Իր ու իր քաղաքական պապայի մասին ինչ ողջույններ են փոխանցում՝ իրենց «գեղեցիկ» բառապաշարով։

Այս ամենը չի ավարտվում միայն քննարկումներով. առկա է նաև բացահայտ աջակցություն՝ քարոզչության տեսքով։

Ու իրենց ոչ մեր «կներեք»-ն ա սփոփելու, ոչ էլ մեր անտարբերությունը։ Իրենք իրենց տուն պիտի վերադառնան։

Հայաստանը շարունակում են ղեկավարել հայ ժողովրդի ամենամեծ թշնամիներն ու դավաճանները։

Նիկոլը բախումներ է հրահրում, ամեն ինչ անում է, որ արյուն թափվի, որից քաղաքական դիվիդենտներ կքաղի, ինչպես մարտի 1-ի զոհվածներից։

Ակտիվ ընտրական արշավի ֆոնին մի քանի հանգամանքներ մնում են աննկատ:

Եթե էդ քարտեզները կարողանում էիր տալ ու բերել, ինչո՞ւ դա չես արել նոյեմբերին, դեկտեմբերին ու ինչու հիմա։

Ինչո՞ւ է թողել, որ տղերքն ամիսներով տանջվեն գերության մեջ, դժոխային զգացմունքներ ապրեն թե՛ նրանք, թե իրենց հարազատներն այստեղ, ու միայն ընտրություններից 8 օր առաջ մեկ էլ ու «սյուրպրիզ» արել։

Նման կարգախոսը հուսալքության և արտագաղթի տրամադրություններ է տարածում։

Բաքվի ռեժիմի հայաստանյան ներկայացուցչության վարկանիշի շռնդալից անկումը ստիպեց «վերանայել» մեր տղերքից 15-ի կարգավիճակը։

Եթե կար քաղաքական որոշում անելու դա, ինչո՞ւ դա չարեցիք ավելի շուտ, քան ընտրությունների նախաշեմին։

Ծեծի է ենթարկվել գյուղացիների կողմից՝ «դավաճան Նիկոլի» քարոզն անելու համար:

Երկար տարիներ ամեն ինչ արվեց հորս կերպարը փոխելու ու հանրության առաջ նրան այլ կերպ ներկայացնելու համար:

Նա էդպիսի սովորություն ունի՝ խոնհարվում ա բոլորի՝ այդ թվում նաև թուրքերի, ադրբեջանցիների, ռուսների, ամերիկաների առաջ։

Իսկ գերիներին պետք է վերադարձնեին դեռ անցած տարվա նոյեմբերին՝ եթե Հայաստանը ղեկավարեին ՀԱՅեՐԸ:

Ոչ մի գործարար, ոչ մի պաշտոնյա, ոչ մի հանրային դեմք, ոչ մի մտավորական։

Շուտով Ակնայի ողջ շրջանը ակտիվ կյանքով է սկսելու ապրել, չեք պատկերացնի, թե դա ինչ էր Ադրբեջանի համար։

Իրեն պետք է նոր ողբերգություն  հրահրի ու այդ բեռը թողնի հաջորդ իշխանությանը: