Սերժ Սարգսյանը, ինչպես հայտնի է, ուզում էր արտաքին քաղաքականությունը տանել «և՛, և՛»–ի հայեցակարգով, բայց «և»–երից ոչ մեկն էլ չստացվեց, ու հիմա նրան մնում է միայն արտասանել «վոտ ի վսյո» նախադասությունը։

Իշխանական «պոլիտԾիխնոլոգները» որոշել են միանգամից մի քանի թիրախի հարվածել։ ՆիկոլЪին նետում են մարտի դաշտ, որպեսզի սա ՀՅԴ–ի թասիբին կանգնի՝ դրանով իսկ անհարմար դրության մեջ դնելով 124–ամյա կուսակցությանը։ Ձեռքի հետ էլ նույն ՆիկոլЪին «քսի» են տալիս ԲՀԿ–ի դեմ։

40 տոկոս աղքատություն արձանագրած Սերժ Սարգսյանը կամփոփի տարին, ասենք, Սոցապ նախարարությունում և կխոսի ձեռքբերումներից։

Տարեվերջին ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանն ակամա այնպիսի «անուն կպցրեց» իր առաջնորդին, որը նույնքան զավեշտալի է, որքան տարեսկզբին «կպցրածը»:

Ընկե՛ր Արծվիկ, զարմանալի չէ՞ արդյոք, որ քեզ լրատվական դաշտում պաշտպանում է տխրահռչակ Նիկոլ Փաշինյանի «Հայկական ժամանակը», իսկ «անկախ» կայքերն էլ թամաշա են սարքում։

Սերժ Սարգսյանի նախագահ աշխատելու տարիներին միայն անկումներ չեն գրանցվել։ Եղել է նաև աճ, այն էլ՝ կտրուկ։ Աճել են արտագաղթը, աղքատությունը, կապիտալի արտահոսքը և այլն։

Խառը զանգվածն ու մսակույտը լավ ծեծում եք, ավելացնում եք արյուն ու ֆորմալին և մի 10 տարի պահում եք։ Այդ ընթացքում զանգվածի վրա պարբերաբար ավելացնում եք նեխած հաճախորդի մի քանի գլուխ...

ՀՀԿ ղեկավարին փրկելու և նրա հետքերը մաքրելու գործում ներգրավվել են դաշնակցականներից մինչև «անկախ» մամուլի միջոցներ, որոնք փրփուրները բերաններին համոզում են, որ Սերժ Սարգսյանն անտեղյակ է եղել դոլար–դրամ կտրուկ տատանումներից։

Երեկվանից համացանցում սկսված անզուսպ քրքիջն ու միաժամանակ ամոթի զգացման ցույցերը նույն թափով շարունակվում են: Զարմանալիորեն նախագահական պալատի «ֆեյքերը» դեռ շարունակում են լռել:

Սերժ Սարգսյանը լուռ է։ Նրա փոխարեն խոսում և ցուցադրում են «անկախ» լրատվամիջոցները։

Սերժ Սարգսյանը դրսում ասելիք չունի։ Նույնն էլ ներսում է։ Ի՞նչ ասի, երբ ամեն ինչ պարզից էլ պարզ է։

ՀՅԴ–ն վաղուց է կոալիցիա կազմել իշխանության, ավելի կոնկրետ՝ Սերժ Սարգսյանի հետ (հենց Սերժ Սարգսյանի, այլ ոչ թե ՀՀԿ–ի)՝ մանրամեծածախ տարբերակով առաջարկելով իր ծառայությունները։

Հավերժ երիտհանրապետական Ավագյանը նախագահականի գրանտները պետք է մսխի միայն անշառ և խիստ «հայրենասիրական» ակցիաների վրա:

Ասում են՝ ինչպես տարին դիմավորես, այնպես էլ այն կանցնի։

Իսկ ինչի՞ համար են պատասխանատու Սերժ Սարգսյանը եւ իշխող ուժը:

Միակ ռացիոնալ տարբերակը մնում է անվտանգ ու անցնցում իշխանափոխության պատրաստվելը։ Դա ձեռնտու է բոլորին, այդ թվում ու նախևառաջ Սերժ Սարգսյանին։

2008թ. նախագահական ընտրությունների ժամանակ գեներալ Մանվել Գրիգորյանը տվայտանքների մեջ էր։ Նա չէր կարողանում կողմնորոշվել, թե ում կողմն անցնի՝ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի՞, թե՞ Սերժ Սարգսյանի։

Ամենահետաքրքիրն այն է, որ Հայաստանի բնակչության բացարձակ մեծամասնությունը գիտի իրավիճակը շտկելու միակ ելքը։