Բանակ, Աբգարներ, դուք չեք պարտվել, դուք հաղթել եք։

Երբ վռնդվի թշնամին մեր երկրից, մենք նորից կտոնենք Բանակի օրը՝ փառքով, շուքով և հարգանքով։

Սահմանադրական փոփոխություններ պատրաստող կոնտինգենտն էլ կարծես թե այս գործի համար իդեալական է ընտրված։

Տո՞ն, ի՞նչ տոն, ո՞ր բանակի, էն որ լկտիաբար զավթեցիք ու քանդեցի՞ք, դուք դրա իրավունքը ունեի՞ք, հ՞ն այ դասալիքների խուրձ։

Դժվար թե ինքը դրանից հետո ընդհանրապես ինչ-որ շանս ունենար քաղաքականությունում մնալու, եթե այդ մասին իմանային բրիտանացիները։

Սահմանադրական փոփոխությունների հանձնաժողովի անդամների մտքերից։

Դատարկ ու անշունչ չթողնել այն հրապարակը, որտեղ ժամանակին տարածաշրջանի ամենամարտունակ Հայոց Բանակի փառահեղ շքերթներն էին անցկացվում:

Լուսանկարներն արված են այսօր՝ Հայաստանի Հանրապետության սահմանի կարևորագույն դիրքերում:

Առաջարկում եմ ապագայում նշել Հայոց բանակի օրը միայն պարտության պատասխանատուներին իշխանությունից հեռացնելուց, բանակը վերականգնելուց, ոսոխին առնվազն Հայաստանի տարածքից հեռացնելուց հետո։

Հայաստանի իշխանավորների արվելիք քայլերի մասին մենք հերթական անգամ իմանում ենք թուրք պաշտոնյաներից։

Ալիևն իր վերջին ելույթում սպառնացել էր, որ թույլ չի տա, որ հայկական բանակը հարություն առնի, հզորանա, վերագտնի իր փառքը։

Դատախազությունը պարտավոր է քրեադատավարական կանոնների շրջանակներում ստուգել և պարզել, թե արդյոք Սուրեն Պապիկյանը թույլ չի տվել քրեական օրենսգրքի 124.1-րդ հոդվածով նախատեսված հանցավոր արարք։

Հայոց Բանակը ստեղծվել էր հաղթանակի, Հայրենիքը պաշտպանելու սրբազան գաղափարներով:

այս խայտառակ վիճակում վաղը նշելու ենք ՀՀ բանակի կազմավորման 30 ամյակը:

Թե՞ գործում էր «սնվելիս ես կարող եմ դիմակ չդնել» գործողությունների պլանը:

Դա կարող էր չլինել, եթե իշխող կլանը չփափագեր իր անպաժելիությունն ու «ազնվական» արյունը ցուցադրել ժողովրդի հանդեպ։

Դժվար թե ինքը դրանից հետո ընդհանրապես ինչ-որ շանս ունենար քաղաքականությունում մնալու, եթե այդ մասին իմանային բրիտանացիները։

Փաշինյանը հետևողականորեն հրաժարվում է «կարծրատիպերից»։ Մեկնարկած հայ–թուրք–ադրբեջանական ներկա, իբր, առանց նախապայմանների գործընթացն այդ հրաժարման ծրագրի շրջանակներում է։