Հայ ժողովրդի խնդիրը պետք է լինի Նիկոլի զելենսկիությունը բնում խեղդելը և թույլ չտալը, որպեսզի նա Տիխանովսկայա աշխատի։

Նիկոլը համաձայնել է Հայաստանում հակառուսական ու հակաիրանական քաղաքականություն վարել՝ դիմացն ակնկալելով Հայաստանի կործանման դեպքում ապաստան ստանալ արևմտյան որևէ երկրում և պարտավորվելով նաև հետագայում «ա լյա Սահակաշվիլի» աշխատել Ռուսաստանի դեմ։

Նիկոլին անվտանգության ու ապաստանի երաշխիքներ տալիս է Արևմուտքը, եթե, իհարկե, նա գնա Բրյուսելյան մոդելով, այսինքն՝ վարի հակառուսական քաղաքականություն՝ «ա լյա Զելենսկի»։

Նիկոլ Փաշինյանն ու իր թիմակիցները տևական ժամանակ է, ինչ փորձում են հայ ժողովրդին համոզել/խաբել, որ հայ–թուրքական հարաբերություններն առանց նախապայմանների են։

Թուրքիան խոսում է դիվանագիտական լեզվով, առանց Հայաստանի վրա հարձակվելու, բայց Էրդողանի իրական մտադրությունները երևում են Ալիևի գործողություններում, որը լկտիացած է, կրակում է, պահանջում է, հարձակվում է։

Նիկոլ Փաշինյանի համար Հայաստանում ռուսական ազդեցությունը թուրքականով փոխարինելն իր անձնական անվտանգության ապահովման երաշխիքն է։

Սրանց ոչ թե պետք է հեռացնել, այլ պետք է վռնդել պետական կառավարման ու տեղական ինքնակառավարման համակարգերից, որպեսզի Հայաստան ունենանք ու Երևանը Երևան մնա:

Նիկոլին ի՞նչ կա։ Ինքը Հայաստանը հանձնելու է ու թռնի։ Թող հայ ժողովուրդը մտածի իր գլխի գալիքի մասին։

Մակրոնը լավ գիտի, որ ո՛չ ինքը, ո՛չ Բայդենը որևէ բանով Հայաստանի անվտանգությունը չեն ապահովելու, բայց նպաստում է հայ–ռուսական կապերի խզմանը, այսինքն՝ փլուզում է անվտանգության փխրուն միջավայրը։

Նիկոլը գիտի, թե ինչ է բերել ու բերելու մեր երկրի գլխին։ Դրա համար էլ արևմտաթուրքական ուժերի «պասով» «էս գլխից» ամեն ինչ ուզում է գցել Ռուսաստանի գրպանը, որպեսզի հետագայում ապաստան գտնի Արևմուտքում և օգտագործվի որպես հակառուսական գործիք։

Դատելով Նիկոլի գործողություններից՝ նա համաձայնության է եկել իր դրսի տերերի հետ։ Այդ համաձայնության գլխավոր խնդիրն Արցախից ու Հայաստանից ռուսական զորքերը դուրս բերելն է։

Ամուլսարի «պահպանակները», արմանբաբաջանյանները, տիգրանխզմալյանները Գյումրիում միջոցառում են իրականացրել՝ նախապես ԱԺ–ում հանդիպելով ոչ պակաս «պահպանակ» Անդրանիկ  Քոչարյանի հետ։

Եթե Նիկոլը կարողանա գլուխ բերել Հայաստանից ու Արցախից ռուսական զորքերի դուրս բերումը, ապա նրա երաշխավորները կապահովեն «ժողվարչապետի» անձնական անվտանգությունը:

Ի՞նչ են շահել Հայաստանը և Արցախը։ Ոչի՛նչ։ «Թավշյան» զոհերից ու ավերածություններից բացի այլ բան չի բերել։ Ու շարունակում է բերել։ Դրա փոխարեն շահել են Նիկոլ Փաշինյանն ու իր նեղ շրջապատը։

Կգտնվեն մարդիկ, ովքեր Սողոմոն Թեհլերյանի ֆունկցիա կկատարեն՝ Թալեաթի դերում տեսնելով Նիկոլին, բայց դա արդեն անիմաստ է դառնալու։ Պետության կորստից հետո ի՞նչ հետաքրքիր է, թե ով, ում և որտեղ կսատկացնի։

Նիկոլը անոնս արեց, որ Հայաստանն էլ է հանձնվելու։ Ու որպեսզի կրկին անմեղ ձևանա, «էս գլխից» նշանակում է մեղավորներ՝ նախկին իշխանություններ և Ռուսաստան։

Նիկոլը, հանուն սեփական կաշվի փրկության, Հայաստանը ներքաշել է Արևմուտք–Ռուսաստան հակադրության տիրույթ, դարձրել կռվախնձոր՝ համաձայնելով նոր որակի հակառուսական Սահակաշվիլի դառնալ։

Մի ավարտված «հավաստի աղբյուր» փլում է մեր երկիրն ու փորձելու է դրանից հետո ծլկել դեպքի վայրից։