Ցավում եմ, որ երկրի բարձրագույն իշխանությունն առաջնահերթությունը տվեց «Հանուն Համատարած Համերաշխության» կազմակերպված միջակությանը։

Փաշինյանի ռեժիմը մեկ նպատակ է հետապնդում՝ հերթական սեպը խրել հայ-ռուսական ռազմաքաղաքական դաշինքի մեջ։

Ահա հակասությունը՝ մի կողմից աճել է կոռուպցիոն բնույթի հանցագործությունների քանակը, մյուս կողմից նվազել է պատասխանատվության ենթարկված անձանց ու հատկապես պաշտոնատարների քանակը:

Թերակատարված ամեն մի տոկոս նշանակում է չստեղծված աշխատատեղեր, աշխատավարձ չստացած ընտանիքներ։

Մինչդեռ արձանագրվել են կոռուպցիոն բնույթի հանցագործությունների ավելի շատ դեպքեր՝ 664 դեպք 2019-ի 632-ի դիմաց:

Թե չէ դուք էլ՝ գիտահետազոտական-միտահետազոտական, համազգայի՜ն, անվտանգությո՜ւն, եսիմ ի՜նչ։

Իսոյին ոչ ոք իշխանությունից այդպես էլ չայցելեց՝ նրանք կույր են, համր են, խուլ են, երբ խոսքն ազգայինն է։

Կար Սովետական Բելառուսիա և այդ Սովետական Բելառուսիան Լուկաշենկոն պահել է մինչև հիմա։

Թրաշամանուկ քայլիստները և վարչապետը չեն հասկանում, թե սա ինչ ական է պետության տակ։

2020թ. առաջին կիսամյակում միջին աշատավարձն ունեցել է նվազման միտում, որի հետևանքով հունիսին՝ հունվարի համեմատ այն նվազել է շուրջ 5 տոկոսով։

Հիմա որ տարածաշրջանային, և ոչ միայն տարածաշրջանային նոր ռեկորդ սահմանենք, մեղավորը էլի ժողովո՞ւրդն է լինելու։

Իր աշխատանքը *աք մեջ արած իշխանության ղեկավարը պետք է գնա ու մի ամբողջ 3,3 կմ վերանորոգված ճանապարհի բացման մասնակցի։

Չկա ապագայի նախագիծ, չկա և այդ նախագիծը մարմնավոր լիդեր։

Հպարտ քաղաքացին ուզում է պաչել ժողովրդի ծառայի ոտքը։

Աննա Հակոբյանը երազել է լինել մոդել և կայսրուհի, իսկ Նիկոլն էլ կրկնօրինակում է հայոց որոշ արքաներին և Հիսուս Քրիստոսին։

Տառացիորեն երեկ էլ փակեց պարգևավճարների հետ կապված դժգոհությունը։

Փաշինյանը կլինի աշխարհի ամենամերժված և իզգոյ առաջնորդը:

2.5 տարի «գժանոց` բաց երկնքի տակ» շոուն մոտենում է իր տրամաբանական ավարտին: