Վահրամ Բաղդասարյանի խոսքից կարելի է ենթադրել, որ ԵՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցության միակ պլյուսը ՀՀ քաղաքացիների արտահոսքն է դեպի ՌԴ:

Զոհվողներին, գերիներին ու նրանց հարազատներին ինչ, թե Մոսկվայում ժամանակավորապես չեն ուտի «Մաքդոնալդսի» անհամ բուտերբրոդները, կամ ռուս չինովնիկին թույլ չեն տա մեկնել ԱՄՆ։

Հայաստանում մահը թանկ հաճույք է: Մեզանում այժմ գործում են ապառիկով սգո պարագաների տրամադրման ծառայություններ: Դրանք ավելանում են ...

Բաղրամյան 26–ը ստամտավորականությանը մղել է ստորացուցիչ քայլի՝ Լիսկային պաշտոնական առանձնասենյակ վերադարձնելու օգտին ստորագրահավաքի իրականացմանը:

Օլիգարխիան այժմ ուզում է ցմահ իշխել և այդ իսկ նպատակով առաջարկում է սահմանադրական փոփոխություններ։ Այդ փոփոխությունների փիլիսոփայության հիմքում մահմեդական արժեհամակարգով ներծծված բոլշևիզմն է։

Գագիկ Ծառուկյանի վերջին հարցազրույցում սահմանադրական փոփոխություններին վերաբերող հատվածում չգունազարդված իրականությունն է, որն, անկասկած, նա ներկայացնում է խոր մտահոգությամբ:

Այս գաղջ գործելաոճը նաև դրական ազդեցություն ունեցավ։

Ծառուկյանը նախ ընդգծում է Սերժ Սարգսյանի՝ որպես հեռացող նախագահի կարգավիճակը և ապա առաջարկում նոր ավանդույթ ներդնել՝ հեռացողի հետևից չքարկոծելու տարբերակով։

Առանց իշխանավորների անուններ նշելու՝ թվենք խորհրդանշական 10 գիրք (արձագանքելով ֆեյսբուքյան ֆլեշմոբին), որոնք ձևավորեցին նրանց աշխարհայացքը։

Հայաստանի քաղաքական դաշտը, ցավոք, մարմնավաճառների պակաս չունի։ Կան երիտասարդներ ու զառամյալներ, արական և իգական սեռի ներկայացուցիչներ, «բեսամթ» գաղափարականներ ու «թունդ» ընդդիմադիրներ։

Հեռու փախիր այն իշխանությունից, որի մոտ ժամանակ առ ժամանակ հայրենասիրության բռնկումներ են նկատվում: Իսկ նման հայրենասիրական բոցերի կարիք գործող իշխանությունը հաճախ է զգում:

Տարբեր են Նիկոլի ու Արամի «թնդության» աստիճաններն ու «պայքարի» մարտավարությունները, բայց նրանք ունեն մեկ ընդհանրություն՝ հանդես գալ Սերժ Սարգսյանի ընդդիմախոսների դեմ։

Մեզ հրամցվում է ոչ թե սահմանադրական փոփոխություն, այլ Սահմանադրության վերացման հայեցակարգ։

Պետության ուղեղի ձախ կիսագունդն ակնհայտ խնդիրներ ունի, այլապես այսօրվա վիճակում չէինք լինի, աջն էլ արձագանքում է միայն «բթվելու» ազդակներին։

Պատանիների համար որպես օրինակ է ծառայելու վաղուց արդեն պատանեկան տարիքից դուրս եկած Մանվել Գրիգորյանը։

Գեւորգ Դանիելյանի պաշտոնական հայտարարությունն այն մասին, թե հայեցակարգում ամրագրվել է անցումը կառավարման խորհրդարնական համակարգին, բնավ զարմանալի կամ անսպասելի չէր:

Եղել են ավելի սարսափելի ու ավելի վտանգավոր բաներ, որոնք ուղղակի կամ անուղղակի հետևանք են «ֆուտբոլային» դիվանագիտության, «արևմտամետության» և «ռուսամոլության»։

Առաջ գնալու համար անհրաժեշտ է հետևում եղած արդյունքների գումար։ Իսկ հետևում անփառունակ կենսագրությունն է, անդեմ շարքը՝ փուռը տված ու փչացած դեմքերով, և ամեն ինչի բացակայությունը, այդ թվում՝ երևակայության։