Եթե որևէ մեկը հաճախորդ է կամ պատրաստվում է այդպիսին դառնալ, բայց չգիտի, թե ինչ է պետք անել, որպեսզի հա՛մ հաճույք ստանա, հա՛մ «կույս» մնա, ապա նա պետք է հետևի հետևյալ կանոններին.

ՀՀ արդարադատությունը հերթական անգամ իր բարձրության վրա է գտնվել («Խեղճ Սերժ Սարգսյանն ի՞նչ մեղավոր է ...»)։ Եթե մեղավոր ես, ապա կդատվես, իսկ եթե Լիսկայի կամ նրա որդու պես անմեղ ես, ապա ազատ ես՝ ինչպես թռչնակը։

Հիմա «արևմտամետների» սիրելին դարձել է «Իսլամական պետությունը»։ Կարո՞ղ եք երեք անգամից կռահել, թե ինչու է այդպես ստացվել։

Այս կոմեդիայի վերջում վերևից երեք խնձոր ընկավ։ Երկուսը ՀԷՑ–ի առքուվաճառքի կողմերը կերան, իսկ երրորդն ընկավ հայ ժողովրդի գլխին՝ հոսանքի գնի թանկացման տեսքով։

Հայկական շոՎու-բիզի «աստղերը» խելագարության շեմին են...

Թե ինչ է ասում Սարգսյանը փակ բանակցությունների ժամանակ, հայտնի չէ, բայց եթե պաշտոնական Երևանը չի արձագանքում Ուորլիքին, ապա ստացվում է, որ լռությունը համաձայնության նշան է։

Նկարից երևում է, որ Օբամայի կինն էլ է սիրում շորերի գույնը բռնացնել կողքին հայտնված ծաղիկների գույնի հետ, կամ հակառակը՝ ծաղիկներն է բռնացնում շորերի հետ ու նկարվում։ Մնում է պարզել, թե ով է այդ «նորաձևությունը» մտցրել, իսկ ով՝ ընդօրինակել։

«Ողջախոհ երիտթևի» քարոզած տեսակն օրերս դավաճանեց հայրենիքը, փախավ Բաքու և սկսեց «քաղաքացիական» կոդերով հարձակվել մեր երկրի ու նաև իր երբեմնի տերերի վրա։

Հայաստանի հանրությանը մի մեծ բլեֆ մատուցվեց, ըստ որի՝ Որոտանի կասկադը ամերիկյան ներդրումների փայլուն օրինակ է, իսկ ՀԷՑ–ի նոր սեփականատերերը հայտնի «օլիգարխներն» են։

Հայաստանի լրատվական դաշտում և սոցիալական ցանցերում ահագին «դիշովկա» կա, որոնց մի մասը «բալետ է անում» Պուտինին, իսկ մյուս մասը՝ Օբամային։

Սերժ Սարգսյանին ձեռնտու է դարձել հակառուսական հիստերիայի բարձրացումը Հայաստանում, որպեսզի կարողանա սեփական ձախողումները բարդել Կրեմլի վրա և խուսափել ուղղակի պատասխանատվությունից։

Հիմա բոլոր «քաղաքացիականները» պետք է «պսիխոյի» թուղթ ներկայացնեն, որպեսզի հասկանանք, թե ում հետ գործ ունենք։ Այլապես ստացվում է, որ Բաքու գնալուց հետո է պարզվում, թե ով ով է եղել։

Երևի, տոնակատարության «ատկատը» ժամանակին «վերև» չի հասել, և այդ իսկ պատճառով էլ «հակատարոնական» շարժում է ձևավորվել։

Ոմանք Սարգսյանի պահվածքը կարող են համարել էմոցիոնալ պոռթկման արդյունք (ադրբեջանցիները երկու օրում յոթ հոգու էին սպանել ու մոտ երկու տասնյակ մարդու վիրավորել), բայց դա այդպես չէ։

Քաղաքական հաճախորդները շատ են սիրում «ինստիտուտ» բառը։ Կա՛մ դա պայմանավորված է այն բանով, որ ինստիտուտն այդպես էլ չեն ավարտել, ու բարդույթավորվել են, կա՛մ ավարտել են ինստիտուտը, բայց բան չեն հասկացել։

Հիմա Սարգսյանն ունի վերարտադրվելու և սեփական անվտանգությունն ապահովելու խնդիր։ Եվ դրան նա, ինչպես նախորդ դեպքերում, նույնպես ուզում է հասնել արտաքին դաշտում որոշակի նախաձեռնությունների գնով։

Հայաստանը հարձակման է ենթարկվել, իսկ ահա իշխանությունները զբաղված են «սահմանադրական» հեղաշրջումը կազմակերպելու գործով։

Հրանուշ Հակոբյանն արդեն պատրաստի գերագույն գլխավոր հրամանատար է: Նա կարող է Երեւանում նստած՝ օպերատիվ կարգով կոնսոլիդացնել սփյուռքի ներուժը եւ «քացու տակ գցել» Ալիեւին: