք նրան աջակցում են»։

Գեղամ Նազարյան. «Գործող վարչախմբի եւ նրա դաշնակից Հայ ազգային կոնգրեսի գործունեության գաղտնի գործելաոճը վաղուց հնամենի ավանդույթ է դարձել, եւ արդեն դադարել ենք զարմանալ»։

Հրանտ Մարգարյան. « Ուզում են պարտադրել` Սերժ Սարգսյան կամ Լեւոն Տեր- Պետրոսյան: Ո՞րն է նրանց տարբերությունը, իսկ եթե կա տարբերություն, որ կա` ո՞ւմ օգտին է այն: Եւ վերջապես ինչո՞ւ ենք հարկադրված ընտրություն կատարել այս համեմատության մեջ»։

Հարություն Խաչիկյան. «ՀԱԿ առաջնորդ Լևոն Տեր Պետրոսյանին այդպես էլ չհաջողվեց գործի դնել ուղեղի գոնե չնչին հատվածը, որպեսզի կարողանար հասկանալ, թե ինչ է փորձում իրեն հասկացնել «երկխոսության» նախաձեռնող, հայտնի «գրոսմայստեր» Սերժ Սարգսյանը»։

Սարո Սարոյան. «Համաձայն ՀՀ սահմանադրության 57-րդ հոդվածի` Հանրապետության նախագահը կարող է պաշտոնանկ արվել պետական դավաճանության կամ այլ ծանր հանցագործության համար»։

Վարդան Մխիթարյան. «ՀԱԿ-ը համառորեն չի ցանկանում հավատալ, որ իր հետ եղել է այն, ինչ եղավ Գեղամյանի կամ Բաղդասարյան Արթուրի հետ»։

Սարո Սարոյան. «Ազատագրված հողերն Ադրբեջանին վերադարձնելու պարագայում հայկական կողմը կկորցնի բացառապես բոլոր իր առավելությունները: «Մադրիդյան» սկզբունքների իրացման դեպքում Ադրբեջանի հետ երկու հայկական պետությունների շփման գիծը կմեծանա ավելի քան 450 կիլոմետրով եւ կկազմի 1100 կմ»։

Վահան Իշխանյան. «Եկեղեցին ու բոլշևիկները հաջողացրին երկիրը վաճառել, Լևոնին դեռ դա չի հաջողվել»

Վարդան Մխիթարյան. «Աշոցքում կյանքն անճանաչելիորեն փոխվեց, երբ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը մոտ մեկ տարի առաջ հայտարարեց, թե մեր պանիրը ոչ միայն տարածաշրջանի, այլ նաեւ աշխարհի ամենալավ պանիրն է:»

Հարություն Խաչիկյան. «Սերժ Սարգսյանն արդեն խոսեց ու համապատասխան ուղղությամբ ուղարկեց իր խոսքին այդքան երկար սպասող Տեր–Պետրոսյանին ու իր ընկերներին»։

Արման Սահակյան. «Այս պայմաններում Գ. Ծառուկյանը ունի մեկ լուծում. աշնանային քաղաքական սեզոնի սկզբից իմպերատիվ կերպով սահմանափակի ներկա պատգամավորների «նախաձեռնողական» ակտիվությունը»

Գևորգ Լալայան. «Ակամայից հիշեցի Սերժ Սարգսյանի ոչ այնքան վաղ անցյալի դաժան խոստովանությունը, թե` «Աղդամը մեր հայրենիքը չէ»: Ժամանակին այն գրեթե թևավոր խոսքի էր վերածվել, իսկ ավելի լուրջ շրջանակներում մեկնաբանվում էր իբրեւ տարածքներ հանձնելու նախավարժանք»։

Սարո Սարոյան. «Պետք է հստակեցնել, որ մի բան է դավաճանությունը, մեկ այլ բան` ազգային դավաճանությունը եւ բոլորովին այլ բան` պետական դավաճանությունը»։

Գեղամ Նազարյան. «Մի պահ թվում էր, թե Կոնգրեսը եւ նրան մաս կազմող ՀՀՇ-ում որոշակի հետեւություններ կանեն եւ կփորձեն վերականգնել հեղինակությունը եւ բարձրացնել վարկանիշը, բայց ՀՀՇ վարչության վերջին խայտառակ հայտարարությունը եկավ ապացուցելու, թե իրականում ինչ են իրենցից ներկայացնում այսօրվա Կոնգրեսը եւ ՀՀՇ-ն»։

Վարդան Մխիթարյան. «Հիմա ոմանց համար մի փոքր անհավատալի է թվում, բայց շատ շուտով Սերժ Սարգսյանը Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ձեռքից բռնած, մեղմ «երկխոսելով» և հուշիկ քայլերով, կհեռանա քաղաքական թատերաբեմից»։

Արման Սահակյան. «Առիթը բաց չթողնենք ու մի խորհուրդ էլ տանք Ծառուկյանի թիմին: Երևի ավելի ակտիվ ու, լավ իմաստով, նախաձեռնողական լինելու անհրաժեշտություն կա: Պետք է գոնե մի քիչ լինել դիմացինի պես»։

Վահան Իշխանյան. «Ժամանակակից աշխարհում եկեղեցու ժառանգորդը դարձան սկզբում բոլշևիզմը ապա լևոնական ՀՀՇ-ն»։

Սարո Սարոյան. «Անհրաժեշտ է ընդգծել նաեւ, որ վերջին տասնհինգ տարում ղարաբաղյան խնդրում ձեւավորված իրականության մեջ հակամարտող կողմերի գլխավոր ու սկզբունքային անհամաձայնության կետը եղել է ոչ թե կարգավիճակի, այլ ազատագրված հողերի ապագա պատկանելիության հարցը»։