Մամիկոն Համբարյան. «Մեծերից մեկն ասել է «Աշխարհը դառել է եկեղեցական իսկ եկեղեցին աշխարհիկ»: Թերևս սա ամենավտանգավորն է, որը կարող էր սպառնալ հավատավորի հավատքին»։

«Ռոզիսկնիկները իրենց խորին շնորհակալությունն են հայտնում իրանց ախպեր Տարոնին»։

Ալեքսանդր Քանանյան. «Եթե գործազուրկ կամ «իրավազրկված» հայրենակիցներս լինեին նվազ քաղքենի և գոնե մի քիչ պայքարող, այսօր անգործ կամ արտագաղթած կլինեին ընդամենը մի քանի տասնյակ սերժիկ-լֆիկ-սաշիկներ»։

«Աչքիս ձայնավաճառ դիշովկեքի բաց դռների օր են հայտարարել»։

«Օրեր առաջ նախագահա-միշիկական «Արմնյուզի» ղեկավար Արտակ Ալեքսանյանի ՖԲ-յան «ինքնաբուխ» գրառումից հետո մինչեւ հիմա «ուշքի չեմ գալիսԱրտակի «ինքնաբուխ» բողոքը Տիգրան Սարգսյանի դեմ, մեղմ ասած, ժպիտ է առաջացնում»։

«Ցավալի ա որ հանրապետականները Տարոնին քաղաքապետ ընտրացնելու համար պատրաստ են անգամ ուրանալ իրենց նախկին առաջնորդին, պղծել ու վարկաբեկել նրա հիշատակը!»։

«Հայաստանի Հանրապետությունը իրական է միայն ընտրությունների ժամանակ»։

Հրանտ Տեր–Աբրահամյան. «հաշվի առնելով այն, որ ՀԱԿ-ը մտնում է կազմակերպական նոր փուլ, մոտակա տարիներին այն հնարավորություն ունի որակապես բարեփոխվելու»:

Լևոն Զուրաբյան. «Նույն այդ «քրիստոնեա» ոստիկանապետը ղեկավարում է մի համակարգ, որը, կեղծելով ընտրացուցակները, տպելով տասնյակ հազարավոր կեղծ անձնագրեր, ոստիկանության անձնագրային բաժիններին հրամայելով զանգվածաբար կեղծել գրանցման տվյալները, դարձել է ժողովրդի կամքի բռնաբարման եւ ընտրակեղծարարության, վարչախմբի կողմից իշխանության յուրացման գլխավոր գործիքը»։

Սևակ Մինասյան. «ՀՀԿ ավագանու ցուցակը գլխավորող Տարոն Մարգարյանի քարոզչաթիմը ճիշտ մարտավարություն էր ընտրել՝ ձգտելով առավելագույնս հեռու պահել նրան բակային հանդիպումներում առանց ՀՀԿ փուչիկի եկած հատուկենտ մարդկանց հետ շփումներից, ինքնաբուխ ելույթներից և մրցակիցների հետ բանավեճերից»։

Հարութ Ուլոյան. «Ես Նիկոլի նախկին ու ներկա դոշ տվողների փոխարեն ամոթից տանից դուրս չէի գա»։

Կիմա Եղիազարյան. «Միթե թերզարգացած երկրի նախագահը կարող է իրեն նման շռայլություն թույլ տալ` սեփական երդմնակալության վրա աղայավարի ծախսել ավելի քան 28 միլիոն դոլար։ Հը՞: Անհնար բան է»։

Հրանտ Բագրատյան. «Տղամարդ, կին, մեր, մանուկ ոտքով, իրերով լքում են Հայաստանը։ Այս գաղթականների բանակը հիշեցնում 1941-ը, 1915-ը և այլն։ Տարբերությունն այն է, որ մարդիկ ուրախ էին»։

Վարդան Օսկանյան. «Մայիսի 5-ին մայրաքաղաքի ղեկը վերցնելու դեպքում՝ «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությանը ոչ միայն քաղաքական հակակշիռ է լինելու իշխող ուժին, այլև հակակշիռ ու մրցակից է լինելու կառավարությանը, նրա վարած տնտեսական քաղաքականությանը: Այսպիսի իրավիճակից միայն ու միայն կշահի երկիրը, քաղաքը և յուրաքանչյուր քաղաքացի»

«Բոլոր նրանց, ովքեր հույս են կապել Րաֆֆի Հովհաննիսյանի հետ, առաջարկում եմ պատասխանատվության կանչել նրան: Ցավոք, Ավարայրի ճակատամարտը սովորեցրել է հայ ժողովրդին բավարարվել բարոյական հաղթանակներով և հերոսացնել իրականում պարտված, ոչ մի արդյունքի չհասած առաջնորդներին»։

Գուրգեն Ասատրյան. «Չեմ պատկերացնում որևէ բարոյական մարդ այս ամենից հետո ձայն կտա ԽԱՄԱՃԻԿ ՏԱՐՈՆԻՆ ...»

Մամիկոն Համբարյան. «Վովան խոստացավ մաքրել Գյումրին գանգստերներից, բայց մի «կոմայգի» գոմիկներից չի կարող մաքրել»։

Քրիստինե Խանումյան. «Պարոն ոստիկնապետ, մեզ ձեզանից միայն ձեր պարտականությունների եւ լիազորությունների հետ կապված մտքեր են պետք, մնացած ձեր մտորումները՝ խավարի, լույսի, եւ կրոնական այլ թեմաների մասին, ոչ միայն ձեր լիազորությունների հետ կապ չունեն, այլեւ կոնկրետ իմ համար՝ սրբապղծությու են»