Երևանն աղբի մեջ կորած է։

Դրանով կերակրեցին նաև ուկրաինացիներին, որպեսզի հետո օգտագործեն ու թնդանոթի միս դարձնեն։

Որքանով էր անխուսափելի ղարաբաղյան շարժումը:

Ավերակների վերածված Մանկական երկաթուղին։

Գյուղի հողերից մի քանի հարյուր հեկտարը 1994 թվականի հրադադարի հաստատումից հետո հայտնվել է գյուղի պաշտպանական դիրքերից այն կողմ:

Հայ ժողովուրդը պետք է ճանաչի իր բացահայտ ու թաքնված «հերոսներին»:

Երևան քաղաքում շարժակազմի բացակայության պայմաններում, հատկապես այս շոգ օրերին, չկարգավորված կանգառասրահներում քաղաքացիները չափազանց երկար են սպասում ավտոբուսի։

Ինչպես ժողովուրդն է ասում «Արտը խախուտ մահանեն` կարկուտ»։

Բազմաթիվ ուղղություններով՝ ներսից ու դրսից, ՔՊ-ն ընկել է ժողովրդի հետևից։

Իշխանական դատարկ աթոռներով Հայաստանն առավել դիմակայուն է մարտահրավերներին, քան աթոռներով, որոնց վրա նստած են Նիկոլ Փաշինյանը, Ալեն Սիմոնյանը, Արարատ Միրզոյանը, Արմեն Գրիգորյանը և մյուսները։

Հայտարարում են, թե երկրում դեմոքրըսի է, կոռուպցիա չկա, հող չեն հանձնում, այլ՝ փոխզիջում են:

Կարճ ասած՝ կարող է Աննա Դանիբեկյանը, այլևս որպես ազատ քաղաքացի, դատի տալ քպական ապերախտներին՝ զրպարտելու համար, բայց հետո էլ պարտադիր անկաշկանդ զրույց ունենա ու ասի՝ ինչ հրահանգներ է ստացել։

Մանր ու խոշոր ձկների որսը սկսված է։

Էպիդեմիոլոգիական աղետ Երևանի Շենգավիթ վարչական շրջանի Բելինսկու անվան դպրոցի անմիջապես կողքը։

Մշտաժպիտ Շարլ Միշելը պետք է իմանա, որ իր ճերմակ վերնաշապիկի վրա 2023-ի սեպտեմբերին արցախցիների թափած արյան հետքեր կան, որ իր ձեռքերն արյան մեջ են, և որ ինքն «Արցախի էթնիկ հայերի» բռնի տեղահանման ճարտարապետներից է:

Չնայած հայ ժողովուրդի գլխին մեծ ողբերգություններ բերելուն, Փաշինյանի թիմակիցները դեռ պահպանում են իրենց աթոռները:

Երևանում էպիդոմիոլոգիական վտանգավոր իրավիճակ է։

Սա է ՔՊԿ-ի իրական դեմքը...