«Մենք կարծում ենք, որ նվազագույն աշխատավարձի չափը այսօր 50 000 ՀՀ դրամի սահմաններում է»:

Արմեն Ռուստամյան. «Այսքանից հետո կառավարությունը հայտարարում է, որ մեծամասնական ընտրակարգը չի բացառում որևէ կուսակցության թեկնածուի ընտրությունը հենց մեծամասնական ընտրակարգով: Արդեն տասը տարի է՝ հենց սա է բացառված: Էլ բացառվելը ոնց է լինում:»

Լևոն Զուրաբյան. «Նախ ասեմ, որ գնալով ինձ շատ դուր է գալիս աշխատանքը խորհրդարանում, որովհետեւ ոչ մի տեղ մենք դեռ չենք ունեցել հնարավորություն` այսքան մանրամասն բացահայտել պետական միջոցների մսխման եւ հարկատուների թալանի ավազակապետական սխեմաները, ինչքան որ դա հնարավոր է դառնում Ազգային Ժողովում»

Լիլիթ Գալստյան. «Ամենավախեցնողը թերևս այն զգացումս է եղել, թե ինչու հայ մարդն օտարվեց ազգային հարցից, սեփական հողից, նույնն է, թե ինքն իրենից։ Ինչպե՞ս կարողացանք այսքան հուսահատ ու հոռետես դարձնել սեփական ժողովրդին»:

Վահան Բաբայան. «Խ. Հարությունյանը այն մարդը չէ, ով իր անցած ճանապարհով վաստակել է ԲՀԿ-ի մասին հրապարակային կարծիք հայտնելու իրավունքը»։

Արեգ Գևորգյան. «Ով կմտածեր, որ Արման Բաբաջանյանը այսքան հավատարմորեն կծառայեր իրեն բանտում նվաստացնողներին»։

Վահե Սարգսյան. «Մի խոսքով` ծնունդդ շնորհավոր Երևան. դու այլևս պատմություն չունես, դու այլև դիմագիծ չունես: Դու քո չալաղաջանոցներով արժանի ես միայն ռուսական սեքս-համերգների, ինչը և բարեխղճորեն կազմակերպվում է»։

Լիլիթ Գալստյան. «Շատ-շատ եմ ուզում հավատալ, որ մեր արտաքին ճակատի բազմաթիվ ձախողումների պատճառն արտաքին գերատեսչության անհարմարավետ շենքն էր...»։

Էդուարդ Սարիբեկյան. «Իրադարձությունների զարգացումներից արդեն ամիսներ անց, երբ Օսկանյանի «գործն» աստիճանաբար միջազգային երանգավորում է ստանում, Հայաստանի իշխանությունների ներկայացուցիչները, ճտերին կորցրած թխսի պես, սկսել են պատեպատ տալ իրենց ու իրար կրկնելով հայտարարել, թե իրավական գործընթացները չի կարելի քաղաքականացնել»։

Հարութ Սասունյան. «Սա երկրորդ մասն է երկու դեմոկրատ կոնգրեսականներ Հովարդ Բերմանի և Բրեդ Շերմանի միջև ծավալված բանավեճի, որը կայացել էր Էնսինո քաղաքի Ֆերահյան դպրոցի Ավետիսյան դահլիճում սեպտեմբերի 29-ին»։

Թաթուլ Հակոբյան. «Հայաստանի գլխավոր դատախազին քրիստոնեաբար (քանի որ նրան հաճախ եմ տեսնում եկեղեցիների մոտ) խնդրում եմ այլևս իմ շահերը չպաշտպանել Վարդան Օսկանյանի «ոտնձգություններից»»:

Ստեփան Դանիելյան. «Երկրորդ հռետորական հարցը` ինչքան մանր պետք է լինել, որ իջնել արդեն տաքսիների միջոցով մարդկանց քցելու աստիճանի, այն էլ Հայաստան առաջին անգամ ոտք դնողների առաջին քայլի հաշվին, երբ ստեղծվում է առաջին տպավորությունը»:

Արտակ Աղբալյան. «Բայց այնուամենայնիվ բոլոր շանսերը ունենալով կեղծել, «առնել» ժողովրդին նրանց իշխանությունները գնացին այլ ճանապարհով `ժողովրդավարության ճանապարհով»։

«Աստղերը հիշեցնում են, որ նախագահական աթոռը զբաղեցնող անձը կոմունիստական անցյալ ունի, և ղեկավարման ընթացքում օգտագործում է կոմունիստական «շտուչկաները», ինչպես 1930-ական թվականներին Ստալինը իր հակառակորդներին ոչնչացնելու համար օգտագործում էր Գենրիխ Յագոդային և Նիկոլայ Եժովին»:

Ստեփան Մարգարյան. «Սա քաղաքական ճնշում և հալածանք է ԲՀԿ քաղաքական ուժի նկատմամբ, որը ունի ծանրակշիռ տեղ և հեղինակություն երկրում, գործունեություն է ծավալում միայն ի շահ պետականության և ժողովրդի, և որի պատգամավորական խմբակցությունը դեմ քվեարկեց կառավարության վատ ծրագրին»։

Վարդան Օսկանյան. «Կեղծվեցին ընտրությունները, և այսօր ունենք այն, ինչ ունենք: Եթե լիներ այդ հակակշիռը, այսօր մեր խորհրդարանում նման անարդարություն չէր լինի»։

Էդուարդ Սարիբեկյան. «Իսկական 37 թիվ ու իսկական «տրոյկայի» ժամանակներ են եկել: Ամենաբարձր հովանու ներքո գործեր են թխվում ու մեղադրանքներ են հնչում ու դրանց իրավացիությունը ոչ մեկին (վերևներում իհարկե) չի հետաքրքրում: Թացն էլ չորի հետ կվառեն` կգնա…»։

«Սա ոչ միայն իմ կամ ԲՀԿ-ի խնդիրն է: Սա երկրում անվիճելի ձախողումներ արձանագրած իշխանություններին հակակշռելու բոլորիս հնարավորության խնդիրն է: Դա Հայաստանի առանց այդ էլ արդեն վտանգված ապագայի խնդիրն է»: