Մեզ շանտաժի ենթարկվող, սեփական «ես» չունեցող ու անողնաշար նախագահ պետք չէ։

«Թավշյա ոչ բռնի իշխանափոխությունից» ընդամենը մի տարի անց Նիկոլ Փաշինյանի «գերբարձր» վարկանիշից բա՛ն չի մնացել։

Մենք հիմա ունենք անգլուխ պետության գլուխ։ Ու ոչ մի արհեստական ու քծնանքային ժպիտ չի փրկի այս «անգլիացուն»։

Ռուսաստանի նախագահն ակնհայտորեն «դիստանցիա է պահում» Փաշինյանից, ամերիկյան վերնախավի հետ Փաշինյանն առանձնապես չի աշխատում։

Թե ինչ արժանիքների ու կարողությունների հաշվին է Ավինյանը դարձել փոխվարչապետ, հայտնի չէ։ Հայտնի է միայն, որ հեղափոխության օրերին նա Նիկոլի ջրի շիշն էր երբեմն բռնում։

Խորհրդարանի քայլարած մեծամասնությունը հերթական անգամ մերժեց ՀՀ նախագահ Արմեն Սարգսյանի թեկնածուին։ Շոուն շարունակվում է։

Եվրոպական կառույցները չեն կարող աչք փակել. վզներից կբռնեն` կշպրտեն տուգանային հրապարակ։

Նիկոլ Փաշինյանը տեսակետ չունի: Նրա գլխում բազմակարծություն է: Իսկ գլխում առկա բազմակարծությունը գիտեք, թե ինչի նշան է:

Տեր–Պետրոսյանի քաղաքական ու գաղափարական հոգեզավակ Նիկոլ Փաշինյանը գնում է «հոր» ճանապարհով։

Մոռացան` ինչ էին ասում և ինչ էին ուզում անել կես տարի առաջ, 180 աստիճանով շուռ եկան նախկինում հռչակած «սկզբունքային» դիրքորոշումից։

Թե բա՝ մենք անփորձ ու անգրագետ ենք, բայց «զատո» չենք թալանում ու կոռուպցիայով չենք զբաղվում։

Եզրափակիչ ակորդը լինելու է «քանի Ղարաբաղը չենք տվել, լավ չեք ապրելու» կարգախոսը վերակենդանացնելը։

«Ժողովուրդ» բառը օգտագործվում է որպես «ժողովուրդը ես եմ» ձևակերպման փոխարինող:

Բանակից թռնելու համար դատված ու տնեցիների վրա ցուցմունք տված Արման Բաբաջանյանը քաղաքական ու լրատվական դաշտի թափառաշրջիկներից է:

Նույն այդ Ջիվան Աբրահամյանը խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ «Իմ քայլը» դաշինքի դրոշը ուսին փողոցներն էր չափչփում և քարոզչություն իրականացնում։

Ումի՞ց է հրաժարվում «Իմ քայլը»՝ բռնության և գրեթե բռնության կոչեր հնչեցնող լյումպեն զանգվածի՞ց, թե՞ այդ զանգվածի կուռք ու խորհրդանիշ Նիկոլ Փաշինյանից։

Երեկվա խայտառակությունը ևս մեկ անգամ ցույց տվեց, որ լակոտիզմը մերժվում է հանրության կողմից։ Մերժվում է փաշիզմը։

Մնալ փողոցի հույսին նշանակում է գնալ պոպուլիզմի ու մեծ ցնցումների ճանապարհով։