Ադրբեջանում առկա պատկերի պատճառը ոչ միայն նավթի միջազգային գների անկումն է, այլ նաև Ալիևի վարած «հակաօլիգարխիկ» պայքարը, որի արդյունքում կապիտալի հսկայական արտահոսք գրանցվեց։

«Տնամերձ բոստանի» փիլիսոփայությունը նշանակում է, որ Ս. Սարգսյանի համար կան ոչ թե գործընկերներ և թիմակիցներ, այլ մատաղացու գառներ, «ատկատատու» պաշտոնյաներ, քավության նոխազներ կամ պարզապես «պեշկաներ»։

Ինչո՞ւ է Բաղրամյան 26-ն իր լրատվամիջոցներին «քսի տալիս» ՌԴ-ի վրա (Կիրիլի անխոհեմ հայտարարությունը պատրվակ բերելով):

Ձմեռային «անսպասելի» ձյունը կրկին առիթ տվեց երևանցիներին քննադատել իշխանություններին։ «Դռբի» տակ ընկավ Տարոն Մարգարյանը։

Սպիտակ տունը շուրջ քսան տարի ղեկավարել են Բուշերն ու Քլինթոնը։ Ու հիմա նախագահի թեկնածուների մեջ մենք կրկին տեսնում ենք Բուշ և Քլինթոն ընտանիքների անդամներին։

Դատելով իշխանական մամուլի որոշ հրապարակումներից՝ ՄԻՊ Կ. Անդրեասյանը հեռացավ ներիշխանական, ավելի ճիշտ՝ ներընտանեկան «ռազբորկայի» արդյունքում։

Անտեղյակ մարդու համար կարող է տպավորություն ստեղծվել, որ Երևանի քաղաքապետ նշանակված Տարոն Մարգարյանը Նոր տարվա գիշերը «Մակարովի գյուլլա» է կուլ տվել կամ առյուծի կաթ խմել։

Թուրքիայի նախագահ Էրդողանն իր հակառուսական քայլով հերթական անգամ օգնեց Հայաստանին ու ակամայից շտկեց պաշտոնական Երևանի «նախաձեռնողական» պասիվության հետևանքները։

Երբ բանը բանից անցավ, Սերժ Սարգսյանը ցավակցեց Ավետիսյանների ընտանիքի սպանության կապակցությամբ միայն օրեր անց։ Նա դա արեց Պուտինի ցավակցելուց հետո։ Պատկերը, մեղմ ասած, տհաճ էր։

Սահակաշվիլիի կուսակցությունը դժգոհ է, որ պաշտպանվում են Հայաստանի շահերն ու ոտնահարվում Ադրբեջանինը։

Եթե Կիրիլը փորձել է պոլիտկոռեկտություն անել և Մերձավոր Արևելքում տեղի ունեցողը բացատրել այլ ենթատեքստով (սիրիական հակամարտությանը ոչ կրոնական բնույթ տալով), ապա դա նրա մոտ, մեղմ ասած, չի ստացվել։

Կա տեսակետ, որ խոզի բդի հանդեպ պաշտամունք ունեցող ժողովրդի մոտ այլ բան չէր էլ կարող լինել, և բնական է, որ խոզի գրիպը պետք է մոլեգներ, բայց դա ավելի շատ փիլիսոփայական գնահատական է, քան բժշկական։

Անգամ բնությունն ինքն է դեմ, եւ այդ օրը, թեկուզեւ ուշացած, նա ամեհի պտտահողմով իր սառնաշունչ «ո՛չ»-ն ասաց նոր Սահմանադրությանը, պառլամենտական Հայաստանին, իրականում` Սերժ Սարգսյանի եւ նրա թիմի վերարտադրությանը:

Ռուսաստանում գործող ադրբեջանական համայնքի ղեկավարությանը Կրեմլից «կուլտուրական» ձևով հասկացրել են, որ եթե նրանք շատ ոգևորվեն, ապա ամեն ինչ շատ վատ կվերջանա իրենց համար։

Ի՞նչ նոր քաղաքական համակարգի մասին է խոսում Սարգսյանը, որը «զրոներով» գնել ու հաճախորդացրել է քաղդաշտի 99 տոկոսին:

Հակասակ զգացողությունների պատճառն Աշոտյանն ու Սահակյանը չեն, ավելի ճիշտ՝ միայն Աշոտյանն ու Սահակյանը չեն։

Միայն Դոնալդ Թրամփի հաղթանակն ԱՄՆ նախագահական ընտրություններում և ԱՄՆ–ՌԴ լարվածության վերացումը հույս կարող են ներշնչել, որ աշխարհում իրավիճակը կհանդարտվի։

Արմենին, իհարկե, շուտափույթ ապաքինում ենք մաղթում ու նաև հույս հայտնում, որ նա ոտքը կբուժի և վերջապես կգնա այնտեղ, որտեղ ուղարկեցին Բաղրամյան պողոտայում հավաքվածները։