Կարեն Հակոբջանյան. «Նախագահականի նշանակմամբ քաղաքապետ դարձած Կարապետյանը «drive», ես կասեի նույնիսկ` «overdrive» է զգում, քանի որ մայրաքաղաքը հայտնվել է իր ձեռքում և կարելի է դրանից մի մեծ «Հայռուսգազարդ» ստանալ, այսինքն՝ մի լավ փող քամել Երևանից ու երևանցիներից»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հայ ազգային կոնգրեսի վերնախավում, երևի, քունն ու դադարը կորցրել են։ Երբ դեռ Սերժ Սարգսյանը չէր խոսել՝ սրանք հոգեմաշ սպասումների մեջ էին։ Սարգսյանը խոսեց՝ սրանք է՛լ ավելի հոգեմաշ վիճակի մեջ հայտնվեցին. փորձում են հասկանալ իրենց հետ ամիսներ շարունակ «երկխոսող» նախագահի «պասլատի» բնույթը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժ Սարգսյանն ընդառաջ գնաց բազմաթիվ «հեռուստադիտողների» խնդրանքին և խոսեց։ Խոսեց և արդեն «ափաշքարա» «պասլատ» արեց Տեր–Պետրոսյանի առաջարկները՝ «էջմիածնական միաբաններին» ցույց տալով Արթուր Բաղդասարյանի հետ «երկխոսելու» և Մարզահամերգային համալիրի ուղղությունները»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սարգսյանից լուռ արհամարհանքի արժանանալով՝ Տեր–Պետրոսյանն այժմ ընկել է նրա հետևից ու «երկխոսություն» է պահանջում ճիշտ այնպես, ինչպես «Ոսկե հորթը» ֆիլմում Պանիկովսկին էր փողոցում ընկել Կորեյկոյի հետևից ու պահանջում էր 1 միլիոն»։

Կարեն Հակոբջանյան. «ՀԱԿ–ի լևոնական ենթակաները հիմա փորձում են տարածել, թե ՀՀՇ–ից հեռացած ու «Ազատ դեմոկրատներ» կուսակցությունը ստեղծած մարդիկ իշխանական պրոյեկտ են։ Սակայն հարկ է ընդգծել, որ ով ով, բայց Տեր–Պետրոսյանն ու իր թիմակիցներն ընդհանրապես իրավունք չունեն խոսել իշխանական պրոյեկտներից, քանի որ իրենք են ամբողջությամբ տրվել Սերժի պրոյեկտը դառնալու նվաստացուցիչ գործին, բայց, ի դժբախտություն իրենց, նույնիսկ ա՛յդ հարցում անհաջողության են մատնվում, քանի որ ՀՀԿ «ճկուն» ղեկավարին նրանք այլևս պետք չեն»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Այժմ, երբ «արմատականները» պատրաստ են ներս լցվել «երկխոսության» բացված դռնակի միջով ու դեռ մի բան էլ պատվիրակություն են կազմել, Սերժ Սարգսյանը նրանց սպասեցնում է «ընդունարանում» և հասկացնում, որ իր ուզածն արդեն ստացել է, և չի պատրաստվում ՀԱԿ–ի հետ տուն–տունիկ խաղալ»։

Կարեն Հակոբջանյան. «ՀԱԿ–ը հայտնվել է խաբված ավանդատուի կարգավիճակում, իսկ Տեր–Պետրոսյանի ու Սարգսյանի հարաբերությունները հիշեցնում են «12 աթոռը» ֆիլմի հայտնի դրվագը, որը ներկայացված է այս հոդվածին կից տեսանյութում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հայ ազգային կոնգրեսն ու պապին սպասման մեջ են։ Ծանր գիշերներ են անցկացնում։ Սպասում են Սերժ Սարգսյանի խոսքին։ Նրանք, երևի, այս երեք–չորս տարիների ընթացքում այդքան չէին սպասել ՀՀԿ «ճկուն» ղեկավարի ասելիքին, որքան հիմա։ Բայց Սարգսյանն էլ, թարսի պես, չի խոսում»։

