Փաշինյան–Ալիև–Թրամփ հանդիպումը որոշ շրջանակներում կարող է ներկայացվել որպես դիվանագիտական նվաճում։

Ծառերը լրիվ չորացած են՝ տարածքը վերածվել է անշունչ ու անմխիթար տեսարանի։

Իր ստորագրությունը որևէ նշանակություն չունի, եթե հանրային ընդվզում լինի։

Հայաստանի առանձնահատկությունն այն է, որ «պետության թաղումը» տեղի կունենա ոչ թե սգո ռեքվիեմի, այլ տարբեր Լոպեսների և նրանց նմանների ուրախ երգերի ու համերգների ներքո։

Այդ հանդիպումը «պատմական նշանակություն կարող է ունենալ աշխարհի համար»:

Հրազդան գետի բնապահպանական պաշտպանում և մաքրում ծրագրով 2025 թ-ի բյուջեով տրամադրվել է 82 մլն դրամ։

Հերթական կոտրված դիտահորը դժգոհություն է առաջացրել քաղաքացու մոտ:

Ալիևը հայտ է փորձում ներկայացնել՝ դիրքավորվելու որպես մահմեդական երկրների ամենահավատարիմ երկիրը՝ ԱՄՆ-ի և Իսրայելի համար:

Գինու փառատոնի վայրը վերածվել է աղբի փառատոնի վայրի:

Նիկոլ Փաշինյանը ոչ թե «խաղաղության խաչմերուկ» է կառուցում, այլ թուրանական միջանցք։ Նրա կյանքի ու աթոռի գինը դա է։

Փաշինյանն այլևս չի կարողանա վերարտադրվել 2026-ին, և պետք է հաշվի նստել իրողության հետ և փորձել կապ հաստատել  այլընտրանքային գործիչների հետ:

Ու ինչ պատճառով. գուցե ձեր հայրենիքը ուրի՞շ է:

Քաղաքը լցված է նույն «թարմացումների» օրինակներով՝ որոնք մաշվում են առաջին անձրևից կամ առաջին շոգից։

Աղբը պատշաճ չի տարվում։

«Վելես Քոնսալթինգ» ընկերությունը հաղթել է Երևանի քաղաքապետարանի դեմ ներկայացված գումարի բռնագանձման պահանջը։

Իշխանությունները ոչ թե սրբում են բակերն ու փողոցները, այլ սրբում են համայնքային բյուջեն, իսկ աղբը… պարզապես դարձել է նոր «բրենդ»։

Սա է ձեր կողմից կառավարվող Երևանի վիճակը։

Վերջիններս ոչ միայն մերժում են ադրբեջանցիների հետ «տեղահանված արցախցիների»  խնդիրները, այլև պատրաստ են միակողմանի զիջել հայկական տարածքները Սյունիքում, որպեսզի ադրբեջանցիները անխափան կապ հաստատեն Նախիջևանի հետ: