2017-ի ապրիլին գործող իշխանությունն ավելի սանձարձակ է գործելու, եթե այս ամենը հանրությունը շարունակելու է հանդուրժել:

Ինչ-որ մեկը հիշո՞ւմ է, որ ՀՀԿ-ի որևէ համագումարից հետո երկիրը փրկության ափ է դուրս եկել: Հակառակը՝ ավելի է մեծացել խորտակման վտանգը:

Գիտական-ակադեմիական շրջանակներում Լևոն Սարգսյանի ընտրության դեմ հազիվ թե ծպտուն հանող լինի:

Սփյուռքից «ձեռնոց են նետում» գործող իշխանությանը և նրա ղեկավարին։

Միայն տիեզերագնաց Արթուրի համար չարժե առանց այն էլ իմաստազուրկ և անբովանդակ այդ նախարարության անվանը երկար «պոչ» ավելացնել:

Անկախության 25-ամյակի առիթով պետական պարգևների արժանացած անձանց շարքում ռեստորանային գեներալի անունը տեսնելը բավական զվարճալի էր:

Նախարարներ փոխելն ու նորերին նշանակելը հաշիվ չեն։ Կարևորն արդյունքն է։

Լավ, այս շոուն էլ մի օր կավարտվի, իսկ հետո ի՞նչ է անելու Սերժ Սարգսյանը:

Մեկ-երկու անգամ ընտրված լրատվամիջոցների հետ ասուլիսները չհաշված՝ ժողովուրդն ու լրատվամիջոցները նրա հետ «շփվել» են բացառապես ուղերձների ու զանազան տեքստերի միջոցով:

Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին: Սա միշտ պետք է հիշել և գործել այդ բանաձևով։

Ողբերգական դեպքի մասին տեղեկատվություն տարածելուց կես ժամ առաջ Աշոտյանը լպիրշաբար հայտարարում էր, թե «Ազգաբնակչությունը սատարում է մեզ»:

Սերժ Սարգսյանը պետության տակ ական է դրել կեղծված Սահմանադրությամբ ու իր հաճախորդների կողմից գովերգվող Ընտրական նոր օրենսգրքով։

Սա արդեն կրկես էլ չի, ինկուբացիոն ֆերմա է. ՀՀԿ ազգուտակի մեջ ով ձվից դուրս է գալիս՝ միանգամից աթոռով է դուրս գալիս:

Տեղական ինքնակառավարման մարմինների ընտրությունները յուրօրինակ փորձարկում են Սերժ Սարգսյանի համար։ 2017–ից առաջ նա փորձարկում է իր թիմի մարտունակությունը։

Սերժ Սարգսյանն ավագանու ընտրություններում հանդես է գալիս «Բալասանյան» դաշինքի անվան տակ։

Նախընտրական փուլերում Մելիք-Ադամյան փողոցում գտնվող ՀՀԿ գրասենյակում սկսում են «մտածել» ժողովրդի մասին։

Պարոն Թումասյանը ինձ շփոթում է Սամվել Բալասանյանի պաշտպանների հետ, որոնք հայհոյել ու ահաբեկել են ինձ:

Ծանր վիճակում տնտեսություն «նվեր» ստացած Կարապետյանի վիճակն էլ նույնքան ծանր է, մանավանդ որ գլխին այնպիսի վերակացու ունի, որը թեև կողմ էր «գլխից բռնելուն», բայց միայն խոսքով: