Հարութ Սասունյան. «Ակնհայտ է, որ հայկական քաղաքական պահանջներին հետամուտ լինելը ավելի շատ նման է մարաթոնի, քան կարճատև վազքի: Հայերը պետք է շարունակեն իրենց պայքարը»։

Վարդան Մխիթարյան. «Ի՞նչ տեղի ունեցավ Հակոբ Հակոբյանի հետ, որ նա համակվեց նժդեհյան գաղափարներով, ի՞նչ կատարվեց Ռուբեն Հայրապետյանի հետ, որն ում տեսնում, ասում էր, թե այլևս ԱԺ պատգամավոր չի ուզում դառնալ, բայց օրերս առավել քան հստակ ակնարկեց, որ կրկին առաջադրվելու է»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Պարոն Բադեյանի ազնվությանը չկասկածելով, նաև նրա հանդեպ ունեցած մեր հարգանքով հանդերձ, պատասխանենք, որ ՀՀ իշխանությունների եւ Երևանի քաղաքապետարանի համար Մաշտոցի պուրակն ու Բադեյանի, ինչպես նաև նրա նման մի քանի տասնյակ քաղաքական գործիչների` քաղաքականությունից հեռանալու սպառնալիքները տարբեր կատեգորիաներ են»։

Վարդան Մխիթարյան. «Մինչեւ մայիսի 6-ը ժողովուրդը պետք է վարչախմբին ստիպի հրաժարվել ընտրակեղծիքներից, այլ ոչ թե հույսը դնի հետընտրական զարգացումների վրա»։

Հարություն Խաչիկյան. ««Հայաստանն առանց ընտրակեղծիքների» կարգախոսը պետք է դառնա նպատակ մեզանից յուրաքանչյուրի համար»։

Լուսինե Հովհաննիսյան. «Վարչապետին ու կառավարությանը հավատալու պատճառով Հայաստանում մնում են միայն թերևս իր ընտանիքի անդամները: Այն էլ`տեղ-տեղ»։

Գեղամ Նազարյան. «Նոր Հայաստանում այլևս կեղծ արժեքներ չեն կարող լինել, և մտավորականներն ու երգիչներն էլ պատվերով բնապահպան կամ նժդեհական չեն դառնա»։

Հարութ Սասունյան. «Թեև Թուրքիայի բոլոր պետական այրերը սովորաբար ժխտում են Հայոց ցեղասպանության փաստը, սակայն կոնկրետ մեկ նախարարի համար ցեղասպանության ժխտումը դարձել է նրա հիմնական զբաղմունքը»։

Վարդան Մխիթարյան. «Մանվել Գրիգորյանը, փաստացի, շնորհակալություն հայտնեց Սերժ Սարգսյանին Էջմիածինը իր որդուն նվիրելու, եւ որ ամենակարեւորն է` իրեն 2008 թվականի պահվածքի համար չպատժելու համար»։

Վարդան Մխիթարյան. «Բնապահպանները քաղաքապետարանին ավելի քան պարզ հարցեր են ուղղում, որոնք մնում են անպատասխան, իսկ հարցերին չի պատասխանում միայն թույլ եւ իրեն սպառած վարչախումբը»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Տիգրան Սարգսյանին չի կարելի այս գործին մոտ թողնել, որովհետև վտանգ կա, որ ոչ միայն «տեղի» գործ անողներին, այլև Գաբրիել հրեշտակապետին կբերի օրինական դաշտ եւ մենք ստիպված կլինենք ավելացրած արժեքի հարկ վճարել մեր հավերժական հանգրվանի համար»։

Գեղամ Նազարյան. «Հայաստանը պետք է շարժվի առաջընթացի ճանապարհով, որ այլեւս որեւէ նախագահի փեսայի կամ մեկ այլ բարեկամի մտքով չանցնի, որ ինքը պետք է զբաղվի ընտրությունների կազմակերպմամբ»։

Գևորգ Լալայան. «Եթե Շիրվանզադեն ապրեր արդի իրականության մեջ, հաստատ մի օր կգրեր. «քաղաքականությունը գյադագյուդաների կերակուր չէ»։

Վարդան Մխիթարյան. «Մենք հերթական անգամ համոզվեցինք, որ «Հայկական աշխարհ» կերտող վարչախումբն ամեն ինչ անում է, որ ավելանա այն մարդկանց թիվը, որոնք իրենց ձայնը վաճառում են հինգ կամ տաս հազար դրամով»:

Դերենիկ Մալխասյան. «Գործնականում ոչ մի քայլ չանելով մարտի 1-ի արյունը մաքրելու համար՝ Սերժ Սարգսյանը իշխանության գալուց հետո ավելի շատ պոպուլիստական և կոսմետիկ քայլերով անհաջող փորձեր արեց հանդուրժող նախագահի իմիջ ձեռք բերել ուղղությամբ»։

Էդիկ Անդրեասյան. ,Վերջին համապետական ընտրություններից արդեն լրիվ չորս տարի է անցել։ Այս ընթացքում ԼՂՀ շուրջ տեղի են ունեցել ամենատարբեր զարգացումներ, որոնց հետևանքները մենք զգացինք եւ դեռ կզգանք»։

Վարդան Մխիթարյան. «Կարելի է օրենք ընդունել և հանգիստ ընտրակաշառք բաժանել, ընտրությունների ժամանակ լցոնումներ իրականացնել, իսկ հետո էլ ասել, թե օրենքով դա թույլատրելի է»։

Գեղամ Նազարյան. «Ինչ վերաբերում է այն լրատվամիջոցներին, որոնք հայտնվելով որոշակի ուժերի ազդեցության տակ, նույնիսկ այս իրավիճակում փորձում են էժանագին «վերլուծություններ» գրել ԲՀԿ–ի պահով, ապա մնում է նրանց հորդորել զբաղվել այլ գործով»