Կորոնավիրուսային խայտառակ տապալումից դուրս պրծնելու համար Նիկոլ Փաշինյանն ընտրել է Ջորջ Օրուելի «1984»–ում առկա կարգախոսների ոճով մի բան։ Մեր հաղթանակը՝ մեր պարտությունն է։ Սա՛ է Փաշինյանի քարոզչության մեխը։

Եվրոպական ժողովուրդներն այս դասերն արդեն ուսանել են, ռուսներն իրենց փորձով են անցել, վրացիները տեսան իրենց ֆյուրերին՝ ի դեմս Գամսախուրդիայի, իսկ ադրբեջանցիներն իրենցը՝ ի դեմս Էլչիբեյի: Մնում է հասկանանք, թե պատրա՞ստ է արդյոք հայ ժողովուրդն անցնել այդ նույն անպատվաբեր ուղին:

Վրաց կառավարության որոշմամբ մինչև հուլիսի 15-ը փակ տարածքներում դիմակ կրելը պարտադիր է:

Հանրահավաքներն արգելված են, հանրաքվեն՝ կիսաչեղարկված, ում ուզում, երբ ուզում՝ տեղորոշում են, և այլն։

Այս անձնագիրը ինձ տրամադրել է այս տիկնոջ ամուսինն ու հորդորել է հրապարակել:

Այս հայտարարությունը Մինսկի խմբի համանախագահների գործունեությանը դեմ է։

Համերաշխությունները ձևավորվում են իշխանության սանձարձակումը զսպելու համար։

Արցախի հանձնումը սկսվում է նմանատիպ փոքր, առաջին հայացքից կարևոր չթվացող հանգամանքներից, երբ թղթերի մեջ հայի ձեռքով գրում են` «Շուշի, Ադրբեջան»:

Հերթական ոչ հայանպաստ ազդակը՝ միջազգային դաշտից:

Ի՞նչ է փոխվել հիմա: Այո՛, աթոռն է փոխվել։

Իսկ թագավարակից մահացածների համար պատասխանատվության ենթարկում կա՞, թե՞ մենակ ներողությունով վերջանալու է գնա։

Եվրախորհրդարանը մեզ դատապարտում է, որ ՀՀ-Արցախ ճանապարհ ենք ուզում կառուցել՝ առանց Ալիևին հարցնելու:

Դա կլինի նորմա՞լ։ Եթե համարում եք՝ այո, ուրեմն բան չունեմ ասելու։

Ներումն աստվածային շնորհ է, իսկ ձեր «սխալները»՝ անաստված հանցանքներ։

Կամ առնվազն զրուցակցիդ համար պետք է ընկալելի լինի այն, և զրուցակիցդ որոշի՝ զղջում ես, թե ոչ։

Հիմարնե՛ր, դուք դեռ չգիտեք, թե ինչ դատաստանի առջև եք կանգնած։

Բացիլատգիտության նուրբ արվեստը:

Դուք այն կառավարությունն եք, որի նախարարները ԼԳԲՏ համայնքի ակտիվիստների հետ առանձնազրույցներ են ունենում։