Կարեն Հակոբջանյան. ««Կոնսենսուս մինուս Սերժ Սարգսյան» ձևաչափի կողմնակիցների խնդիրը պետք է լինի հասարակական լայն համախմբում ապահովելը և իշխանության առաջարկած բոլշևիկյան հեղափոխությանը բուրժուադեմոկրատական հեղափոխություն հակադրելը։ Նման պայմաններում ՀԱԿ–ից դուրս եկած ու դեռևս ՀԱԿ–ում մնացած «ականների» հարցն ինքնաբերաբար կլուծվի ու նրանք ստիպված կլինեն գեղամյանների հետ «1+1+1+…+1» խաղալ»։

«Թող ինչքան ուզում են իրենց պատեպատ տան, մեկ է՝ ասել ենք ու ասելու ենք, որ Սերժ Սարգսյանը տառապում է քաղաքական նեկրոֆիլիայով ու սիրում է իրեն շրջապատել քաղաքական ու լրատվական դաշտի դիակներով, և որ նա տապալվել է արտաքին ու ներքին քաղաքական ոլորտներում և եթե ուզում է Չաուշեսկուի, Քադաֆիի կամ Մուբարաքի օրը չընկնել, ապա պետք է հարևան Վրաստանի նախագահ Սահակաշվիլուց կամ Ուկրաինայի նախագահ Յուշչենկոյից օրինակ վերցնի ու հանգիստ հեռանա»։

Կորյուն Մանուկյան. ««Ազգային ժողովում Հեղինե Բիշարյանի ունեցած ելույթը Սարաևո արձակված կրակոցի էֆեկտն ունեցավ Հանրապետական կուսակցության համար, որը մի նոր համաշխարհային պատերազմ սկսեց Օրինաց երկրի դեմ` ոտքի հանելով իր ողջ ռազմական արսենալը, ի դեմս Ազգային միաբանության համամասնական ցուցակով իբրեւ ընդդիմադիր խորհրդարան եկած Համլետ Հարությունյանի եւ մանկապատանեկան պաթոսով տակավին առաջնորդվող ...»»։

Սամվել Բաղդասարյան. ««Վեդի Ալկո»-ի Մանվելը կատարեց իր բարոյական պարտքը` հարձակվեց Վարդան Օսկանյանի վրա և հայտարարեց, որ սատարելու է Սերժ Սարգսյանին»;

Կարեն Հակոբջանյան. «Բաբաջանյանը մեղադրում է Օսկանյանին հուզվելու և նվնվալու մեջ։ Այժմ ճիշտ պահն է հիշել, թե ինչպես էր իրեն պահում նույն Բաբաջանյանը, ում իշխանությունները ազատազրկել էին գործած հանցանքի՝ բանակում ծառայությունից խուսափելու համար։ Ըստ լավատեղյակների՝ Բաբաջանյանը «մեսիջներ» էր ուղարկում տարբեր շրջանակների ու աղաչում, որ իրեն դուրս բերեն բանտից, իսկ դրա դիմաց պատրաստակամություն էր հայտնում իրեն օգնողի քաղաքական ու այլ տիպի շահերին ծառայեցնել «ժամանակ» օրաթերը»։

Արեգնազ Մանուկյան. «Ամենազավեշտալին այն է, որ ՀՀԿ–ի փուչիկները լիցքավորած Սերոբ Բոզոյանին դատարանը մեկ տարի ազատազրկման դատապարտեց։ Ինչպես և սպասվում էր՝ խեղճ Սերոբը ո՛չ ընդվզեց, ո՛չ պատվիրատուի անուն տվեց, ո՛չ էլ բողոքեց անարդար արդարադատությունից։ Ճա՞րն ինչ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հիշեցնեմ, որ Արտակ Շաքարյանը, Ռուբեն Սաֆրաստյանը, տխրահռչակ Անդրանիկ Միհրանյանը, Կարեն Բեքարյանը, «Ժառանգության» ցուցակում հայտնված Թևան Պողոսյանը և մյուս «անկախ» փորձագետները գովերգում էին Սերժ Սարգսյանի իմաստուն քաղաքականությունն ու փրփուրը բերաններին պաշտպանում «ֆուտբոլը»։ Նույնիսկ արդուկը միացնելիս կարող էիր տեսնել այս մարդկանց՝ Սերժ Սարգսյանի գովքն անելիս և հայ–թուրքական արձանագրությունները փառաբանելիս»։

