«Հայկական աշխարհի» տիրակալը շարունակում է թոզ փչել մեր աչքերին, ինչից ավելի ավելի մշուշոտ է երեւում «ապահով Հայաստանը»՝ «էկոնոմ Հայաստանն» էլ հետը:

Դեսպաններ են նշանակվում կա՛մ տվյալ տարածքում բիզնես–հետաքրքրություն ունեցող ազգությամբ հայերը, կա՛մ էլ Սերժ Սարգսյանից հաճախորդական փոխհատուցման ակնկալիք ունեցողները։

Պարզվում է, որ գեներալ–պատգամավոր Մանվել Գրիգորյանին հունից հանում են ոչ թե ազատամարտիկներին հուզող խնդիրները, այլ այն, որ նրանք այդ խնդիրները քննարկում են ԲՀԿ–ի ու ՀԱԿ–ի հետ։

Սերժ Սարգսյանի «նախաձեռնողականության» արդյունքում մեր արտաքին քաղաքականությունը ենթարկվեց կոմերցիալիզացիայի։

Մեր քաղաքական դաշտում «Ֆունտի» կարգավիճակ ունեցող Խոսրով Հարությունյանին նույնպես չեն մոռացել (նա նստել է «Կերենսկու» օրոք, Տեր–Պետրոսյանի օրոք, Քոչարյանի օրոք ...) և տարել են խորհրդարան։

Այդ ինչպե՞ս է պատահում, որ Տ. Սարգսյանի ու Ն. Կճոյանի օֆշորային արկածների դեմ չեն ընդվզում «ակտիվիստները», բայց հետևողական են լֆիկների հարցում։

Փաստորեն, դեպի Մաքսային միություն սուրացող Սերժ Սարգսյանին այլեւս «ազատ, անկախ» բառերը պետք չեն: Կարեւոր է, որ իր ղեկավարման շրջանը ասոցացվի «վերածնված» բառի հետ:

Արևմտամետության գլխավոր մկրտությունը Տիգրան Սարգսյանը ստացավ Կիպրոսի օֆշորային գոտիներում՝ արժանիորեն ստանալով «Արևմտամետաց օրդենի» պատվո շքանշանը։

Հայ թատրոնի եւ կինոյի ոսկե եռյակը՝ Ֆռունզը, Խորիկը եւ Սոսը մի ամբողջ դարաշրջան են, որ վերջինիս մահով միայն թվում է, թե ավարտվեց:

Մոսկվայում քաջատեղյակ էին ՀՀ իշխանությունների հակումների մասին, եւ թույլ չտվեցին իրենց «քցել»։ Արդյունքում հիմա «քցողները» կամ «քցելու» փորձ անողները պատժվում եւ ստորացվում են:

Տնաբույծ «արևմտամետների» բացականչությունների, ռուսատյացների հիստերիկ ոռնոցների և «ընդդիմադիր» գործիչների ոգևորիչ ծափահարությունների ներքո Սերժ Սարգսյանն իր «Ֆուտբոլային դիվանագիտություն -2»–ով մեզ տարավ դեպի Մաքսային միություն։

Կառավարությունն իր այսօրվա նիստում բացասական եզրակացություն է տվել խորհրդային տարիների ավանդների փոխհատուցման մասին ԲՀԿ-ական պատգամավորների հեղինակած օրինագծին:

Բանից պարզվում է, որ Վրաստանում հակահայ քաղաքականություն իրականացրած «կաղ բադիկ» Միխայիլ Սահակաշվիլու պռոշը ճաքում է Հայաստանի ու հայերի համար։

«Շախմատիստն» ատամների արանքից մի կերպ դուրս նետելով «Չի սխալվում նա, ով չի խաղում» կարգախոսը՝ արագ քայլերով գլխիկոր հեռացավ դահլիճից։ Նրա երկրպագուներն ավելի շուտ էին դա արել։

Եվրաօլուխները «քցվեցին» ոչ միայն Սերժի, այլ նաև քաղաքական, քաղաքացիական ու լրատվական դաշտի «արևմտամետ մուտիլովչիկների» կողմից։

Ստեղծված իրավիճակի գլխավոր պատասխանատուն Սերժ Սարգսյանն է, բայց պատասխանատվության իրենց բաժինն ունեն նաև «արևմտամետ» ժուլիկները:

Այս պայմաններում, իրոք որ, մնում է գոմի բացմանը մասնակցելը, մանավանդ որ կովերի որոշ հատվածների հիգիենայի մասով վարչապետն ահագին բան կունենա ասելու։

2008թ. նախագահական «ընտրություններից» հետո Սերժ Սարգսյանը որոշեց իր հիմնական կարգախոսը դարձնել «Ես Ռոբերտ Քոչարյանը չեմ, նրանից բարի եմ, հանդուրժող, երկխոսող և առաջադեմ»–ը։