«Աստվածավախ» և «Վազգեն Սարգսյանի եղբայր» աշխատելը Արամին հնարավորություն են տվել միշտ անել իր հիմնական գործը՝ հաճախորդությունը։ 

Արդեն 50 օր հանրապետության երկրորդ նախագահի վրա սպիտակ թելերով «բլանդված» գործով դատաքննությունը կես միլիմետր անգամ տեղից չի շարժվել։

Այն, ինչ տեղի է ունենում դատական իշխանության և հատկապես Սահմանադրական դատարանի շուրջ նիկոլապետական «Նոր Հայաստանում», իսկ և իսկ` մղձավանջային երազի պես մի բան է։

Նիկոլն այժմ ստիպված է սեփական գահավիժող վարկանիշը փրկել՝ Հայկոյի հետ «Իմ աղբը» սերիալ բեմադրելով ու զբոսաշրջիկների համար անորակ «գիդություն» անելով։

Մարդամեջ դուրս գալ, շփվել «սիրելի ժողովրդի» հետ, «պուբլիկայից» օվացիաներ, ծափահարություններ կորզել արդեն չի հաջողվում.«կուկուռուզը» թարս է բուսնում։

Ո՞նց են տակից դուրս գալու, եթե, օրինակ, Փաշինյան Նիկոլին ու իր վկաներին մեղադրանք առաջադրվի։

Պոպուլիզմն այստեղ նրան չի կարող օգնել։ Հա՛մ էսպես, հա՛մ էնպես, հա՛մ սրանց, հա՛մ նրանց դուր գալու քաղաքականությունն այստեղ չի աշխատի։

Եթե Նիկոլ Փաշինյանը չի կարողանում զիբիլը հավաքել, ապա ինչպե՞ս է կարողանալու պետություն կառավարել, առավել ևս՝ բանակի գերագույն գլխավոր հրամանատարի դերը կատարել։

«Դժվար է այստեղ միաժամանակ սատարել Փաշինյանին, հանդես գալ Քոչարյանի, Աբրահամյանի դեմ, թիրախավորել դեսպանին ու մի բան էլ փող հավաքել»։

«Պայմանական քաղաքացի» կուսակցության առաջնորդ և քաղկոմի ՎԱՐԺապետ Չալո Մերժունին ուղիղ եթերում է։

Նիկոլին կից ջհանգիրյանական «արդարադատության խորհրդի» ուղեղային գրոհի «արդյունքում» ծնված հիշյալ բիզնես-նախագիծը հակասու է Սահմանադրությանը

Ապրիլյան քառօրյա պատերազմի ժամանակ մարտական սելֆի արած և բանակից շուստրիաբար ծլկած Նիկոլը հպարտ քաղաքացիների սիրելին է և նրանց հերոսը։

Նիկոլի «տունը» փողոցն է, որը նա արդեն կորցրել է, իսկ կաբինետն այդպես էլ չի գտել։

Նիկոլ Փաշինյանը սիրում է պետության ղեկավարին սպասարկող տրանսպորտային միջոցներով (ինքնաթիռ, ուղղաթիռ) իր հետ շրջագայության տանել նաև ընտանիքի անդամներին։

«Ժողովրդի» թեկնածուն պետք է լինի չտես–գյոռմամիշ ու նաև վախեցած։ Նա պետք է պաշտպանված լինի ժողովրդից ու հեռու մնա նրանցից։

2017թ․ Երևանի քաղաքապետի թեկնածու Նիկոլ Փաշինյանն ընտրողներին առաջարկեց «նիսյա»  ընտրակաշառքով վաճառել իրենց ձայնը, այն էլ՝ Երևանի քաղաքապետարանի բյուջեի հաշվին։

Ստվերային գործարքների գնացած, փողով հոդված գրած ու էժանագին թերթ խմագրած մարդու համար չկա դատավորի արժանապատվություն:

Երբ արդյունք չկա, ուրիշներինն ես ներկայացնում։ Բայց ձեռքի հետ էլ՝ քննադատում նրանց։ Այսինքն՝ փիառվում ես և ուրանում։