Նիկոլ Փաշինյանը ոչ մի կերպ չի կարողանում փողոցից գնալ աշխատանքի: Նա վամպիրի պես խժռում է ամբոխի էներգիան: Բայց ամեն ինչ հարաբերական է ու ժամանակավոր:

Կռվի թեման այն է, թե ով պետք է լինի Նիկոլ Փաշինյանի սիրելի ծաղրածուն կամ ավելի ճիշտ՝ թիվ մեկ հաճախորդը:

Եթե գեներալ Մանվելը, Տարոն Մարգարյանը կամ Շմայսը «ռեյտինգային» թեկնածու լինեին «Իմ քայլը» դաշինքով, ապա, անկասկած, թվեր «կխփեին»:

ՀՀ և ՌԴ ղեկավարների միջև կա դասակարգային անտոգոնիզմ:

«Տարածքներ՝ խաղաղության դիմաց» ծրագրի նպատակը Իրանն է,  գործիքները՝ Ադրբեջանն ու Հայաստանը, գինը՝ Ղարաբաղը, ռազմավարական թիրախը՝ Ռուսաստանը: 

Չպետք է թույլ տալ, որպեսզի Հայաստանը դառնա քաղաքական վենդետայի զոհ:

Թիմակիցներն օգտվեցին Փաշինյանի բարձր վարկանիշից, բայց ստանձնել են զրո պատասխանատվություն: Ընտրվել է մեկ մարդ և նրանից են ակնկալիքները:

Փաշինյանը բանակցում է Ղարաբաղի հարցով այն փաթեթի շրջանակներում, որը ստացել է նախորդից, բայց ցույց է տալիս, թե իբր չի բանակցում: Հետաքրքիր է՝ ինչո՞ւ:

Փաշինյանը չի՞ հասկանում, որ ինքը անուղղակիորեն կալանքի սանկցիա է տալիս Պուտինին, Նազարբաևին ու Լուկաշենկոյին:

Էդմոն Մարուքյանը կաջակցի Նիկոլ Փաշինյանի՝ «Մեկ օլիգարխի տնտեսություն» ստեղծելու ծրագրերին, իսկ Արամ Սարգսյանը կգնա Դավալու:

Փաշինյանի քայլերը ցույց են տալիս, որ իրենց համար «թավշյա հեղափոխությունը» և դրա հետ կապված վենդետաներն ավելի մեծ արժեք են, քան Արցախի ազատամարտը:

Փաշինյանին հաջողվեց անել այն, ինչին ձգտում էր Սերժ Սարգսյանը՝ ունենալ ամբողջությամբ կամակատար ԱԺ:

ՀՀԿ-ն մնաց իր իսկ կիրառած «պրյոմի» տակ, ընկավ իր իսկ փորած փոսը ու արդյունքում երեկվա լրբերը դառան սրբեր:

Փաշինյանին չհաջողվեց այնպես աշխատել դրսի ու մասնավորապես՝ Մոսկվայի հետ, որ հաներ բոլոր կասկածները Հայաստանում արևմտյան դավադրության մասով:

Սերժ Սարգսյանի համեմատ Նիկոլ Փաշինյանը, փաստորեն, շատ ավելի  ագահ գտնվեց:

Երեք նախագահներից միայն Ռոբերտ Քոչարյանն է հրապարակավ վերցրել Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը մերժող դրոշակը և հիմա նա բանտում է:

ՀՀ քաղաքացիների մեծամասնությունը ցույց է տվել «Իմ քայլի» իրական վարկանիշն ու ձևակերպել նոր ուժի ստեղծման պահանջ:

Նախ պետք է սահմանադրական կարգի տապալման 1996-ի գործը քննվի, հետո նոր քաղաքական ու իրավական առումներով հասկանանք, թե ինչ է եղել 2008-ին: