Առաջարկում եմ ապագայում նշել Հայոց բանակի օրը միայն պարտության պատասխանատուներին իշխանությունից հեռացնելուց, բանակը վերականգնելուց, ոսոխին առնվազն Հայաստանի տարածքից հեռացնելուց հետո։

Հայաստանի իշխանավորների արվելիք քայլերի մասին մենք հերթական անգամ իմանում ենք թուրք պաշտոնյաներից։

Ալիևն իր վերջին ելույթում սպառնացել էր, որ թույլ չի տա, որ հայկական բանակը հարություն առնի, հզորանա, վերագտնի իր փառքը։

Դատախազությունը պարտավոր է քրեադատավարական կանոնների շրջանակներում ստուգել և պարզել, թե արդյոք Սուրեն Պապիկյանը թույլ չի տվել քրեական օրենսգրքի 124.1-րդ հոդվածով նախատեսված հանցավոր արարք։

Հայոց Բանակը ստեղծվել էր հաղթանակի, Հայրենիքը պաշտպանելու սրբազան գաղափարներով:

այս խայտառակ վիճակում վաղը նշելու ենք ՀՀ բանակի կազմավորման 30 ամյակը:

Թե՞ գործում էր «սնվելիս ես կարող եմ դիմակ չդնել» գործողությունների պլանը:

Դա կարող էր չլինել, եթե իշխող կլանը չփափագեր իր անպաժելիությունն ու «ազնվական» արյունը ցուցադրել ժողովրդի հանդեպ։

Դժվար թե ինքը դրանից հետո ընդհանրապես ինչ-որ շանս ունենար քաղաքականությունում մնալու, եթե այդ մասին իմանային բրիտանացիները։

Փաշինյանը հետևողականորեն հրաժարվում է «կարծրատիպերից»։ Մեկնարկած հայ–թուրք–ադրբեջանական ներկա, իբր, առանց նախապայմանների գործընթացն այդ հրաժարման ծրագրի շրջանակներում է։

Այս որոշումը ամոթալի է առնավազն երկու բարոյական նկատառմամբ:

Սա Արժանապատվության հավաք է:

Սա մարդկանց մտքից, կյանքից և գաղափարներից Հայոց Բանակը ոչնչանելու, հետևողականորեն իրականացվող թուրք-ադրբեջանական քաղաքականություն է:

Միհրան Պողոսյանն այսօր մինչ դատական նիստը ապացուցեց հենց բոլորի համար ակնհայտ անհիմն բնույթը Աշոտ Երկաթին առաջադրված մեղադրանքի:

Այս իրողությունը Հայաստանի Հանրապետության անտեր մնալու ցավալի խորհուրդն է իր մեջ պարունակում։

Հայաստանի պաշտոնատար առաջին դեմքերից և ոչ մեկը երբեք չի պնդել, թե Բաքուն հայկական քաղաք է։

Առաջիկայում մենք կտեսնենք հայ-թուրքական «բարեկամությունը» գովերգող տարատեսակ միջոցառումներ Թուրքիայի և ՀՀ դե ֆակտո իշխանությունների կողմից։

Թե բա՝ ինձնից և իմ ընտանիքի անդամներից էլ են QR կոդ պահանջել սրճարան մտնելիս։