Անի Կարախանյան. « Հանրությունն արդեն վաղուց տեղյակ է, թե կոսմետիկ քայլերի ու քավության նոխազների մեծ սիրահար իշխանությունները ինչպես են պայքարում կաշառակերության դեմ, ինչ շոուներ են կազմակերպում, ոնց են «մեծերին գլխից բռնում»: Այս անգամ էլ իշխանությունները չփայլեցին ինքնատիպ լուծումներով ու սկսեցին իրականացնել «մի քանիսին բռնենք՝ ցույց տալու համար, որ աշխատում ենք ու ձեռքի հետ էլ մեր հակառակորդների դեմ պայքարենք» օպերացիան»։

Արտակ Հակոբյան. «Անցած շաբաթ Վրաստանում իրականացավ իշխանափոխության պաշտոնական արարողությունը, և լավ կլիներ, որ այդ փորձի փոխանակման շրջանակներում Սերժ Սարգսյանը մի պատվիրակություն ուղարկեր Թբիլիսի` այդ ամենը մոտիկից ուսումնասիրելու համար, քանզի մի քանի ամիս անց այդ ամենը նրան անչափ պետք է գալու»:

Կարեն Հակոբջանյան. «Նույնիսկ անզեն աչքով տեսանելի է, որ Բաղրամյան 26–ի վերահսկողության տակ գործող մամուլը լծված է Նիկոլի քարոզն իրականացնելու գործին։ Նրա առջև բացված են միշիկական բոլոր լրատվամիջոցների, այդ թվում՝ հեռուստատեսության դռները։ Իշխանամետ մամուլը դրական լույսի ներքո է ներկայացնում Նիկոլին՝ նրան հակադրելով ԲՀԿ–ի հետ գործակցության կողմնակից Լևոն Տեր–Պետրոսյանին»։

Կորյուն Մանուկյան. «Նախագահական ընտրություններին ամիսներ են մնացել, և շատերը փորձում են ուղիներ փնտրել՝ հարկավոր պահին լքելու համար խորտակվող նավակը, որի դրոշի վրա միշտ ծածանվել է «Սերժը դրսի «դաբրո» ունի» գրությամբ դրոշակը։ Դրոշակ, որն արդեն պատռվել է միջանցիկ թեթև քամիներից ու չունի նախկին տեսքը։ Պետք է արձանագրել, որ Սերժ Սարգսյանի շրջապատում ընկան այն ծուղակի մեջ, որն իրենք էին սարքել ու հիմա ստիպված են հետ պտտեցնել ամեն ինչ, բայց ժամանակը չի ներում»։

Կարեն Հակոբջանյան. ««Խաչատուր Քոքոբելյանն անձամբ հրապարակեց իր սուտը, այն էլ` հերթականը, ինչի համար մեծ ցավ եմ ապրում»,–նշված էր «ժառանգության» ղեկավար Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հայտարարության մեջ: Քոքոբելյանի մյուս ստի կամ ստերի մասին Րաֆֆին ուղղակիորեն չի խոսում, այլ «մեսիջն» ուզում է տեղ հասցնել ակնարկների տեսքով։ Պատճառը, թերևս, այն է, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանն էլ իր հերթին թաքցնելու բաներ ունի։ Եկեք ուրեմն բացենք փակագծերը և հասկանանք, թե ինչն ինչոց է»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Դրսի «դոբրո» ունենալու բլեֆով նախագահի նեղ շրջապատը կերակրում էր նաև ՀՀԿ–ի ու պետական համակարգի մեծ մասին։ Դա է պատճառը, որ շատերն անկեղծորեն համոզված էին, թե մասնավորապես՝ ԱՄՆ–ն ու ԵՄ–ն Սերժի մեջքին կանգնած են։ Վերջին օրերին, սակայն, Սերժ Սարգսյանը Վարդան Օսկանյանի և Հայաստանում տիրող իրավիճակի հետ կապված այնպիսի գնահատականների արժանացավ դրսից ու Հայաստանում ԱՄՆ ու ՌԴ դեսպաններից, որ պարզապես ուշքի չի գալիս»։

Կորյուն Մանուկյան. «Երբ ԱԺ ընտրությունների նախաշեմին «ժառանգությունը» ընտրողների թիկունքում գործարքի գնաց իշխանության հետ, մենք զգուշացրեցինք, որ դա ոչ մի լավ բանի չի բերի, բայց Րաֆֆի Հովհաննիսյանն ուզում էր սատանի մայլում քյանդրբազություն անել՝ միամտաբար կարծելով, թե կարող է կուլիսներում ֆռռացնել Սերժ Սարգսյանին»։

Կորյուն Մանուկյան. «Սերժ Սարգսյանի անցկացրած հայտնի խորհրդակցությունից հետո կարելի է ասել, որ Հայաստանում կոռուպցիայի և «ատկատների» դեմ պայքարի միամսյակ է հայտարարվել։Չենք կասկածում. «հակակոռուպցիոն միամսյակը» կտա իր պտուղները։ «Պետությունը» վերջապես իր ձեռքում կկենտրոնացնի բոլոր «ատկատները», այն է՝ կարգուկանոն կհաստատի «ձախ» գումարների ոլոլոլորտում»։

Կորյուն Մանուկյան. «Հիմա ճիշտ ժամանակն է հիշելու, թե ինչ էր գրում Մարգարիտը Արտաշեսի մասին «Առավոտ» թերթում, երբ առաջինը համարվում էր ընդդիմադիր թերթի լրագրող, իսկ երկրորդը՝ ընդդիմադիր դաշտի գործիչ և երբ երկուսն էլ դեռ չէին հայտնվել ՀՀԿ–ի ցուցակում ու չէին դարձել սերժանժդեհական»։

Կորյուն Մանուկյան. «2008թ. նախագահական «ընտրություններից» հետո Սերժ Սարգսյանի քարոզչական թիմը շրջանառության մեջ դրեց մի միֆ, ըստ որի՝ դրսի ուժերը և հատկապես Արևմուտքն աջակցում են գործող նախագահին ու նա, այսպես ասած, դրսի հզորների «դաբրո» ունի։ Միջազգային մակարդակի ամեն մի հանդիպում, Պուտինին մոտիկից տեսնելու ամեն մի հաջողված փորձ, Օբամայի հետ մի քանի վայրկյանանոց շփում՝ Սարգսյանի շրջապատի կողմից ներկայացվում էր որպես «դաբրոների» հավաքածուի համալրում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «2008թ. նախագահական ընտրություններին նախորդող ու հաջորդող գործընթացներրը «պայթեցրին» բոլոր դրածոներին, սակայն Սերժ Սարգսյանը հանգիստ էր, քանի որ փողոցին տիրապետող տերպետրոսյանական ընդդիմությունը որդեգրել էր իշխանության հետ երկխոսելու հայեցակարգը։ Իրավիճակը փոխվեց 2011թ. աշնանից, երբ ՀԱԿ առաջնորդ Լևոն Տեր–Պետրոսյանը կտրուկ փոխեց իր քաղաքականությունը և հանդես եկավ «Առա՛ջ, դեպի անսերժ Հայաստան» կարգախոսով։»։