Ընտրությունների իբր արդյունքները չեն արտահայտել իրական պատկերը: Հայաստանում չպետք է լինի միապետ և միապետություն, չպետք է լինեն նոր աղետներ ու զիջումներ:

Պատերազմի ընթացքում Սյունիքի ինքնապաշտպանությունը կազմակերպած համայնքապետներին այսօր փորձում են կալանավորել․ սա կապված է ՀՀ-ին սպասվող ցավոտ լուծումների հետ։

Փաշինյանի միջոցով Հայաստանում իրականացվում է թուրքական օրակարգը։ Գլոբալ առումով Հայաստանը դարձել է Թուրքիայի գոծընկերը։ ՀՀ-ն ղեկավարում է անվստահելի մարդ։

Ընտրական գործընթացում խախտումներ են եղել, այսինքն ընտրախախտումներ եզրույթը այս ընտրությունների հետ ուղղակիորեն փաստարկված հանգամանք է:

Հուսով եմ, որ Ռուսաստանը կկարողանա պահպանել հայկական Ղարաբաղը։ Եթե ոչ, ապա Հայաստանն ինքը կվերանա որպես պետություն այս ընթացքում։

Հայաստանը ոչ մեկին հետաքրքիր չէ ո՛չ Ղարաբաղի հետ, ո՛չ առանց Ղարաբաղի: Նա իրենից աշխարհաքաղաքական հետաքրքրություն չի ներկայացնում՝ ի տարբերություն Թուրքիայի և Ադրբեջանի:

Անկարան Փաշինյանից կստանա այն ամենը, ինչ իր համար կարևոր է՝ Կարսի պայմանագրի վերահաստատումից մինչև Երևանի հրաժարվելը Ցեղասպանության միջազգային ճանաչումից։

Փաշինյանի լոյալությունը Մոսկվային ոչ թե անկեղծ, այլ ստիպված բնույթ է կրում։

Երբ հաց չկա ու չի սպասվում, ուստի պետք է տեսարաններ ապահովել։ Այդ տեսարաններն առավելևս պետք են պետական շահի հանձնումը քողածածկելու համար։

Վերջին ժամանակներս Նիկոլ Փաշինյանի նկատմամբ Մոսկվայի վստահությունը չի աճել՝ նույնիսկ հաշվի առնելով արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքները:

Արտահերթ ընտրություններից հետո քաղաքական ճգնաժամի պատճառները տակավին չեն վերացել, ինչն ավելի է բարդացրել իրավիճակը։

Ներկա իշխանությունները հուլիսի 5-ի սահմանադրության հիմնադիրների արտադրական թափոնն են կամ էլ մետաստազը։ Հայաստանին նոր Սահմանադրություն է պետք։

Փաշինյանի «պողպատյա հեղափոխությունը» մաքուր թուրքական ծագում ունեցող գաղափար է։ Այն փորձում են օգտագործել Հայաստանում` խաբելով և մոլորության մեջ գցելով մարդկանց։

Հայաստանը կարող է ինքն իրեն վերացնել։ Եվ ոչ թե նրա համար, որ պատերազմում է պարտվել, ո՛չ, Հայաստանը չի պարտվել, նա պարզապես ինքն իրեն հիմա վերացնում է։

Սրանց ձախողումներն իրենց մաշկի վրա զգալու է յուրաքանչյուր հայ ընտանիք։

Իշխանության կարգախոսն էր, որ ապագա կա, բայց ողջ քարոզարշավի ժամանակ ապագայի մասին ոչինչ չկար։

Աղքատները քվեարկել են ոչ թե Նիկոլի օգտին, այլ հարուստների դեմ։ Նիկոլը մուրճը ձեռքն էր վերցրել, որպեսզի աղքատներին համոզի, որ պատժելու է հարուստներին։

Ի՞նչ եք, հայե՛ր, ուզում այլ երկրներից, եթե դուք` ձեր երկրի ներսում չեք կարողանում լուծել ձեր իսկ հարցերը` թողնելով կատարյալ պարտության մեղավորին իշխանության։