Արդեն Վաղարշապատի ընտրություններում «Մայր Հայաստանի» նախընտրական ցուցակի առաջին եւ երկրորդ տեղի անդամների հանդեպ քրեական գործեր են կարում։

Օրվա տխրահրչակ «իշխանությունները» անցան իրենց բնորոշ գործելաոճին՝ մարդկանց վրա ապօրինի գործ կարելուն։

«Համբալի» պատմությունը շարունակվում է։

Փոփոխվող աշխարհում և ստեղծված իրականության պայմաններում ՀՀ անվտանգության երկարաժամկետ և բազմաշերտ ստրատեգիական պլանավորման շուրջ իմ պատկերացումները։

5 միլիարդ 751 միլիոն 100 հազար դրամ է հատկացվել Երևանի աղբահանության և սանմաքրման աշխատանքներն իրականացնելու համար, մինչդեռ Երևանն աղբաշաղախ է։

Ուղիղ 7 ամիս առաջ՝ չկարողանալով մարսել քաղաքապետարանի կոմից իրականացվող կոռուպցիայի ու թալանի բացահայտումները, դիմեցին հերթական ճղճիմ քայլին ու ահաբեկչական գործողություն իրականացրեցին։

Բռնապետի իրական թշնամին Խորենացին ու Մաշտոցն է, ինքն իրենց հետ է կռիվ տալիս, սակայն դեռևս չի համարձակվում նրանց անունները տալ։

Մենակ ՔՊ-ականի մտքով կանցներ Էջմիածնի ընտրությունների նախաշեմին երկուսը մեկում լուծում առաջարկել բնակիչներին․ խաղահրապարակ՝ լողավազանում։

Ուզում են Վրաստանի հոգևոր կյանքը մտցնել մի մարդու ազդեցության տակ, ով իր կարգավիճակով ունի Թուրքիայի զինված ուժերի սպայի կոչում:

«Գյոյչայի» մասին Ալիևի հայտարարությունն ունի մեկ այլ կարևոր նրբություն. իսկ որտե՞ղ հնչեց այդ միտքը։

Անունով Հայաստանի ղեկավար կոչվողն այդ առումով փաստաբանություն է անում Իլհամի համար։

Էսպե՞ս է ՔՊ-ն զբոսաշրջությունը զարգացնում։

Բողոքական տարբեր կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ ակտիվ մասնակցում են նորաթուխ բռնապետի հակաեկեղեցական արշավին։

Ինչո՞ւ է Ալիևը պայթեցնում Նիկոլի՝ Հայաստանում փչած փուչիկը «խաղաղության» մասին։

Ու ամբողջ ՔՊ-ով կերգեն, որ դա Ալիևի պարտադրանքը չէ, այլ տեղավորվում է իրական (նիկոլական) Հայաստանի կոնցեպտի մեջ։

Իշխանությունը պահելու միակ հույսը մնացել են քաղաքական բռնաճնշումները։ Յուրաքանչյուր տապալումից հետո բանտերը լցվում են նորանոր քաղբանտարկյալներով։

Չկա Սևանա լիճ, այլ կա Գյոյչա․ հայտարարել է Ալիևը։

«Հանրապետություն» կուսակցությանը և դրա թեկնածուին վերապահված է ոչ միայն թուրքական 5-րդ շարասյան, այլ նաև սադրիչի, գործ սարքողի դերակատարումը: