Աշոտյանական «պատկերալեզվով» ասած՝ Սերժ Սարգսյանն ինքը հասկացավ եւ ընդունեց, որ հիմա քաղաքական դաշտում բնակլիմայական փոփոխությունների հեղինակը «եռյակն» է, այլ ոչ թե ՀՀԿ–ն իր ղեկավարի հետ միասին:

ՀՀԿ ղեկավարը փորձելու է ժամանակի վրա խաղալ և սեփական դիրքերն ամրացնելու տարբերակներ մտածել։

«Սահմանադրագետների» աշխատանքը հիշեցնում է հայտնի մուլտֆիլմը, ըստ որի՝ արևը պետք է դուրս գա արևելքից և մայր մտնի արևմուտքում։

Երբ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականի ու անհապաղ հեռացման (բռնության գործադրմամբ) օգտին միջնորդավորված ձևով հանդես է գալիս Սերժ Սարգսյանը, ապա մնում է սպասել, թե երբ է նա խարակիրի անելու։

Հանկարծ պարզվում է, որ իշխանության բոլոր ձախողումների պատճառը կառավարման վատ համակարգն է։ «Մարդակենտրոնության» մասին դարերից եկող հերթական հեքիաթը։

Քրեական պատմություններում ում անունն ավելի շատ է շրջանառվում՝ հենց այդ մարդիկ են գնահատելի վերեւների համար: Պարզ է, չէ՞, որ դա ոչ թե Արմեն Գեւորգյանի, այլ Լիսկայի տեսակն է:

Հայաստանում «արևմտամետ ուժեր» կոչվածները շարքային ժուլիկներ են, որոնք բովանդակային առումով չեն տարբերվում ռուսամետ ժուլիկներից, ու երկուսն էլ ծառայում են «Վերջի բոլշևիկին»։

Իշխանությունները հոկտեմբերի 10-ից մինչեւ հոկտեմբերի 24-ը ֆլեշմոբ են անցկացնում՝ ընդդեմ ոչիշխանական «եռյակի»: Մեր եզրակացությունն այսպիսին է՝ կա՛մ վճարողներն են գժվել, կա՛մ կատարողները: Երկու դեպքում էլ շահում է «եռյակը»:

Նժարի մի կողմում Հայաստանն ու Ղարաբաղն են, իսկ մյուս կողմում՝ Սերժն՝ իր աթոռով, և Ալիևն՝ իր ծրագրերով։ Կարծում եմ՝ ընտրության հարցում երկար մտածելու կարիք չկա։

Մենք չենք ուզում, որ «Վերջի բոլշևիկը» Քադդաֆիի կամ Չաուշեսկուի օրն ընկնի՝ փողոցում քացու տակ ընկած ու արյունլվա ավարտելով իր կյանքը։ Դա պետք չէ մեր երկրին։

Սերժ Սարգսյանը ցանկանում է վերարտադրվել։ Ընդունե՛ք, որ բավականին տարօրինակ և, միևնույն ժամանակ, վտանգավոր ցանկություն է՝ հաշվի առնելով նրա նախագահության օրոք Հայաստանի վիճակը։

Լիսկայի նման մեկին մարզպետ նշանակած մարդը ցանկանում է հանրությանը համոզել, թե Սահմանադրությունը փոխում է Հայաստանը եվրոպական չափանիշներին համապատասխանեցնելու համար:

«Շտրաֆբատը» տարբեր կենսագրություններ ու ճակատագրեր ունեցող մարդկանցից կազմված թնդանոթային միս էր՝ գողեր, մարդասպաններ, կաշառակերներ, մտավորականներ, քաղբանտարկյալներ... Երևույթը հիշեցնում է այսօրվա Հայաստանի քաղաքական դաշտում տեղի ունեցողին։

Երկիրն, ըստ Բաղրամյան 26–ի ծրագրերի, պետք է ընկղմվի Սահմանադրության թեմայի շուրջ տեւական քննարկումների (շատախոսությունների) «ջրհորը»:

Սպասում ենք միայն ՀՀԿ-ի տատիի գնահատականին, որպեսզի իշխանական թևի տեսակետներն ամբողջանան:

Սերժ Սարգսյանին ուղղակիորեն պաշտպանում են ՀՀԿ–ականները, ավելի ճիշտ՝ իշխող կուսակցության «մահապարտների» թևի ներկայացուցիչներն ու օրթոդոքսները։ Ուրիշ մարդ չկա։

Իհարկե, տհաճ է այդ տեսակը, մի տեսակ զզվելի, բայց սա՛ է գաղջի իրականությունը: Իրականություն, որի փոփոխությանն են գնում ոչիշխանական ուժերը՝ առանց սակարկումների:

Սերժ Սարգսյանի ստեղծած տնտեսական մոդելը վտանգ է ներկայացնում կապիտալ ունեցող խավի համար։ Վերջնարդյունքում՝ նաև հանրության լայն շերտերի համար։