Այս հիշարժան տեսարանը ակամա հիշեցրեց Բուրկինա-Ֆասոյի առաջնորդ Իբրահիմ Տրաորեին, նախկին զինվորականի, ով սովորություն ունի բարևելու հենց նման ձևով։

Այս վերջին դեպքը կարելի է նաև գնահատել որպես Պուտինի կողմից մեսիջ եվրոպական այն երկրների ղեկավարներին, ովքեր փորձում են խոչընդոտել Պուտին-Թրամփ սկսված երկխոսության գործընթացը:

Եթե արդարադատությունը աշխատեր, այս գործով վաղուց պետք է լինեին դատավճիռներ։ Փոխարենը տեսնում ենք, որ համակարգը շարունակում է ծածկել իշխանության հետ կապ ունեցող գործարարներին։

Չէ, չսիրելիներ, այդքան մի շտապեք, նոր բաներ էլ են լինելու, ուղղակի մոլորության մեջ մի ընկեք, որ պաշտպանական մարտավարությունը պիտի կառուցվի ձեր քմահաճույքով:

Երևանի քաղաքապետարան-ի համապատասխան կառույցներ, կարծեմ՝ դուք այստեղ անելիք ունեք։

Վաշինգտոնը պիտի կրկին փորձի լեզու գտնել Իվանիշվիլու իշխանության հետ, որպեսզի վերջնականապես չզրկվի տարածաշրջանում իր բոլոր լծակներից:

Փաշինյանն իր այս քայլերով, բառի բուն իմաստով սկուտեղի վրա լեգիտիմ որոշում մատուցեց Ալիևին՝ Արցախի դեմ ռազմական գործողություն իրականացնելու համար:

ծախսվել են անհամաչափ մեծ գումարներ՝ շուկայական արժեքներից մի քանի անգամ բարձր

Գումարները քաղաքային բյուջեից դուրս են գալիս, բայց արի ու տես՝ հետևից գնացող չկա։

Ո՞ւր է վերահսկողությունը, որ բյուջեի յուրաքանչյուր դրամ ծառայեր քաղաքացուն, ոչ թե դարձներ նրա կյանքը ավելի դժոխային։

Ինչո՞ւ սկսվեցին այս հուզումները,և որն է այս բողոքի շարժիչ ուժը։

Ծաղրանկար-կոլաժը ռուսական «Ցարգրադ» ինտերնետ-ռեսուրսից է: Դա նույնպես արտացոլում է ռուս-ադրբեջանական հարաբերություններում առկա վիճակն ու ընկալումները։ 

Վրաստանի իշխանությունները որոշել են ավելի ուշադիր հետևել այն կառույցներին, որոնք գործում են արևմտյան կենտրոնների վերահսկողության տակ:

Ոչ կոմպետենտ կառավարման արդյունքը, Գայի պողոտան՝ այս պահին։

Մակրոնը այս բոլոր հաշվարկները գիտի, գիտի նաև, որ իր վարկանիշը տատանվում է 15 տոկոսի տիրույթում:

Երևանի գործող իշխանության դեմքը։

Իսկ հիշո՞ւմ եք, որ ՔՊ կանայք խիստ հուզվել և վրդովվել էին, երբ ընդդիմադիր պատգամավորներից մեկն Աննա Հակոբյանին Փաշինյանի զուգընկերուհի էր անվանել:

Այս մարդիկ թքած ունեն այլ ժողովուրդների կյանքերի վրա, այլոց դժբախտությունը նրանց առաջնահերթությունների մեջ չի մտնում։