ՀՀԿ–ականները որ իմանան, թե ինչ քաղաքական գնահատական են տալու Ծառուկյանի ելույթին, կասեն, բայց որ չգիտեն, թե ինչ գնահատական են տալու, ասեն՝ ի՞նչ ասեն։

Բաղրամյան 26–ից «դեսանտ» իջեցրեցին իրենց ծանր, միջին ու ցածրքաշայիններին։

ՀՀԿ ղեկավարը, ով նաև հանրապետության նախագահի աթոռն է զբաղեցնում, բացակայում է։ Նա ֆիզիկապես կա, բայց ոչ տեղում է, ոչ էլ՝ տարածքում։

Ուղերձների տեսքով շարադրված ԲՀԿ առաջնորդի ելույթում մատնանշված են երկրում արմատական փոփոխությունների հասնելու ուղիները:

Առանձին «մտքի տիտանների» ասածների պարագայում կարելի է միայն մեկ բան ասել՝ եթե նրանք խոսելուց առաջ մտածեին, լռություն կտիրեր։

Սերժ Սարգսյանը սահմանադրական փոփոխությունների միջոցով ցանկանում է «հավերժ» մնալ իշխանության, այսինքն՝ ցմահ։ Ու հիմա նրա իսկ հանձնարարականով առաջարկվում է պաշտոնաթող նախագահին ցկյանս գրասենյակ տրամադրել։

«Ճոյտին» հանգիստ կարելի է ներկայացնել որպես քաղհալածյալ, ավելին՝ «Ֆուտբոլային» դիվանագիտության զոհ։

ՀՀ շախմատի ֆեդերացիայի նախագահը վերջապես պետք է հասկանա, որ իր շուրջ «լայն կոնսոլիդացիա» ասվածն ուղղակի բացառվում է։

Առաջին հերթին Երևանում պետք է ձևավորել այնպիսի իշխանություն, որը կնպաստի ՀՀ-ի ու ԼՂՀ-ի անվտանգության մակարդակի բարձրացմանը և նախադրյալներ կստեղծի զարգացման համար։

Որքան վատանում է ՀՀ-ում ապրող հայության վիճակը, այնքան գործող իշխանությունը ավելացնում է «հայրենասիրության» դոզան:

Փորձ է արվում Հայաստանի այսօրվա տխուր վիճակի պատասխանատուներին փնտրել Ռուսաստանում, աշխարհաքաղաքական գործընթացներում, Կարմիր լապտերների փողոցում և այլուր։

Հայաստանը հիմա այնքան է թուլացել, որ դարձել է «պռախադնոյ դվոռ» արտաքին միջամտությունների, 5–րդ շարասյան ու քաղաքական շիզոֆրենիկների համար։

Այնպիսի «համարժեք» պատասխան տվեցին, որ հանրության շրջանում վերականգնվեց ղարաբաղցի-հայաստանցի սինդրոմը: Ինչի պատասխանատվությունն առավելապես կրում է Բաղրամյան 26-ը:

Սերժ Սարգսյանի գլխին հերթական անգամ «սարքել» են։ Ինքը հանգիստ նստած էր և աշխատում էր Էրդողանին ուղարկվելիք հերթական նամակի վրա և մտածում էր ...

Բոլորիս «Ապահով Հայաստան» խոստացած իշխանությունը տապալվեց բոլոր առումներով և ուղղություններով։ «Ապահովը» փոխարինենք բացասական իմաստ ունեցող ցանկացած բառով՝ կստանանք այսօրվա Հայաստանի իրական պատկերը։

Սերժ Սարգսյանին ձեռնտու է քաղաքական պայքարը հայաստանցի–ղարաբաղցի, «քաղաքացիական», ԵՏՄ–ական, պուտինական, ասոցացման և այլ տիրույթներ տեղափոխելը։ Սակայն դրանք կեղծ և հակապետական օրակարգեր են։

Սերժ Սարգսյանը միայն մեկ բան ստեղծեց՝ 5-րդ շարասյուն՝ «անկախ» լրատվամիջոցներ ու քաղաքական հաճախորդներ: Այսօր դրանք Ադրբեջանին հավասար աշխատում են Հայաստանի ու Ղարաբաղի դեմ:

Սիրահարների պուրակում կողքի կողքի շարված էին հոգեւորականներ, Նավասարդ Կճոյանը, Տարոն Մարգարյանը, Սերժ Սարգսյանը եւ այլք (հասկանալի պատճառով բացակայում էր Տիգրան Սարգսյանը, թեև նրա օֆշորային «շունչը» զգացվում էր):