Ամբողջ խնդիրն այն է, որ Սերժ Սարգսյանը չի ուզեցել կամ չի կարողացել կատարել գերագույն գլխավոր հրամանատարի ֆունկցիան:

Սերժ Սարգսյանին լրիվ այլ բաներ են հետաքրքրում:

ՀՀԿ–ն, ՀԱԿ–ը, ԲՀԿ–ն, ՀՅԴ–ն ու մյուսները միատարր չեն։ Լ. Տեր–Պետրոսյանին, օրինակ, պետք է տարանջատել ՀԱԿ–ի առողջ հատվածից, Սերժ Սարգսյանին՝ ՀՀԿ–ի առողջ հատվածից, և այդպես շարունակ։

Շարմազանովենց «ներազգային միասնությունը», որի մաս են կազմում Աշոտյանը, Տեր–Պետրոսյանը և նմանատիպ այլ դեմքերը, հանուն Սերժ Սարգսյանի է։

«Տեր-Պետրոսյանը հիմա ողբում է Սերժ Սարգսյանի «բախտը»»։

ՀԱԿ առաջնորդն իր այսօրվա ինքնահարցազրույցով բացեց փակագծերը և ներկայացրեց իր մոտեցումները։

Եթե Սարգսյանը համաձայնի Տեր-Պետրոսյանի ասածներին, ապա երկուսն էլ կսկսեն բացվել: Ընդ որում՝ Տեր-Պետրոսյանը հրապարակավ, իսկ Սարգսյանը՝ «տակից» (ամեն մեկն իր ոճով):

Մեր արտաքին քաղաքականությունը ոչ թե նախաձեռնողական է բառիս լավ իմաստով, այլ բողոքական: 2008-ից սկսած՝ ՀՀ իշխանությունները բողոքում են, որ իրենց «քցել են»:

Հանրային հեռուստաընկերությունը (որից Ջաղինյանը միայն «Հ» տառը թողեց ու մեկ էլ տերերի հրահանգով՝ կողքին 1 գրեց) լրիվ ընկել է քարոզչական մարազմի մեջ:

Ինչքան դիշովկա, լպրծուն գյադա, պրոֆեսիանոլ հայրենասեր, ժելեոտած մազերով ու քնձռոտ կա՝ հավաքվել ու «Կամուֆլյաժ-փարթի» են անում: Երեխեքի դիակների վրա PR մի՛ արեք, ա՛յ անասուններ:

Մեր ժողովուրդը խուռներամ, խելացնոր լցվում է սահման, դիրքեր՝ պաշտանելու հայրենիքը: Լա՛վ է անում: Բայց պետք է նաեւ լիրիկայից վերադառնալ իրականություն եւ հիշել, որ կա պետություն:

Սերժ Սարգսյանը չի կարող իր սիրած ոճով հիմա որդեկորույս հորն ու մորը հանդիպելիս ասել, թե բա՝ ե՞ս եմ մեղավոր, որ քո որդին զոհվել է։

Սա մի ժողովուրդ է, որն առանց նայելու, թե ով է գահին նստած՝ ճակատագրական պահերին մի բռունցք է դառնում: Եվ պետք չէ նրան «օգտագործել» լրիվ այլ նպատակներով, ինչը «նախաձեռնողաբար» արեց Բաղրամյան 26-ը:

Այս օրերին Ֆեյսբուքում նկատեցի «էյֆորիկ» գրառումներ, որոնց հեղինակներին հիացրել է ԱԱԽ նիստում արած ՀՀԿ ղեկավարի հայտարարությունը:

ՀՀԿ-ի «պարտ–շկոլայի» դասախոսներին փնտրեք քաղաքական խեղկատակների ու ՀՀԿ ղեկավարին «բոլուկով» ծախված «արմատականների» շրջանում:

Սերժ Սարգսյանը «խաբար» չի եղել, որ երկրում փայ մտնել կա, թալան կա, բան կա։ Ամա՜ն, ամա՜ն... Մի հատ վալերյանկա բերեք խմենք, մի հատ սոխը մանր կտրտեք, բերեք աչքերիս մոտ։

Նա սեփական հայրենիքում վաղուց լսարան չունի:

«Վերջի բոլշևիկի» քարոզիչներն արդեն չեն էլ թաքցնում, որ նրա նպատակը ցմահ իշխելն է։