Այս կառավարությունը պետք է հրաժարական տա, սակայն այդ պահանջը պետք է ձևակերպի հանրային կազմակերպված ճակատում։

Հերթը հասել է Փաշինյանի իշխանությանը և Տիգրան Ավինյանը, նույնիսկ չհասկանալով դա, փաստացի, ավետեց դրա մասին:

Սրանք բերում են աղետներ ու թաղում երկիրն ու ժողովրդին աղետի մեջ։

Հերիք է այս փոքր երկրին այսքան աղետ ու մահ։

Դրանից ուղիղ երկու տարի անց՝ պայթյունից հետո, նոր հաշվետություն է պահանջում, թե ինչքանով է կատարվել իր հանձնարարականը։

Այս հանրությունը չի կարող շարունակաբար անարդարության զոհ լինել:

Հայաստանն ու Արցախն ապրում են աղետից–աղետ ռեժիմի մեջ։

Վերջին օրերի թոհուբոհում մեզանում գրեթե աննկատ մնաց Բաքվի բարբարոսական վարչախմբի պարագլխի լկտի և սպառնալից հայտարարությունների հերթական չափաբաժինը։

Մայրական բնազդը աշխարհի ամենաուժեղ բանն ա, սա միակ բանն ա, որ էդ մասով պետք ա իմանալ ու վերջ, մնացած ամեն բան սխալ ա ու մարդկային չի քննարկելը:

Մեր արևմտամետ, «առաջադեմների» պաշտած ԱՄՆ քաղաքացիները այդ գործչին և նրա կուսակցությանը կոչնչացնեին, իսկ մե՞նք։

Ամեն դեպքում նման վայրում, նման օրով խոսել թեկնածու լինել չլինելուց մեղմ ասած խայտառակություն է:

Ավինյան Տիգրանն իր բերանով ասում է, որ այցելել է Սուրմալուի աղետի վայր որպես քարոզարշավային այց։

Կորոնավարակի դեմ պայքարն ամբողջությամբ տապալած պարետը հիմա էլ ուզում է փլատակների ֆոնին քաղաքապետի թեկնածու խաղալ։

Որ սա արդեն ոչ թե կառավարման, այլ կառավարվող քաոս է, դրանում, գրեթե, համոզված եմ։

Հայաստանի այսօրվա իշխանությունը ծայրահեղ դիլետանտ է, չեն համապատասխանում պաշտոններին, մասնագետ չեն, չեն կարողանում ղեկավարել, գործից գլուխ չեն հանում։

Զարթնի՛ր ու խելքի արի Ա՛զգ, Հայրենիքդ ոչնչացնում են։

Չարագործների կառավարությունն այս տարի որոշեց փակել ՀՊՏՀ Եղեգնաձորի մասնաճյուղը, իսկ նրանց մեկ այլ հանցանքին զոհ գնած դրա հետ կապված մի լուսավոր ընտանիք։

Մենք՝ որպես ազգ և պետություն, պետք է, ի վերջո, սթափվենք և հասկանանք, որ չափազանց նենգ ու բարբարոս թշնամու հետ մշտական պատերազմի մեջ ենք: