Բաքվի ռեժիմի հայաստանյան ներկայացուցչության վարկանիշի շռնդալից անկումը ստիպեց «վերանայել» մեր տղերքից 15-ի կարգավիճակը։

Եթե կար քաղաքական որոշում անելու դա, ինչո՞ւ դա չարեցիք ավելի շուտ, քան ընտրությունների նախաշեմին։

Ծեծի է ենթարկվել գյուղացիների կողմից՝ «դավաճան Նիկոլի» քարոզն անելու համար:

Երկար տարիներ ամեն ինչ արվեց հորս կերպարը փոխելու ու հանրության առաջ նրան այլ կերպ ներկայացնելու համար:

Նա էդպիսի սովորություն ունի՝ խոնհարվում ա բոլորի՝ այդ թվում նաև թուրքերի, ադրբեջանցիների, ռուսների, ամերիկաների առաջ։

Իսկ գերիներին պետք է վերադարձնեին դեռ անցած տարվա նոյեմբերին՝ եթե Հայաստանը ղեկավարեին ՀԱՅեՐԸ:

Ոչ մի գործարար, ոչ մի պաշտոնյա, ոչ մի հանրային դեմք, ոչ մի մտավորական։

Շուտով Ակնայի ողջ շրջանը ակտիվ կյանքով է սկսելու ապրել, չեք պատկերացնի, թե դա ինչ էր Ադրբեջանի համար։

Իրեն պետք է նոր ողբերգություն  հրահրի ու այդ բեռը թողնի հաջորդ իշխանությանը:

Իսկապես՝ կատաղած, առավել ևս՝ իշխանատենչ ոչխարը վտանգավոր է:

Վերջին օրերին չափազանց շատ են փաստերն այն մասին, որ իշխանությունները, հատկապես մարզերում, անթաքույց աշխատանքից հեռացնում են մեր դաշինքի աջակիցներին։

Ինչու է արտագաղթողը կատարում ընտրություն մի երկրում, որտեղ էլ չի ապրելու։

Այս հարցում ցուցակը միանձնյա գլխավորում են առայժմ իշխանության ներկայացուցիչները։

Չէին մտածում, որ Նախագահ Քոչարյանը` գիտակցելով որ կալանավորվելու է, վերադառնալու է Հայաստան։

Հուսահատեցնող է, որ այսքանից հետո մեզ դեռ ինչ-որ «կոմպրոմատ» է պետք, որը կազդի ընտրության արդյունքների վրա, կկանխորոշի դրանք։

Չե՛ս մարսելու հորդածդ արյունն ու ավերը, չկասկածե՛ս։ Հայաստանի ապագան առանց նիկոլիզմի է։

Այսպիսի գարշաընտրաշավ Հայաստանի ողջ պատմության մեջ չեմ հիշում։ Խոսքս վերաբերում է պաշտոնակատար կոչեցյալ հիստերիկ ղժղժանի քարոզարշավին։

Իշխանության գալով՝ Քոչարյանը որոշեց «не ворошить прошлое» ու թերթել 1990-ականների «կապիտալի նախնական կուտակման» վայրենի էջը։