Կիրակի օրով «Հարա՜յ, հասե՜ք, քաղաքագետ Սուրենյանցին են ծեծել այդ չար ԲՀԿ–ականները» թեմայով «մուտիտը» դրվեց շրջանառության մեջ ու գնա՜ց «կաշը»։

ՀՀ քաղաքացին, ի դժբախտություն Սերժ Սարգսյանի, կարողանում է տարբերել հստակ քաղաքական պահանջը՝ կառնավալային կոչերից:

Տիգրան Սարգսյանը ոչ թե ցանկանում է գնել «Կիլիկիան», այլ արդեն գնել է այն։ Եվ ոչ միայն «Կիլիկիան»։

Գնաճ` 8 տոկոս՝ 10 տոկոսի փոխարեն: ՀՀ տնտեսական աճ` 4 տոկոս՝ 7 տոկոսի փոխարեն: Դավութօղլուի հետ հանդիպում` մեկ հանդիպում՝ երկուսի փոխարեն:

Վարդանյանը որքան էլ ձգտի, չի կարողանալու ավելի լավ հարաբերությունների հասնել Սերժի հետ, քան «Արմավիայի» սեփականատեր Բաղդասարովը, ում երեխայի կնունքի քավորն է եղել ՀՀԿ ներկայիս ղեկավարը։

«Արևմտամետները» Զորի Գայկովիչից տարբերվում են միայն ձևով, քանզի վերջինս ուղղակիորեն է ողջունում Մաքսային միություն մտնելու գաղափարը, իսկ ահա «արևմտամետները» Հայաստանը Մաքսային միություն մտցրեցին «չերեզ» ԵՄ–ի հետ ասոցացման գործընթաց:

«Ինձանից հետո թեկուզ ջրհեղեղ» հայեցակարգով առաջնորդվող մարդուն չի կարելի փող վստահել, այն էլ՝ ապահով ծերության ակնկալիքով։

Առանձին վերցրած՝ յուրաքանչյուրը հստակ կներկայացնի այսօրվա ճահճից դուրս գալու քայլերի հերթականությունը։ Առանձին վերցրած՝ յուրաքանչյուրը Մաքիավելի է... Ու վերջ...

Սերժ Սարգսյանն այդպես էլ չհասկացավ ձևի ու բովանդակության, ռազմավարության ու մարտավարության տարբերությունները։ Նա խոշորագույն դիլետանտ է և քաղաքականապես անմեղսունակ։

Թուրքերը ամենուր ետնամուտքից կմտնեն, բայց հետո իրենց հանրության համար ինչ-որ բաներ կբացահայտեն բանակցությունների մասին, իսկ հայերը ետնամուտքից կփախչեն՝ գաղտնի պահելով քննարկվող հարցերը:

«Գեղցիական» պայմանագրի շրջանակներում ժողովրդին չեն տանելու պարտության, չեն տանելու հաղթանակի։ Տանելու են Գառնի ու Գեղարդ։

Տիգրան Սարգսյանը մի կողմից է ասում, թե բոլոր ոլոլոլորտներում արձանագրված «ձեռքբերումները» ՀՀԿ-ի աշխատանքի արդյունքն է, հիմա էլ Բիշարյանն է ասում, թե այսօր ինչ առաջընթաց արձանագրում ենք, դրանում ներառված են ՕԵԿ-ի նախընտրական ծրագրերը:

Սերժը մի ձեռքով Պուտինին է նամակ գրում և իր հավատարմության երդումները հայտնում Գյուլիստանի պայմանագրին, իսկ մյուս ձեռքով դիմում է Թուրքիային և Հայաստանի հանդեպ թշնամաբար տրամադրված այդ պետությանը հրավիրում Ղարաբաղ։

Տարվա լավագույն «արեւմտամետ» գործիչ – Սերժ Սարգսյան։ Տարվա լավագույն «ռուսամետ» գործիչ – Սերժ Սարգսյան։

ՀԱԿ–ի երթը ցույց տվեց, որ տիտղոսային ընդդիմությանը ջարդելու իշխանական բոլոր փորձերը և տարատեսակ պրոյեկտներով քաղաքական դաշտը լցնելու ջանքերը տապալվել են։

Պայթած մի «պրոյեկտից» հայտնվում են մյուսում՝ հաստատ իմանալով, որ դա էլ է փուչիկ։ Բայց դե, փոքրուց «ես էլ եմ ավտո ուզում» բարդույթը երևի այդպես էլ չհաղթահարվեց...

Հետաքրքիր է, վատագույն տնտեսություն ունեցող Մադագասկարի կամ Գվինեայի վարչապետերի երեւակայությունը ինչպիսի՞ն է: Այդ առումով հաստատ Տիգրան Սարգսյանին չեն հասնի:

ՀԱԿ–ի վաղվա երթը գլխացավանք է Բ26–ի համար։ Որքան շատ մարդ լինի, այնքան գլխացավանքը կմեծանա՝ հիմք ստեղծելով հետագա գլխացավանքներն ապահովելու համար։