Բ26-ում այլ պատկերացումներ ունեն պետական կառավարման մասին: Սերժ Սարգսյանի համար իշխանությունը փող է, իսկ փողը՝ իշխանություն:

Սա այն դեպքն է, երբ հնարավոր չէ ասել, թե կարող էր ավելի վատ լինել: Ավելի վատ չի լինում:

Մեզ հստակ տեղեկատվություն չեն տալիս այն մասին, թե չորսօրյա պատերազմի ժամանակ քանի սանտիմետր, քանի մետր, քանի կիլոմետր տարածք ենք կորցրել կամ նահանջել դիրքերից:

Կազանյան գործընթացի վերակենդանացման ցանկացած փորձ Հայաստանում կբերի ֆորսմաժորային ու արտահերթ քաղաքական զարգացումների, և Սերժ Սարգսյանը կընկնի Լևոն Տեր-Պետրոսյանի օրը:

ՀՀԿ ղեկավարն իր ո՞ր մի խոսքի տերն է եղել, որ...

Քանի որ մեր զենքերը «կառուցողական» են, հայոց բանակին էլ օգնում ու աջակցում է հայ ժողովուրդը, իսկ ռազմավարական նշանակության դիրքերը վերագրավելու խնդիր էլ չունենք, ուրեմն՝ իշխող ուժին մնում է զբաղվել հույժ «եվրաէլիտար» հարցերով:

2008–ից հետո «Մեկ օլիգարխի տնտեսության» կառուցման շրջանակներում Սերժ Սարգսյանը սկսել է իրենից. Բաղդասարովի ձեռքից խլվեցին նրա փայաբաժիններն, ու դրանք այժմ ուղղակի կամ անուղղակի ձևով տնօրինվում են ՀՀԿ ղեկավարի կողմից։

Հայկական բանակի մտահոգիչ վիճակի պատճառները պետք է փնտրել մեր երկրի ներսում։ Նաև՝ օֆշորային հաշիվներում։

Երբ «բանակի քեֆի» թամադայի մտահորիզոն ունեցող մարդը երկիր է ղեկավարում, հայրենիքը խեղճանում, կուճուրվում է մի անկյունում։

Չորսօրյա պատերազմը ցույց տվեց, որ հայաստանյան իշխանությունները մինչապրիլյան կիսասառը պատերազմի փուլը շատ անարդյունավետ են օգտագործել:

Որքա՜ն ողորմելի եք դուք... Գոնե եթերում մի երեւացեք... Այսպես թե այնպես, կուշտ զկրտում եք պալատական կերատաշտից օգտվելիս. գոնե մեզ ազատեք ձեր դիմակը տեսնելու տհաճ պահերից:

Երկիրը «քոսոտ» չէ, հարգելի՛ «հայրենասերներ», որ ձեր շապիկն եք հիմա պատառոտում ու վիրտուալ կարգով «դնգստում» ակադեմիկոսին: Երկրում իրականացված եւ իրականացվող ներքին ու արտաքին քաղաքականությունն է քոսոտ:

Հիմա Սարգսյանը փոխարենը զուսպ և կշռադատված քայլեր անի, սխալը սխալի հետևից է թույլ տալիս՝ անլրջացնելով ամեն ինչ:

Շատ խորհրդանշական է, որ այժմ միավորվել են Սերժ Սարգսյանն ու Լևոն Տեր-Պետրոսյանը:

Բոլորի «ինադու» իշխելու մոտեցումը ավերմունքի է հանգեցնելու:

Սերժ Սարգսյանն ընտրության մեծ հնարավորություններ չունի՝ կա՛մ բեկում ռազմի դաշտում, կա՛մ հրաժարական։ Նա ո՛չ մեկին է պատրաստ, ո՛չ մյուսին։

Սերժ Սարգսյանը փակուղու մեջ է հայտնվել ու փորձում է մանր խորամանկություններով շանտաժ անել դրսին, որպեսզի կարողանա պահել աթոռը։

Սերժ Սարգսյանը «նախաձեռնողականից» անցել է «խճճողական» քաղաքականության: