Սեյրան Օհանյանի խոսքից ակնհայտ է դառնում, որ նա մինչ քաղաքականություն մուտք գործելը հաշվարկել էր այն ճղճիմ քայլերը, որոնց հնարավոր է՝ դիմեր իշխանությունը:

Նախընտրական քաղաքական պայքարը բավականին բուռն ու թեԺ է սկսվել և ակնհայտ ռեպրեսիվ վարքագիծ է դրսևորում։

Քաղաքական դաշտի հիմնական ուժային կենտրոնները երեքն են՝ «Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան» դաշինքը, «Ծառուկյան» դաշինքը և ՀՀԿ-ն:

Լրահոսը հագեցած է բացառապես «Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան» դաշինքի մասին տեղեկություններով, «վերլուծություններով» ու մեկնաբանություններով:

Փոփոխություն հնարավոր է միայն այն ժամանակ, երբ բոլորը նայեն ժողովրդի դեմքին, «դաբրո» տվողը լինի ժողովուրդը, պատժողն ու խրախուսողը լինի ժողովուրդը։

Ի՞նչն է ստիպում մինչև երեկ ունեցած սկզբունքային և արդարամիտ տեսակետները «խուրդել» կուսակցական չեղած գաղափարախոսական ձևակերպումներով։

Իշխանության անհանգստությունը արտահայտվում է բացառապես այս դաշինքի նկատմամբ:

Խորհրդարանական խեղճ դակիչներն ինչպե՞ս չշփոթվեն ու չկատաղեն ընդդիմության չնախատեսված քայլերից։

Խե՜ղճ Կոմկուս, ամենամղձավանջային երազում չէիր կարող տեսնել, թե քո մետաստազներն իրենց ինչպես կդրսևորեին 21-րդ դարում:

ՀՀԿ–ական գործիչները «բացում են փակագծերը» ու հերթով նշում, թե իրականում որոնք են եղել «մրցունակ» ցուցակից իրեն դուրս դնելու Սերժ Սարգսյանի որոշման պատճառները:

Գաղափարական և բարոյական սկզբունքներից զուրկ այս տոնավաճառի բոլոր թևերի ու գույների մասնակիցներին հասարակությունն անգիր ճանաչում է։

Հանրային ու քաղաքական գիտակցության մեջ հարկավոր է կատարել այդ հեղափոխությունը, որպեսզի ընտրացուցակային թամաշայից անցնենք մեր ու մեր երեխաների վաղվա օրվա մասին ավելի ուշագրավ ծրագրեր պահանջելուն։

Բնական է, նա այլևս ոչ ոքի չի վստահում և որոշել է անձամբ համակարգել տոկոս խփելու համար տարվող աշխատանքները:

Քաղաքական զարգացումները հանգեցրեցին այն բանին, որ Սերժ Սարգսյանն իր նախկին օգնականի միջոցով որոշեց միավորել հիմնական հաճախորդներին, որպեսզի սրանց օգտագործի իր իրական ընդդիմախոսների դեմ։

Ալիևը պատրաստվել է պատերազմի, իսկ Սարգսյանը՝ «տոկոսխփոցիի։ Այդ ամենի արդյունքում լրջագույն հարվածներ ստացանք։

Իշխանությունը հանգիստ է թողել մյուսներին, նրանց նկատմամբ «ախպերական» վերաբերմունք է դրսևորում: Եվ լուսարձակները միայն ուղղել է «Օհանյան-Րաֆֆի-Օսկանյան» դաշինքի վրա:

«Օհանյան–Րաֆֆի–Օսկանյան» դաշինքի շուրջ բարձրացրած իշխանական ողջ գործիքակազմի («անկախ» մամուլ, «անաչառ» փորձագետներ, «թունդ ընդդիմադիրներ» և այլն) վայնասունը կանխատեսելի էր։

Օրենսդիր իշխանության ղեկը ստանձնելուն պատրաստ քաղաքական խումբը պարտավոր է հանրությանը ներկայացնել оրենքների անխափան ու արդյունավետ կատարման պատասխանատվությունը կրող թեկնածուին։