Այս իշխանությունները «ԱՀ», «Արցախի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի իրացում», «Արցախը չի կարող լինել Ադրբեջանի կազմում» ձևակերպումներից վախենում է, ինչպես սատանան՝ խունկից։

Եթե ուզում եք դուրս գալ ՀԱՊԿ-ից, խնդրեմ, դուրս եկեք, այդ դեպքում կիրականանա Ալիևի երազանքը, որ Երևանն ադրբեջանական հող է:

Այդպես ՀՀ ողջ կառավարությանը՝ թե՛ այժմ, թե՛ ընդդիմադիր եղած ժամանակ, ՌԴ-ի մասին իրենց հայտարարությունների համար պետք է թույլ չտրվի այցելել Ռուսաստան։

Թուրքիան ու Ադրբեջանն այնպիսի գին են պահանջում լավ ու խաղաղ ապրելու համար, որ այն վճարելուց հետո Արցախն ու Հայաստանը պարզապես չեն լինի։

Գլխավոր դատախազությունը պահանջում է Խաչատուր Սուքիասյանից պետությանը վերադարձնել ՀՀ նախագահ աշխատող Վահագն Խաչատուրյանին՝ որպես անօրինական ձեռք բերված գույք։

Փաշինյանն արձանագրում է, որ բանակցությունները մտցրել է փակուղի՝ դրանով իսկ ճանապարհ բացելով նոր ագրեսիայի համար: 

Հոգևոր Հայաստանը հաղթելու է նոր Հայաստանին, հոգին հաղթելու է «դուխին», Եռագույնը հաղթելու է սևին և սպիտակին, իրական ու հզոր Հայաստանը՝ կեղծ ու ֆեյսբուքյան Հայաստանին:

Իշխանափոխության համար անհրաժեշտ են պայքարի ընդլայնված կամ նոր ձևաչափ, պրոֆեսիոնալ կադրեր, դաշնակիցների ու աշխարհի համար ընկալելի ու վստահելի կոդեր։

Սուտ է խոստացված խաղաղությունը։ Այս իշխանությունը բերելու է նոր պատերազմ, նոր զոհեր, նոր կորուստներ, նոր ավերածություններ։

Մենք մեր բաժին կռիվը մինչև վերջ տալու ենք: Մինչև վերջին շունչ անելու ենք մեզնից կախված ամեն ինչ: Ես իմ որդու, ծնողներիս աչքերին նայելուց չեմ ամաչելու. իմ բաժին կռիվը մինչև վերջ տալու եմ: 

Սոչիում Հայաստանը ստացավ որոշակի ժամանակահատված՝ ներքաղաքական փոփոխությունների հասնելու համար։ Ամեն ինչ դեռևս հայ ժողովրդի ձեռքերում է։

Եթե Հայաստանի իշխանությունն ընտրում է «վաշինգտոնյան» տարբերակը, որը նախատեսում է Ղարաբաղի նկատմամբ Ադրբեջանի ինքնիշխանության ճանաչում, ապա խնդրեմ, մենք կաջակցենք։

ՀՀ շահերն ու ՀՀ իշխանությունների շահերը չեն համընկնում: Բոլոր նրանք, ովքեր Հայաստանի շահերի համար մտահոգվում են, այս իշխանությունների համար դառնում են վտանգավոր:

Նիկոլ Փաշինյանը, համաձայնելով Արցախը հանձնել Ադրբեջանին, ոչ թե խաղաղություն է բերելու Հայաստանին, այլ բերելու է նոր պատերազմ ու ՀՀ պետականության կորուստ։

ՀՀ-ում կգտնենք մարդկանց, որոնք շատ ավելի մեծ վնաս են հասցրել ՀՀ-ին, քան ի վիճակի է հասցնել ոչ միայն Զատուլինը, այլ նաև որևէ օտարերկրացի։

Արտաքին ուժերի փորձերը՝ հասնելու ռուսական խաղաղապահ կոնտինգենտի դուրսբերմանը, ուղղված են Հարավային Կովկասի ապակայունացմանը։

Փաշինյանը մտնում է իր ու Հայաստանի համար դրամատիկ զարգացումների փուլ։ Դրամատիզմից խուսափելու համար մեկը մյուսից պետք է ձերբազատվի, մեկը մյուսին պետք է պարտության տանի։ 

Եթե Հայաստանը ճանաչի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, ուրեմն Ղարաբաղը կճանաչի որպես Ադրբեջանի մաս։