Ֆունկցիոնալ առումով Սերժ Սարգսյանը շատ քիչ է տարբերվում Արտաշես Գեղամյանից ու քաղաքական կապիտալը մսխած մյուս գործիչներից։

Գալուստ Սահակյանն արդեն երկրորդ անգամ է նույն բանը պնդում՝ ասելով՝ քանի դեռ Ղարաբաղի հարցը չի լուծվել, մենք իշխանությունից չեն հեռանալու:

Փոփոխոթյունների այլընտրանքն ավելի վատ ցուցանիշներն ու ավելի շատ խնդիրներն են։

Հայաստանի պարագայում գործող իշխանության վերարտադրվելու ցանկությունը նույնն է ինչ ասվեր, թե «Մակբեթի» հեղինակը ես եմ, կամ՝ «կիսովի» ենք գրել։

Ինչպես հայտնի է, իշխանությունը ծանր տարավ «եռյակի» որոշումը՝ երկխոսությունը բացառելու մասին:

«Ապահով Հայաստան» կարգախոսը փշրվեց հենց իշխանության համար։

Հայաստանի գործող իշխանությունների թեթև ձեռքով ոչ միայն հաստատվեց գաղջը, այլև փոխարինվեցին խորհրդանշական ու արժեքային պատկերացումները։

Գալուստ Սահակյանը թող հանգիստ լինի՝ իշխանափոխությունը դարդերի վերացման սկիզբը կազդարարի:

Հե՛յ գիտի ժամանակներ, երբ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավարը Գալուստ Սահակյանն էր, որին հաջողվում էր խորհրդարան բերման ենթարկել ՀՀԿ-ական պատգամավորներին եւ, թեկուզ մեկ ձայնի առավելությամբ, անցկացնել Կառավարության օրինագծերը:

Արդի քաղաքագիտական վերլուծություններում «մարգինալ» բառը հաճախ օգտագործվում է որպես լյումպեն հասկացության հոմանիշ։ Դե, իսկ լյումպենը գիտեք՝ «սոցիալական հատակի» ներկայացուցիչն է։

«Եռյակն» իր 12 պահանջների շուրջ իշխանության կողմից քաղաքական երկխոսության առաջարկը մերժելուց հետո յուրահատուկ «թեստ» է պատրաստել:

«Եռյակը» իշխանությունների «երկխոսական» առաջարկն ուղարկեց Տիգրան Սարգսյանի սիրած բիոզուգարանների մեջ։

«Եռյակը», մեղմ ասած, «պասլատ» արեց 12 պահանջների շուրջ երկխոսության առաջարկը, քանզի գնացքն արդեն վաղուց գնացել է։

Սերժ Սարգսյանի «հրաժարականը պահանջող» նրա իսկ աշխատակիցները, ի վերջո, պետք է հասկանան, որ անիմաստ ջուր են ծեծում։ Ավելի լավ է՝ հետևեք գործող նախագահի ազդեցության տիրույթից դուրս գտնվող գործընթացներին։ Իրականում հենց դրա՛նք են հանգեցնելու իշխանափոխության, որին դուք այդքան «սպասում եք»։

Դե, որովհետեւ հերթական գյալաջիին համաձայնելու դեպքում այդ գործընթացն իշխանություններն օգտագործելու էին իրենց չունեցած իմիջը նորոգելու և «եռյակին» հարվածելու համար։

Հանրապետականները շարունակում են հայտարարել, թե մնալու են իշխանության։

Փորձենք պատկերացնել, թե ինչով կզբաղվեին սերժամետները, եթե ծնված լինեին հին Հունաստանում և «առասպելական» կարգավիճակ ունենային:

Ընդունե՛ք, որ փոքր Հայաստանի համար այսքան ահասվերուսների լինելը ոնց որ թե չափից շատ է։ Ու այն աստիճանի են իրենք իրենց դատապարտել, որ Քրիստոսի երկրորդ գալուստն էլ չի փրկի։