Պետականության փլուզուզումը կանգնեցնելու թիվ մեկ նախապայմանը Նիկոլ Փաշինյանի հեռացումն է։ Պետք է ձևավորվի նոր՝ ժամանակավոր, առավելապես մասնագիտական և ազգային համաձայնության կառավարություն, որը 1–1,5 տարվա մանդատ կունենա՝ շատ կոնկրետ ծրագրեր իրականացնելու նպատակով։

Արայիկ Հարությունյանն ինչպես պատերազմի ժամանակ էր զինվորների հետ սուրճ խմելով խաբում, թե, իբր, «լյոխ լավա», այնպես էլ՝ հիմա:

Նիկոլին հեռացնելը լավ ազդակ կլինի միջազգային հանրությանը, որ ՀՀ–ն փակում է պարտության էջն ու սկսում մեջքն ուղղելու գործընթացը, և որ չի հանդուրժելու Արցախի ադրբեջանականացում։

Փաշինյանն ու Ալիևը սինքրոն են աշխատում։ Ալիևը սպառնում է հայերին, Փաշինյանը՝ վախեցնում։

Նիկոլ Փաշինյանն աշխարհաքաղաքական ճողվածք է ստացել և Հայաստանը հանել է միջազգային բաց աճուրդի՝ հանուն սեփական աթոռի:

Շուստրի–հարիֆ Էդմոնին թվում է, թե «սկրին շոթի» ու համացանցի դարում ինքը կարող է իրեն գժի տեղ դնել ու վանքի հավերը թռցնել։ Էդմոնին թվում է, թե էդմոնմանրուքյանություն կարող է անել ու պլստալ։

4-րդ հեղափոխության մասին Նիկոլն ազդարարեց օրերս՝ հայտարարելով, որ պետք է Արցախի կարգավիճակի հարցում իջեցնել հայկական կողմի նշաձողը: Զուգահեռաբար նա սկսեց հակառուսական հերթական արշավը:

Ամենամեծ «այո»–ն Նիկոլն ասել է Անկարային ու Բաքվին՝ բավարարելով նրանց բոլոր նախապայմանները։

Նիկոլին վռնդելը դառնում է ազգային–ազատագրական պայքարի հիմնական թիրախը։ Նա, ինչպես որ բազմիցս է ցանկություն հայտնել, կկանգնի գնդակահարության պատի տակ։

Նիկոլը երեկ կոլեկտիվ հանցագործության մղելով՝ գերմոտիվացրեց իր թիմակիցներին: Նրանց մինչև այժմ միավորում էր վախն ու թալանի հնարավորությունը: Հիմա այդ ամենին ավելացավ նաև կոլեկտիվ հանցագործության մասին ինքնախոստովանական ցուցմունքը:

Այսօր Նիկոլը հերթական անգամ համեմատվեց Հիսուսի հետ։ Դա էլ իր հերթին նշանակում էր, որ ականատեսն ենք դառնալու մեծագույն ստորության և ստորագույն դավաճանության։ Այդպես էլ եղավ։ Նիկոլն ասաց, որ որոշել է անկեղծանալ ու սահմանեց բոլոր առումներով անբարոյականության ռեկորդներ։

Նիկոլին պետք է հեռացնել քաղաքական ցանկացած եղանակով։ Նիկոլը նույնքան թշնամի է, որքան Հայաստան կամ Արցախ ներթափանցած ադրբեջանական դիվերսանտը, բայրաքթարը մեզ վրա ուղարկողը կամ Ալիևը։

Նիկոլենք իշխանության եկան կոռուպցիայի, իշխանական հաբռգածության, հովանավորչության, բյուջեն չթալանելու, համեստ ապրելակերպի, պադավատապետության դեմ պայքարի, մերիտոկրատիայի, ժողովրդին ծառայելու մասին լոզունգներով, բայց դա լկտի սուտ էր:

Սրանք «Արցախը Հայաստան է, և վե՛րջ» գոռալով բերեցին-հասցրեցին մի վիճակի, երբ ՀՀ-ն այլևս Արցախի անվտանգության երաշխավորը չէ, իսկ Արցախի հարցն «ընկել» է «այլ հարցեր» հոդվածի տակ:

Վահրամ Աթանեսյանը նախկինում հաճախորդ էր աշխատում, բայց 2018–ի իշխանափոխությունից հետո դարձավ նիկոլական, մի պահից սկսած՝ դիրքավորվեց որպես լևոնական։

Դատելով տեղեկատվական հոսքերից՝ Ռուսաստանի ներիշխանական համակարգում ամեն ինչ անամպ չէ։ Նախկինում այն մոնոլիտային տեսք ուներ, հիմա որոշակի ճեղքեր են երևում։

Նիկոլ Փաշինյանը 2018–ից սկսած շարժվել է Բոլթոնի պլանով։ Արցախի պետականության կորուստն այդ պլանի հետևանք է։ Եվ ահա Թուրքիայի «ծռերն» են արդեն ինստրուկտաժի ենթարկվում ԱՄՆ թուրքական լոբբիի կողմից։

Նիկոլն աճուրդի հանեց Հայաստանն ու Արցախը՝ հանուն իր անձնական շահերի՝ «Կա՛մ ես կլինեմ իշխանություն, կա՛մ Հայաստանն ու Արցախը չեն լինի» տարբերակով։ Ի՞նչ է սա, եթե ոչ պետական դավաճանություն։