Արեգ Գևորգյան. «եթե Կորյուն Նահապետյանին անհանագստացնում է ՀԱԿ-ի հայտնած դիրքորոշումը դատարանների քաղաքական պատվեր կատարելու վերաբերյալ, ապա խորհուրդ կտամ նրան ի նշան բողոքի դիմել նորմալ քայլի՝ կարել բերանը և կտրել, օրինակ՝ ականջները»։

Էդիկ Անդրեասյան. «Եթե քաղաքական գործիչը կարող է լինել դատարկ դհոլ, ապա կարող է լինել նաև՝ միացրած արդուկ:»

Աղվան Վարդանյան. «Ներքին այդ անկազմակերպվածությունը, միասնական թիմի բացակայությունը, կառավարության ներսում մի քանի խմբավորումների գոյությունը, գրեթե վստահաբար, իրական պրոբլեմ է, որից տուժել ու տուժելու են մեր հասարակությունն ու պետությունը»։

Արեգ Գևորգյան. «Այս պահին ընդդիմության դեմ պայքարելը հավասար է դավաճանության սեփական ժողովրդի նկատմամբ: Այդպիսի գործելակերպը որևէ արդարացում չունի: Տարբերություն չկա, թե ինչից դրդված կարելի է սա անել. ծախված լինելու, թե միամտության: Կարևորը, որ հասցված վնասը նույնն է»:

Հարութ Սասունյան. «Հատկապես հաճելի է տեսնել քաղաքական պաշտոնների համար պայքարող ռեկորդային թվով ամերիկահայերի, որոնցից շատերը հաղթել են իրենց համապատասխան մրցապայքարում»։

Վահե Էնֆիաջյան. «Բարոյահոգեբանական և արդարության ոտնահարման այնպիսի մակարդակ է տիրում մեր երկրում, որ տնտեսվարող սուբյեկտներն են արտագաղթում, որի արդյունքում ավելի են շատանում գործազուրկները և երկրից արտագաղթողների բանակը»։

«Ցանկանում եմ ներկայացնել հանրությանը այն պարզ իրավիճակը, որի առթիվ շոուների սիրահար երիտասարդ պատգամավորուհի Զարուհի Փոստանջյանը սեփական գործը ոչ պատշաճ կերպով կատարելու և արդյունքում տապալելու մեղքը փորձում է բարդել ինձ վրա»:

Ստեփան Դանիելյան. «Աչքիս հեղափոխություն է հասունանում, սողունի կերպով գաղափարը գալարվելով տարածվում է և ինչպես նման դեպքերում, այդ բառն արտասանվում է շշուկով, կասկածանքով, հետո տարակուսանքով, հետո..... Իմիջիայլոց Բաստիլի գրավումը շատ պատահական, չնախատեսված դեպք է եղել, սակայն այն ծնող պատճառները` հիմնավորված և սպասված: Այդ պատահականությունը ուղակի ազդանշան էր, չպլանավորված...»։

Արեգ Գևորգյան. «Ակնհայտ է, որ եթե իշխանական քարոզչամեքենան ձեռնամուխ է լինում ինչ-որ երևույթի քննադատությանն ու վարկաբեկմանը, ուրեմն այդ երևույթը լրջագույն վտանգ է ներկայացնում վերարտադրման նախապատրաստվող ռեժիմի համար»։

Վահան Բաբայան. «Ավելի լավ կլինի նախ հաշվեք՝ ՀՀԿ-ի համամասնական ցուցակով ընտրված քանի՞ պատգամավորի անուն կարող եք հիշատակել, որոնք մեր ժողովուրդի մոտ առաջացնում են դրական էմոցիաներ»:

Հարութ Սասունյան. «Երբ վերջին ամիսներին իրավիճակը ահազանգային մասշտաբների հասավ, Հայաստանի կառավարությունն ու Սփյուռքի համայնքերը վերջապես սկսեցին ծրագրեր մշակել սիրիահայերին օգնելու համար: Չնայած բարի մտադրություններին՝ այս ջանքերը խիստ անբավարար էին և շատ ուշացած»։

Մամիկոն Համբարյան. «Հայաստանի Հանրապետական կուսակցություն: Նա այսօր որդեգրել է մի քաղաքականություն, որը քանդում և ջլատում է Հայաստան աշխարհը: Նրա ներքին քաղաքականությունը պարզապես հայորդաց սպանդ է»։

Արեգ Գևորգյան. «Առա՛ ջ, դեպի անսերժ Հայաստան»։

Հրանտ Բագրատյան. «Բա լավ այդ 107 մլրդ-ից ի՞նչու գոնե մեկ դրամ չի գնում, օրինակ, կենսաթոշակների բարձրացմանը։ Պարզվում է, որ մի 40 մլրդ դրամով ավելանում է արտաքին պարտքի սպասարկումը, և ինչ որ ծախսեր են ավելանում անվտագության համակարգում ու ԿԲ-ում։ Ի՞նչ եք անում այս ահռելի ստվերի հետ»

Հրաչ Բասմաջյան. «Կազմակեպիչներից մեկը ՀՀԿ երտթևի ղեկավար Կարեն Ավագյանն էր, ով մինչ ասօր ազատության մեջ է` ի տարբերություն Սերոբ Բոզոյանի»։

Լիլիթ Գալստյան. «Առաջիկայում նախագահական ընտրություններ են՝ կկարողանան արդյոք ինչ-որ բան փոխելու հանձնառությամբ միավորվել քաղաքացիական ու քաղաքական առողջ ուժերը՝ թե քաղաքացիական ապատիայի ու ընդդիմադիր ուժերի անհանդուրժողականության արդյունքում դարձյալ թավշե սահունությամբ կվերարտադվի գործող իշխանությունը։ ՈՒ ինչպես հայտնի խաղում են ասում՝ հետո ՆԵՂԱՑՈՂ ՉԼԻՆԻ....»:

Արեգ Գևորգյան. «Ինչքան շատանում է իշխանական քարոզչամեքենայի հիստերիան կապված Լևոն Զուրաբյանի անձի և ռեժիմը տապալելու գործում ՀԱԿ-ԲՀԿ համագործակցության հետ, այդքան ...»

ՀՀԿ-ում կա կարծիք ունենալու մենաշնորհ եւ մնացած բոլորի անձնական կարծիքները ենթակա են մեկ գերակա այդ կարծիքին