Դատական համակարգի անկախության վրա վերջնականապես կարելի է մի մե՜ծ խաչ քաշել։

Բլթոցների առատության մեջ` ակամա «բացահայտում» են սեփական վախերը և «թաքուն ցանկությունները»։

Երբ խոսքը վերաբերում է իրեն ու իր շրջապատին, թալանին ու կայֆերին, իներցիայի և մյուս օրենքները գործում են։

Ձեռքը գցել են Նիկոլի անձնական օգտագործման «ստուկաչ» Բաբաջանյան Արմանի հայտնաբերած «իշխանության յուրացման» փրփուրներին։

Ավելի մեծ կեղծիք ու սուտ չկա, քան թալանով զբաղվողներից համեստ կյանքով ապրողների ու կոռուպցիայի դեմ պայքարողների իմիջ ստանալը։

Նիկոլ Փաշինյանին Ժիրար դը Վիլֆորի կամ Վիշինսկու պես դատախազ էր պետք, և նա գտել է Արթուր Դավթյանին։

Միակ «քաղաքական» ուժը, որի հետ Փաշինյան Նիկոլը պարբերաբար հանդիպում է և ինչ-որ հարցեր քննարկում, Սորոսի «ծռերն» են։

Երեկ համացանցը քննարկում էր Նիկոլ Փաշինյանի՝ «Խմուկ–քնուկ» լուսանկարը։

Այսօր դու բարձրանում ես Հրայր Թովմասյանի հոր տան տանիքի վրա, վաղը քեզ կարող են տանիքից ցած նետել։

Հետևելով Սահմանադրական դատարանի նախագահ Հրայր Թովմասյանի և իր ընտանիքի դեմ «ավազակային հարձակմանը»՝ դժվարանում ես հավատալ, որ այս ամենը տեղի է ունենում 21-րդ դարում։

Հարցը վաղուց Հրայր Թովմասյանը չէ։ Հարցը վերաբերում է մեր երկրին։ Որևէ պարագայում չի կարելի այն պողոսապետության վերածել։

Նիկոլը թուրքական այս 5–րդ շարասյան ձեռքում գործիք է Հայաստանը ներսից կազմալուծելու և թուրքական աշխարհի ծրագրերը սպասարկելու համար։

Կա՛մ Փաշինյանը կկործանի պետությունը, կա՛մ պետությունը դուրս կշպրտի նրան վարչապետի կաբինետից։

«Ծուռ» տեռորիստների խմբավորումը, սորոսական գրանտակերները և «դոզայի տակ մնացած» ամբոխը «ռեժիմից» ա՛յլ բան են սպասում։

Նիկոլը հակառուսական ու պրոթուրքական նախագիծ է աշխատացնում և այդ նախագծին խոչընդոտում է ՍԴ–ն։

Երբ է Նիկոլը հրաժարվելու պետբյուջեի հաշվին թանկարժեք և անիմաստ շրջագայություններից, թանկարժեք ավիաչվերթներից ու «լևի» գումարների հաշվին կուսակցական գրասենյակներ բացելու քաղաքականությունից։

Լևոնի վկա, Նիկոլի կամակատար Վահեն ափերից դուրս է եկել։

Փաշինյանի վարչապետության օրոք Թովմասյանը դարձավ ՍԴ լեգիտիմ նախագահ՝ բառիս հոգեբանական ու քաղաքական իմաստով։