Կարեն Հակոբջանյան. ««Ֆուտբոլային» դիվանագիտությունից Սերժ Սարգսյանին մնաց փսկած գնդակը, իսկ «շախմատային» քաղաքականությունից Լևոն Տեր–Պետրոսյանին՝ «պեշկայի» քարը։ Երկուսն էլ միմյանց արժանի «հակառակորդներ» են»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Պետք է արժանին մատուցել Լևոն Տեր–Պետրոսյանին, ով մայիսի 31–ին բավական անկեղծացավ՝ հայտարարելով, թե իր համար տաբուներ չկան և իշխանության հետ սպասվելիք «երկխոսությունը», այո, գործարք կարելի է որակել»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Մեր ունեցած տեղեկություններով՝ Թուրքիայից ապրանք ներկրող թվով չորս ընկերությունների տուգանումն իրականում նպատակ է հետապնդել նրանց ֆինանսապես թուլացնելով՝ ճանապարհ հարթել այդ ոլորտում բիզնես–հետաքրքրություններ ունեցող քրեական հեղինակություն համարվող ոմն Թևոսիկի համար»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Երբ Սերժ Սարգսյանը ուրիշների գրած հերթապահ ու ոչինչ չասող տեքստերն էր արտասանում իր այս կամ այն հրապարակային խոսքում և կարևորում արտահանման խթանումը՝ մտքովս չէր անցնում, որ նա «արտահանում» ասելով նկատի ուներ իր ձեռքի տակ եղած «ազգային արժեքի»՝ «ժողգործիքի» և իր իսկ կողմից «դատարկ դհոլ» որակված «ապրանքի» արտահանումը»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Մի շարք հանգամանքներ հաշվի առնելով՝ վերջերս եկա այն եզրակացության, որ ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանն ունի իր «վկաները»։ Խոսքս ոչ թե Լևոն Տեր–Պետրոսյանին կռապաշտորեն երկրպագող զոմբիացածների տիպի «վկաների» մասին է, այլ իշխանական շրջանակները ներկայացնող անձանց»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Սերժա–լևոնական գործարքի թեմայի մասին խոսելիս չենք կարող չնկատել մի շատ «խոխմա» պահ։ Բանն այն է, որ իշխանությունը երբեք չի հայտարարել, թե ուզում է ՀԱԿ–ի հետ օր առաջ երկխոսել արտահերթ ընտրությունների շուրջ կամ ընդհանրապես երկխոսել այն իմաստով, ինչ իմաստով, որ «արմատականներն» են պատկերացնում»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Հաշվի առնելով վերջին շրջանի «բուռն» իրադարձությունները՝ առաջարկում եմ «Թվիթեր» սոցիալական ցանցում ստեղծել «Ես միանում եմ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի հացադուլին» խումբը։ Եթե ձեզ մոտ հարց է առաջանում, թե ախր Լևոնը ե՞րբ է հացադուլ արել, որ մի հատ էլ մենք նրան միանանք, ապա ասեմ, որ հարցն այդ իշխանամետ ու չուզողական բնույթ է կրում, և ահա թե ինչու»։

Կարեն Հակոբջանյան. «Վերջերս տեղեկացա, որ Հրանտ Բագրատյանը տնտեսագիտության տեսության մեջ նոր խոսք է ասել, գիրք գրել և անունն էլ դրել «Մեգաէկոնոմիկա» («մեգա»–ն օգտագործելով՝ մասշտաբային երևալու ցանկությունն ակնհայտ է)։ Գիրքն այդ դեռ չեմ հասցրել կարդալ, բայց չեմ կասկածում, որ դա նոր հորիզոններ բացած կլինի տնտեսագիտության մեջ ճիշտ այնպես, ինչպես գյուղատնտեսության մեջ հեղափոխական դարձավ Բագրատյանի հնարած «Որձ կովերի» տեսությունը»։

Դեռ 2011–ի մայիսի 19–ին «7օր»–ը գրավոր հարցում էր ուղարկել ՀՀ նախահագի մամուլի խոսնակ Արմեն Արզումանյանին՝ խնդրելով մեկնաբանել համացանցում տարածված ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Վիկտոր Դալլաքյանի հայտարարությունը։ Այդ տեսանյութում Վիկտոր Դալլաքյանը Սերժ Սարգսյանին հանցագործ և խաղամոլ է անվանում։ «Պատրաստվո՞ւմ եք որևէ ընթացք տալ այդ տեսանյութի կապակցությամբ»,–նախագահականից հետաքրքրվել էր «7օր»–ը։

Կարեն Հակոբջանյան. «Չեմ զարմանա, եթե մի օր Սերժ Սարգսյանը բացասական գնահատի 1998–ին տեղի ունեցած իշխանափոխությունը և հայտարարի, որ այդ օրերին ինքը հոնգուր–հոնգուր լացել է իր սիրելի ղեկավար Տեր–Պետրոսյանի հեռացման կապակցությամբ, բայց ձայն չի հանել, իսկ Տեր–Պետրոսյանն էլ հայտարարի, թե ինքը 2008–ին պայքարել է ոչ թե Սերժ Սարգսյանի, այլ Ռոբերտ Քոչարյանի ու նրա կառավարության դեմ»։