Տնտեսության առյուծի բաժինը կենտրոնացած է Երևանում։ Բայց իշխանությունը միշտ էլ ձևացրել է, որ դա չի նկատում:

Ռուսաստանը բանի տեղ չի դնում Փաշինյանին և պատահական չէ, որ Արցախի հարցը Պուտինը քննարկում է Էրդողանի հետ և այդ քննարկմանը բացակայում է Փաշինյանը։

Նրանք դատապարտված են մերժել այն ամենը, ինչը կարող է համախմբել հասարակությանը։ Մենք այսօր ունենք մարգինալ իշխանություն, որը դատապարտված է։

Մեզ նոր որակի Հայաստան է պետք՝ նոր որակի առաջնորդությամբ։

Նախիջևանում անցկացվող թուրք-ադրբեջանական համատեղ զորավարժությունները պրովոկացիոն բնույթ են կրում:

Այսօրվա Կառավարությունը պետք է խոստովանի, որ հիմա ունենք պատերազմի համար ավելի վտանգավոր իրավիճակ, քան ունեցել ենք երկու տարի առաջ:

Կառավարությունը ոչ թե պատրաստվում է հակահամաճարակային ու հակաճգնաժամային քաղաքականության, այլ ի՛նքն է դարձել համաճարակի տարածման ու ճգնաժամի աղբյուր։

Շիշ բռնողի կռուտիտները, Մակունցի «արդարացումները», ոստիկանության հարձակումները դիմորդների նկատմամբ ցույց են տալիս այս իշխանության դեմագոգիկ էությունը։

Ներկայիս իշխանություններն Արցախի վերաբերյալ լուրջ նահանջ են նախապատրաստում՝ փորձելով գնալ լուրջ զիջումների:

Ի տարբերություն Ալիև–Էրդողան հարաբերությունների՝ Փաշինյան–Պուտին հարաբերությունները Հայաստանի իշխանությունը չի կարողանում կարգավորել. կա զրո շփում։

Այս իշխանության առանձնահատկությունն այն է, որ սիրում են հետին թվով տուգանվել, ինքնատուգանվել, իրենք իրենց դեմ ցուցմունք տալ, ինքնաքննադատվել։ 

Կովկասը կարող է դառնալ այն տարածքը, որի միջոցով մեծ դեստաբիլիզացիա է կարելի աշխարհում առաջացնել։ Մեծ խաղերում փոքր երկրները մանրադրամ են:

Նիկոլ Փաշինյանն, իր ոճին հավատարիմ, ամբողջ աշխարհով մեկ կռվի մեջ ներքաշեց հայ ժողովրդին, իսկ ինքը վերադարձավ իր սիրելի կորոնավիրուսի թեմային։

Այսպես կրթության և դպրոցի հիմքերը կարող է քանդել հատուկ ծրագրով առաջնորդվողը: Չե՞ն ստացել կասկածելի դրամական կառույցներից գրանտներ՝ քանդելու հայ դպրոցը:

Սա կազմակերպված ագրեսիա է: Իմաստը խարխլելն է ազգամիջյան հնարավոր բալանսը Ռուսաստանում, հայությանը հնարավորինս հունից հանելը և կոնֆլիկտային իրավիճակ ստեղծելը: 

Մեզ համար շատ զգայուն է իրավիճակը հայ-ադրբեջանական սահմանին:

Կրթության ոլորտը որբի գլուխ չի, որ եկող գնացողը գա ու վարսավիրություն սովորի դրա վրա։

Ազգայինից խուսափողներն ու աշխարհի քաղաքացի երևալ փորձողներն իրականում խոր գեղցիներ են և կոմպլեքսավորված գավառամիտներ։