Հայաստանում բոլոր հակառուսական քարոզչագործիքները երկրպագում են Ուկրաինային, որը բոլոր առումներով Ադրբեջանի ու Թուրքիայի կողմնակիցն է։ Տնաբույծ «ծռիստներն» արդեն չեն էլ թաքցնում իրենց պատվիրատուներին։

Հայաստանը նիկոլենք տանում են ոչ թե դեպի Արևմուտք այլ դարձնում են Թուրքիայի ու Ադրբեջանի ուտելիք։

Լաչինը փակվել է ոչ թե 2022–ի դեկտեմբերի 12–ին, այլ նույն տարվա հոկտեմբերի 6–ին։ Ռուս խաղաղապահներն այս պայմաններում հայտնվել են խաղից դուրս վիճակում։

Արցախին «հաց բերող» չկա, քանզի Նիկոլ Փաշինյանը պաշտոնապես հռչակել է Արցախն ադրբեջանական։ Չկա, քանզի մասնագիտությամբ «հայրենասերներին» ամենևին էլ Արցախը չի հետաքրքրում։

Լաչինի միջանցքը կբացվի ու մեր երկիրն այս խայտառակ վիճակից դուրս կգա, երբ փակվի նիկոլական իշխանության էջը։ Մնացածը դատարկ խոսակցություններ են։

Նիկոլը 2023–ը հռչակեց կապիտուլյացիայի տարի։ Իսկ թե ինչպիսին այն կլինի հայ ժողովրդի, խորհրդարանական ու արտախորհրդարանական ընդդիմության համար, կերևա նույն 2023–ին։

Թուրքիայի ու Ադրբեջանի ախորժակը չի հագենալու։ Նրանք Նիկոլի պես մեկին գտել են ու քամելու են մինչև վերջ։ Նիկոլը հանձնելուն զուգահեռ գռեհիկաբար կրկին հիշելու է Թումանյանին ու Չարենցին։

Նիկոլն առաջ է քաշում «Արցախը հանձնենք, որ 29.800 քառակուսի կիլոմետրը պահենք» կարգախոսը, բայց դա դավաճանական ծրագիր է ոչ միայն Արցախի, այլ առաջին հերթին Հայաստանի դեմ։

Նիկոլի ամանորյա ուղերձի մեխն այն էր, որ Ղարաբաղը պետք է հանձնել, որ Հայաստանի 29.800 քառակուսի կիլոմետրը պահել։ Իր այդ դավաճանական ծրագրին «լեգիտիմություն» հաղորդելու համար նա «տղա էր բերել»՝ ի դեմս Չարենցի ու Թումանյանի։

Ու քանի որ գողն առաջինն ու ամենաբարձրն է գոռում «Բռնե՛ք գողին», նիկոլենք օրինագիծ են ներկայացնում ինքնիշխանության թեմայով։

Նիկոլը շատ լավ գիտի, որ պետական դավաճանությամբ է զբաղվում, բայց դա անում է, որպեսզի իր կաշին փրկի։

Նրանք հիմա իրականացնում են «Փող, սեփական կաշվի փրկություն, իշխանության երկարաձգում՝ Հայաստանի ու Արցախի դիմաց» ծրագիրը։

Եթե հանկարծ Արևմուտքը տատանվի իր որոշման մեջ, ապա թուրքերը կարող են որպես Էրդողանի կենդանի աջակից ներկայացնել Նիկոլ Փաշինյանին։

Նիկոլ Փաշինյանը պրոֆեսիոնալ սադրիչ է, և հիմա նրա սադրանքի զոհ են դառնում Հայաստանն ու Արցախը։

Սրիկաների վերջին հանգրվանը հայրենասիրությունն է։ Հիմա նիկոլենք 29.800 քառակուսի կիլոմետրանոց հայրենասիրություն են խաղում, բայց իրականում սեփական կաշին են ուզում փրկել՝ Հայաստանի ու Արցախի գնով։

Նիկոլն ասում է՝ «29.800 քառակուսի կիլոմետրը Հայաստան է, և վե՛րջ», իսկ Ալիևն ասում է, որ Հայաստանն Արևմտյան Ադրբեջան է։ Փորձը ցույց է տալիս, որ Նիկոլի իշխանության դեպքում Ալիևի ծրագրերն են իրականություն դառնում։

Գրիգոր Մինասյանը համարվում է Հայաստանի քաղական կյանքի այլասերվածության սիմվոլներից մեկը։

Մեհրիբան Ալիևային Ղարաբաղում մուղամ լսելու հրավեր ուղարկող Աննան իր ամբողջ մաղձը թափել էր ղարաբաղցիների վրա։